مصطفي مستور معتقد است: آن‌چه به نويسنده قدرت مي‌دهد، شهرت و جايزه نيست، بلكه داشتن خوانندگان فرهيخته و كثير است. اين داستان‌نويس و مترجم ادبي به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان گفت: شريعتي بزرگ مي‌گويد ”هيچ قدرتي نمي‌تواند نويسنده‌اي را ساكت كند، مگر خواننده‌اش“؛ من اين حرف را اين‌طور مي‌فهمم كه هيچ‌كس به نويسنده نمي‌تواند قدرت بدهد، مگر خواننده‌اش؛ طبيعتا منظورم خواننده فرهيخته و فهيم است. مستور تصريح كرد: درواقع هيچ موهبتي براي يك نويسنده، از داشتن خوانندگان كثير و البته فرهيخته بالاتر نيست. اين موهبتي است كه اگر يك نويسنده داشته باشد، براي او كافي است و اگر اين‌ها را نداشته باشد، هر چيز ديگري به او بدهند، فقدان خواننده را نمي‌تواند جبران كند. نويسنده ”من داناي كل هستم“ با بيان اين نكته كه تجديد چاپ هر اثر، بهترين جايزه‌اي است كه نويسنده اصيل مي‌تواند دريافت كند، تاكيد كرد: تجديد چاپ آثار يعني ارتباط انساني نويسنده با خواننده‌اش و اين مهم‌ترين هدفي است كه ادبيات مي‌تواند داشته باشد؛ يعني تسهيل روابط انساني. او اظهار كرد: شنيدن اين‌كه همه نسخه‌هاي چاپ سوم رمان ”استخوان خوك و دست‌هاي جذامي“، در يك هفته به فروش رفت، در حقيقت بهترين جايزه‌اي بود كه در سال‌هاي اخير گرفته‌ام. مستور به‌همراه احمد دهقان، محمدرضا بايرامي، داوود غفارزادگان و محسن مؤمني، چند روز پيش به‌عنوان برگزيدگان جايزه ادبيات داستاني وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي معرفي شدند. انتهاي پيام