مدیر انتشارات معین در گفت‌وگو با ایسنا درباره حضور این نشر در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با بیان این‌که به صورت فیزیکی در این دوره از نمایشگاه شرکت نخواهند کرد، اظهار کرد: به خاطر کرونا آمدند نمایشگاه کتاب را مجازی کردند و الان هم می‌خواهند به صورت حضوری برگزار کنند، این در خود تناقض دارد. اگر دولت نگران وضعیت کرونا و دلواپس آن نیست، من نگران بچه‌هایم هستم که به آن‌جا بروند و بیمار شوند اما در بخش مجازی شرکت خواهیم کرد.
او درباره برگزاری همزمان نمایشگاه به صورت فیزیکی و مجازی نیز گفت: مدیریت‌شان درست نیست؛ اگر می‌خواستند نمایشگاه فیزیکی راه بیندازند، چرا پیش از عید، نمایشگاه مجازی راه انداختند؟ سال گذشته در نمایشگاه مجازی شرکت کردیم، گاهی اوقات همکاران‌مان تا ساعت ۱۱ شب در دفتر و در حال آماده کردن کتاب‌ها برای ارسال بودند تا صبح ثبت خریدها را به‌روز انجام دهند. آن‌قدر نیرو ندارم که بخواهم هم در نمایشگاه حضوری باشم و هم مجازی.
رامسری همچنین با بیان این‌که با کلیت نمایشگاه مشکل دارد، توضیح می‌دهد: نمایشگاه یک میعادگاه فرهنگی بود. روز اول قرار بود یک جمع فرهنگی درست کنیم، مولفان بیایند و با خواننده‌های‌شان ارتباط بگیرند، از خارج از کشور می‌آمدند و نمایشگاه یک رویداد فرهنگی بسیار زیبا بود اما یواش یواش به بازار مکاره تبدیل شده و هر کسی که دلش می‌خواهد می‌آید. همه ارگان‌های دولتی، شبه‌دولتی و غیردولتی‌ها که چند نشر مختلف هم دارند بهترین جاها را هم اشغال می‌کنند. در واقع در جانمایی ناشران، نبش و بهترین جاها را به ارگان‌ها و سازمان‌ها می‌دهند.
او در ادامه بیان کرد: رقابت سازنده بین ناشران اشکالی ندارد زیرا کتاب‌های بهتری می‌تواند چاپ شود اما نمایشگاه از قداست خود درآمده و دغدغه ناشر این شده هرچه بیشتر کتاب بفروشد در حالی که قبلا میعادگاهی برای ناشران و نویسندگان و مخاطبان بود. بچه‌ها برای اردو به نمایشگاه می‌آمدند، مخاطبان از شهرستان‌ها می‌آمدند با نویسنده‌ها دیدار می‌کردند و عکس می‌گرفتند اما الان این‌طور نیست. به نظرم ابتدا باید تعریف درستی از نمایشگاه ارائه دهیم و به استانداردها و آموزش بپردازیم. در نمایشگاه‌های خارجی، ناشران کشورهای مختلف بازدیدکنندگان آن نمایشگاه هستند؛ آیا ما چنین چیزی داریم؟ آیا کشورهای مختلف جز چند کشور عربی به نمایشگاه ما می‌آیند؟ باید ضعف‌های خودمان را ببینیم، چرا می‌خواهیم خودمان را فریب بدهیم؟
این ناشر درباره راه‌کارهای این موضوع نیز گفت: دادن راه‌کار مربوط به سیاست و مدیرت کلان است. نمایشگاه کتاب می‌گذارند و از روز سوم گروه‌هایی از وزارت ارشاد در نمایشگاه راه می‌افتند و لیستی همراه خود دارند که فلان کتاب را نفروش، فلان کار را نکن، چرا پوشش فروشنده خانم این‌طور است و تنش‌های این‌چنینی. اصلا شأن نمایشگاه نیست، نمایشگاه برای این است که نمونه کتاب‌هایت را بگذاری و مخاطبان ببینند. الان هم در عصر شبکه‌های مجازی، هر ناشری برای خود سایت دارد و مخاطب در خانه‌اش نشسته و یک دکمه را می‌زند و تمام مشخصات کتاب هم هست، چه ضرورتی دارد که به صورت حضوری بیاید و کتاب را ببیند؟ هر کاری می‌کنیم اول باید تحقیق کنیم، نقاط ضعف و قدرت را ببینم و راه‌کارها را بررسی کنیم، نمی‌شود دیمی نمایشگاه را برگزار کنیم و بگوییم نمایشگاه کتاب برگزار کردیم و تمام شد.
رامسری درباره این‌که برگزاری نمایشگاه‌ها چه تأثیری بر کتابفروشی‌ها به عنوان یکی از حلقه‌های نشر کتاب دارد، اظهار کرد: این‌طور نیست. این هجمه‌ای است که برخی از کتابفروشان راه انداخته‌اند. این حرف زمانی می‌تواند درست باشد که هر کتابی را که منِ ناشر تولید می‌کنم، کتابفروش بخرد. کتابفروشان فقط نگاهی به کتاب می‌اندازند و نمی‌گیرند؛ مثلا ما کتاب «شمس در کسوف» از غلامرضا خاکی را چاپ کردیم که از کتاب‌فروشی‌های روبه‌روی دانشگاه فقط چهار نفر گرفتند، اکثرا کتاب‌های دانشگاهی و درسی و تست می‌فروشند. آیا منِ ناشر می‌توانم به کتابفروش تحمیل کنم یک نسخه از کتابی را که چاپ کرده‌ام، بگیرد و در ویترین نه بلکه در قفسه بگذارد تا اگر مشتری آمد، داشته باشد؟ نه. کتاب‌های نشر تهران را قبول نمی‌کنند و کتاب‌های نشرهای شهرستان را اصلا قبول نمی‌کنند، نمایشگاه کتاب جایی است که ناشران شهرستانی می‌توانند کتاب‌های‌شان را عرضه کنند.
رامسری درباره تجربه خود از نمایشگاه مجازی کتاب و عیب و حسن این نوع برگزاری نیز اظهار کرد: نمایشگاه مجازی حسنی که دارد این است که کسانی از ما در نمایشگاه کتاب خریدند که اسم آن روستا و بخش و شهرستان را در عمرمان نشنیده بودیم، از دورافتاده‌ترین نقطه آذربایجان درخواست کتاب داشتیم که برایش فرستادیم. این حسن خیلی جالبی بود زیرا آن‌ها خودشان وقت نمی‌کنند از آن‌جا بیایند و از ناشر کتاب بخواهند، نمایشگاه تخفیفی هم دارد که شامل حال‌شان می‌شود. نمایشگاه مجازی عیب بزرگی هم دارد که مربوط به خود نمایشگاه نیست، مربوط به اداره پست است. اداره پست برای جابه‌جایی کتاب‌ها دقت نداشت و رعایت نمی‌کرد، اکثر کتاب‌ها درب و داغون مرجوع می‌شد، مردم پول داده‌اند تا کتاب درست بخرند. مخصوصا کتاب‌های گالینگور ر که این‌ور و آن‌ور پرت کرده‌اند و زمین افتاده، شیرازه کتاب در رفته و آسیب دیده است. این عیب بزرگی است که در نمایشگاه مجازی وجود داشت.
انتهای پیام
نظرات