ايجاد هر گونه نظامي سر راه ترجمه كردن، باعث لطمه ديدن به كار ترجمه خواهد شد. پرويز كلانتريان ـ مترجم ـ با بيان اين مطلب به خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) كه درباره ضرورت تدوين نظام جامع كارآمد در امر ترجمه ـ بويژه ترجمه‌هاي آثار ادبي ـ از او پرسيده بود، در ادامه عنوان كرد: با نظام‌مند شدن ترجمه در ايران موافق نيستم؛ زيرا در كشور ما رسم است هر چيزي كه برايش نظامي ايجاد كنند، سر و مانع ديگري برايش تراشيده مي‌شود. البته بهتر است اگر مترجمي ببيند كاري ترجمه شده، ديگر آن اثر را ترجمه نكند؛ هرچند در خارج، ترجمه‌هاي متعددي از يك اثر مي‌كنند و تصادفا ترجمه‌هاي متعدد باعث مي‌شود آنچه بهتر از همه هست، بهتر عرضه شود. وي افزود: چندان موافق نيستم از كار مترجمي كه براساس ذوق و سليقه‌اش اثري را ترجمه مي‌كند، جلوگيري كنند؛ زيرا كار ترجمه منفعت مادي زيادي ندارد؛ مگر آثاري مانند هري پاتر كه وضعي استثنايي نه تنها در كشور ما، بلكه در سراسر جهان دارد؛ شايد اگر جايي خبر دهند كه چه كتابي در حال ترجمه است، كمكي به اين وضع باشد. اين مترجم آثار ادبي و حقوقي با عنوان اين مطلب كه تا مساله كتاب و كتابخواني حل نشود، باعث مي‌شود خيلي‌ها دنبال ذوقشان نروند، در ادامه اظهار داشت: اين بازاري كه هست مربوط به جامعه ماست، نمي‌توان جلوي آن را گرفت. جامعه دير يا زود ترجمه‌هاي ضعيف يا از متن خارج را نمي‌خواند. اين مسائل را توده مردم عملا حل خواهند كرد و كتابي را انتخاب مي‌كنند كه ترجمه خوبي داشته باشد. كلانتريان در پايان يادآور شد: ايجاد هرگونه نظامي بر سر راه كتاب، نوشتن و ترجمه كردن، باعث لطمه ديدن به كار ترجمه خواهد بود. انتهاي پيام