رضا اميرخاني گفت،‌ درباره‌ي شنيده‌هاي مبني بر رد كردن جايزه‌ي ادبيات داستاني وزارت ارشاد، جوابي نمي‌دهد، اما توجه اين وزارتخانه را براي داستان‌نويسان، مايه‌ي مباهات مي‌داند. اين داستان‌نويس در گفت‌وگويي با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، همچنين عنوان كرد: سال‌هاست در جايزه‌ي كتاب سال، ادبيات داستاني سهمي نداشته است و به‌هر صورت، جايزه‌اي در اين سطح كه توسط رييس جمهور اهدا مي‌شود، در نگاه كلان به نفع ادبيات داستاني است. اميرخاني همچنين گفت، اي كاش اين جايزه عنوان خاصي داشت، و درباره‌ي انتخاب‌ها نيز تأكيد كرد كه نقدي ندارد. رييس انجمن قلم ايران در عين حال يادآور شد: اگر در كتاب سال به ابيات داستاني توجه مي‌شد، اين جايزه غيرضروري بود؛ قطعا بايد در كتاب سال به ادبيات داستاني توجه شود؛ چراكه بالأخره يكي از بقيه بهتر است. اين اميد هست كه در سال‌هاي بعد، به اين موضوع توجه شود. احمد دهقان و محمدرضا بايرامي - از برگزيدگان اين جايزه كه به همراه داوود غفارزادگان، محسن مؤمني و مصطفي مستور انتخاب شدند - نيز درباره‌ي اين جايزه حرفي نزدند. دهقان گفت، در اين زمينه، حرف براي گفتن دارد؛ كه ترجيح مي‌دهد در موقعيت بهتري آن‌را مطرح كند؛ اما بايرامي گفت، در اين‌باره هيچ اظهار نظري نمي‌كند. ازسوي ديگر، داوود غفارزادگان در اين‌باره به خبرنگار ايسنا گفت: نتيجه وقتي خوب است كه انتخاب‌ها درست باشند و از طيف‌هاي گوناگون حضور داشته باشند. او معتقد بود كه از پيشكسوتان و خانم‌ها هم بايد در اين انتخاب حضور مي‌داشتند. اين داستان‌نويس با تأييد انتخاب‌هاي انجام‌شده، در عين حال يادآور شد: انتخاب‌ها به شكلي بود كه انگار همه از يك طيف هستند. انتخاب خودم بجا نبود؛ بقيه را نمي‌توانم بگويم. اما محسن مؤمني شريف، جايزه‌ي ادبيات داستاني وزارت ارشاد را نشانگر جهت‌گيري اين وزارتخانه درباره‌ي ادبيات داستاني دانست و گفت: شايد اين انتخاب‌، واكنشي هم به جريان جايزه‌هاي بخش خصوصي باشد. او با اشاره به بي‌توجهي ديگر جايزه‌ها به آثار ارزشي يا مربوط به دفاع مقدس، افزود: اگر به خودم جايزه نداده بودند، از انتخاب آن‌ها بهتر مي‌توانستم دفاع كنم. مصطفي مستور هم در اظهارنظري عنوان كرد، آن‌چه به نويسنده قدرت مي‌دهد، شهرت و جايزه نيست، بلكه داشتن خوانندگان فرهيخته و كثير است. انتهاي پيام