امیر گرافر در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با اختلال اضطراب جدایی، اظهار کرد: بیشتر اوقات اضطراب کودکان در مورد والدین بوده اما می‌تواند شامل یک مراقب دیگر مثل پدر یا مادربزرگ هم شود. کودکان از شش ماهگی تا دو سالگی به شکل به‌هنجار و طبیعی دچار اضطراب جدایی می‌شوند و چنان‌چه مادر به‌موقع به نیازهای کودک پاسخ ندهد، ممکن است عوارض بلند مدتی برای کودک داشته باشد.

این روانشناس تصریح کرد: همه افراد در طول زندگی خود ترس از دست دادن یا جدا شدن از عزیزان خود را در طول پاندمی کرونا تجربه کرده‌ایم که این ترس برای کودکان می‌تواند خیلی بیشتر حس شود.

دکترای روانشناسی گفت: اضطراب جدایی برای ورود به مدرسه طبیعی است اما اگر این اضطراب شدید و طولانی شود و به فعالیت‌های آموزشی و پرورشی آسیب بزند تبدیل به اختلال اضطراب جدایی می‌شود.

گرافر اظهار کرد: برای تشخیص اختلال اضطراب جدایی، ملاک‌های موردنظـر در افـراد زیـر ۱۸ سـال حداقـل بـه مـدت ۴ هفتـه و در بزرگسـالان بـه مـدت ۶ مـاه تـداوم داشـته باشـد بوده است.

وی با بیان اینکه اختلال اضطراب جدایی از نظــر بالینـی باعث ناراحتی و افـت چشمگیر عملکرد اجتماعی، تحصیلی و شغلی در زندگی فرد می‌شود، افزود: افراد برای مقابله با اضطراب جدایی حتما باید کمک حرفه‌ای دریافت کنند که درمان شناختی رفتاری (cbt) و درمان دارویی هم می‌تواند به بهبود کمک کند.

این روانشناس در رابطه با علایم اختلال اضطراب جدایی، تصریح کرد: پریشانی مکرر و بیش از حد هنگام جدا شدن از خانه یا افراد خاص، نگرانی مکرر و بیش از حد در مورد از دست دادن این افراد یا آسیب دیدن آن‌ها، نگرانی مکرر از تجربه یک اتفاق (مثلا رفتن مدرسه) که باعث جدایی از پدر مادر یا سایر عزیزان شود، امتناع از دور بودن از خانه، اکراه و اضطراب از تنها ماندن در خانه دیگران ماندن بدون وجود پدر و مادر و کابوس‌های مکرر درباره جدایی از جمله علائم اختلال اضطراب جدایی است.

دکترای روانشناسی با بیان اینکه والدین چگونه بتوانند به کودک بیاموزند آرام آرام تنهایی و جدایی را تمرین کند، گفت: اگر به کودک قول دادند بعد نیم ساعت برمی‌گردند حتما راس ساعت بازگردند، اگر اینکار را نکنید احتمالا اضطراب کودک بیشتر می‌شود بنابراین به کودک اطمینان دهید که هیچ اتفاقی در نبود شما نخواهد افتاد.

انتهای پیام