ندا هوشیار در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: با کوتاه‌تر شدن روز و کمتر قرار گرفتن در معرض نور طبیعی خورشید، ریسک ابتلا به افسردگی فصلی در پاییز و زمستان نیز افزایش پیدا می‌کند.

وی تصریح کرد: اختلال افسردگی فصلی یک اختلال روحی است که معمولاً در ماه‌های سرد سال مثل پاییز و زمستان رخ می‌دهد.

عضو سازمان نظام روانشناسی خاطرنشان کرد: روانشناسان معتقدند افراد در این فصل از سال که هوا سرد و تاریک است، بیشتر زمان خود را در خانه سپری می‌کنند.

هوشیار اضافه کرد: این در خانه ماندن خود می‌تواند سطح انزوا و خانه‌نشینی را افزایش دهد. افراد در ابتدا تنها به دلیل تاریکی و سرمای هوا در خانه می‌مانند، اما رفته‌رفته احساس غم، اندوه و افسردگی در آن‌ها آشکار می‌شود.

وی بیان کرد: فرد مبتلا به افسردگی فصلی ممکن است در فصل پاییز و زمستان بیشتر احساس خواب‌آلودگی داشته باشد یا به لحاظ عاطفی دچار احساسات ناآشنا شود که تا پیش‌ از این درگیرشان نبود. این احساسات مثل احساس گناه، احساس پوچی و بی‌ارزشی، ناامیدی یا اضطراب و... است.

این روانشناس ادامه داد: علائم شایع افسردگی فصلی علاوه بر احساس غم و اندوه شامل نوسانات خلقی، کمبود انرژی، عدم علاقه به انجام فعالیت‌های عادی و روزمره و کناره‌گیری از افراد، وجود مشکل در خواب و اشتها را شامل می‌شود.

هوشیار اظهار کرد: تصور می‌شود که افسردگی فصلی با هورمون‌های مختلف و نوسانات شیمیایی ازجمله ملاتونین و سروتونین مرتبط است. ملاتونین هورمونی است که در مغز تولید می‌شود و به تنظیم هورمون‌های دیگر کمک می‌کند و سروتونین یک انتقال‌دهنده عصبی مرتبط با خلق‌وخو و شادابی است. همچنین پایین بودن سطح ویتامین D و منیزیم در خون عواملی هستند که در ایجاد افسردگی فصلی نقش دارند.

وی با اشاره به علائم افسردگی فصلی و پاییزی، افزود: به عنوان اختلالات عاطفی فصلی مربوط به افسردگی، علائم ممکن است مشابه باشند و می‌تواند شامل احساس افسردگی در زمانی طولانی‌مدت، احساس بی‌ارزشی، احساس ناامیدی، انرژی کم، کندی، مشکل داشتن با خواب، تغییر در وزن یا اشتها، دشواری در تمرکز و افکار مرگ یا خودکشی است.

عضو سازمان نظام روانشناسی تصریح کرد: علائم خاصی به افسردگی پاییز و افسردگی زمستانی اختصاص دارد این‌ها شامل تحریک‌پذیری (زود از کوره در رفتن)، انرژی کم یا خستگی، زیاد خوابیدن، حساسیت به طرد شدن، احساس سنگینی در پاها یا بازوها و افزایش وزن و تغییر اشتها است.

هوشیار خاطرنشان کرد: برخی عوامل شانس ابتلا به افسردگی فصلی را افزایش می‌دهند جنسیت یکی از آن عوامل است؛ به‌طورکلی اختلال عاطفی فصلی در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود.

وی اضافه کرد: همچنین به نظر می‌رسد این اختلال در افراد جوان بیش از دیگران ایجاد شود. داشتن سابقه خانوادگی مثبت نیز عامل مؤثر دیگری است. همچنین اگر فردی به یکی از انواع دیگر افسردگی در گذشته مبتلا شده باشد شانس بالاتری نیز برای ابتلا به افسردگی فصلی خواهد داشت.

این روانشناس با بیان اینکه روان‌درمان یکی راه‌های درمان این اختلال است، افزود: درمان شناختی- رفتاری یا بین فردی به تغییر دیدگاه تحریف‌شده‌ای که ممکن است در اثر افسردگی فصلی نسبت به خود و محیط اطرافتان داشته باشید کمک می‌کند.

هوشیار بیان کرد: این روش درمانی به شما در بهبود مهارت‌های روابط بین فردی و شناسایی مواردی که سبب استرس یا غم و ناراحتی شما می‌شود و همچنین نحوه مدیریت آن‌ها کمک می‌کند.

وی با بیان اینکه دارودرمانی یکی دیگر از راه‌ها است، اضافه کرد: داروهای ضدافسردگی تجویزی می‌توانند به اصلاح عدم تعادل شیمیایی که ممکن است منجر به افسردگی فصلی شود کمک کنند. این داروها را فقط با دستور پزشک مصرف کنید.

انتهای پیام