به اعتقاد پدر علوم ارتباطات ايران، بايد قوانين موجود در قانون اساسي در خصوص راه‌اندازي راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي تغيير كند، چرا كه اصل فعاليت‌، راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي، خدمت عمومي و حركت در جهت مصالح و منافع ملي است. دكتر كاظم معتمدنژاد در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون و راديو خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) درباره‌ي ضرورت تأسيس راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي در ايران، ادامه داد: با توجه به اين كه تاسيس راديو و تلويزيون‌ها نيازمند ابزار و امكانات گسترده‌يي است، بر اين اساس پيدايش آن‌ها با حمايت دولت‌ها همراه بود، بنابراين زماني كه قانون اساسي كشورها تدوين مي‌شد، موضوع راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي مطرح نبود. وي در ادامه به سير تاريخي پيدايش راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي در جهان اشاره كرد و گفت: بسياري از دولت‌ها مانند انگلستان و فرانسه در مقابل تأسيس راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي مقاومت مي‌كردند، بنابراين در خارج از فرانسه، در آلمان، لوكزامبورگ و مونت كارلو نخستين فرستنده‌هاي خصوصي راديويي شكل گرفتند و برنامه‌هاي خود را براي مخاطبان فرانسوي پخش مي‌كردند، همچنين به وسيله‌ي كشتي‌هاي كوچك در آب‌هاي اقيانوس اطلس در اطراف انگلستان امواج راديويي خصوصي را براي مخاطبان داخل اين كشور پخش كردند. معتمدنژاد با اشاره به اين كه انگلستان از دهه‌ي 1950 و فرانسه از دهه‌ي 1980 مقدمات تأسيس راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي را فراهم كردند، گفت: در آن زمان هنوز در كشورهاي اروپايي، رويكرد مثبتي براي تأسيس راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي وجود نداشت. بنابراين تحت تأثير جريان جديد مقرارت‌زدايي، خصوصي‌سازي و آزادسازي ارتباطات در آمريكا در سال 1982 كشورهاي اروپايي به ويژه انگلستان در سال 1984 و همزمان با آن ژاپن، اقدام به انحصاري كردن ارتباطات دور، تلگراف و تلفن كردند. وي افزود: آمريكا در پي تدوين قوانين مقررات‌زاديي، خصوصي‌سازي و آزادسازي ارتباطات كمپاني بزرگ بل را تأسيس كرد، كه بعدها تبديل به هفت كمپاني كوچك در اين حوزه شد. همچنين به دنبال اين جريان در آمريكا، بحث خصوصي‌سازي راديو و تلويزيون در كشورهاي اروپايي در فرانسه، آلمان، اسپانيا، ايتاليا، اهميت ويژه‌اي يافت، و در اوايل دهه‌ي سال 1990 اين موضوع به جنوب آسيا، راه يافت و كشورهايي مانند هند، پاكستان و حوزه‌هاي خليج فارس و به ويژه در تركيه به فكر تأسيس راديو و تلويزيونهاي خصوصي افتادند. معتمدنژاد ادامه داد: اين كشورها مجبور شدند قانون اساسي خود را تفسير كنند يا در برخي موارد تغيير دهند، چرا كه طبق قانون آن‌ها اجازه‌ي تأسيس راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي را نداشتند، اما در ايران هنوز اين امكان وجود ندارد با توجه به اين كه در سراسر دنيا، تغييرات اساسي در اين حوزه به وجود آمده و صدها شبكه‌ي ماهواره‌اي شكل گرفته است كه به آساني مي‌توانند برنامه‌هاي خود را به سراسر دنيا مخابره كنند، كشور ما نيز از اين قاعده مستثني نبوده است و ما امروز شاهد دسترسي عامه‌ي جامعه به شبكه‌هاي ماهواره‌اي بيگانه هستيم. به عقيده‌ي اين استاد علوم ارتباطات، بايد قوانين كشور در اين حوزه تغيير كند و اجازه‌ي فعاليت به راديو و تلويزيون‌هاي خصوصي داده شود، چراكه اصل فعاليت اين راديو و تلويزيونهاي خدمت عمومي بوده است، بنابراين دولت مي‌تواند با شناسايي سازمان و انجمن‌هاي غيردولتي اين امكان را در كشور فراهم كند. همچنين ما در اين زمينه نياز به مطالعات كارشناسي در حوزه‌ي نظام حقوقي راديو و تلويزيون خصوصي داريم. وي در پايان در خصوص تأسيس راديو ايسنا، عنوان كرد: اين امر، حركت بسيار مثبتي است، چراكه سبب ايجاد رقابت ميان رسانه‌هاي داخلي مي‌شود، بنابراين نبايد اين موضوع را بر خلاف مصالح ملي دانست. چراكه ايسنا يك نهاد انقلابي و عمومي بوده است و تجربه نشان داده جز خدمت هدف ديگري را دنبال نكرده است، طبيعي است ايسنا در اين مسير پيشقدم شود. انتهاي پيام