به گزارش ایسنا، ماهیت ورزش دربرگیرنده همه احساسات و هیجانات است و خشم هم به عنوان یکی از حس های انسان از این قاعده مستثنی نیست و ورزشکار در طول دوران ورزشی خود با توجه به رخدادهای محیطی و حتی ارثی می‌تواند درگیر این احساسات باشد.

ورزشکاری که از عملکرد خود یا حتی هم تیمی رضایت ندارد، ناراحت از شکست و تحت تاثیر قضاوت داور و حتی تماشاگران قرار گرفته است و می تواند احساس خشم داشته و از شرایط موجود ناراضی باشد اما سوال و مساله اصلی اینجاست که آیا این احساس خشم می تواند به عملکرد او ضربه وارد کند یا تاثیر منفی در عملکرد ورزشکار نخواهد داشت؟ پاسخ به هر دو سوال می تواند مثبت باشد و بستگی به توانایی ذهنی ورزشکار دارد.

اگر ورزشکار راه های مدیریت خشم را فرا گرفته باشد احساس خشم ایجاد شده به راحتی مدیرت خواهد شد و حتی در مواردی می تواند به عملکرد ورزشکار کمک هم کند، اما عدم بهره وری از راهکارهای مدیرت خشم باعث افت عملکرد و از دست رفتن تلاش های ورزشکار می شود.

بر اساس این مطلب که از سوی سید مجتبی حسینی متخصص روانشناسی ورزشی تهیه شده و در اختیار ایسنا قرار گرفته، در مورد راهکارهای مفید برای ورزشکاران، آمده است: اولین قدم برای کنترل خشم، آگاه شدن و آماده سازی ورزشکار است و ورزشکاران باید به نقش و مسئولیت خود در ورزش و هنگام مسابقه آگاه باشند و انرژی ذهنی خود را خرج موارد غیرقابل کنترل در ورزش نکنند.

دومین راهکار مناسب، پیش بینی کردن موقعیت های احتمالی به وجود آورنده خشم در خلال ورزش و استفاده از تکنیک تصویرسازی ذهنی برای سازگار شدن با شرایط احتمالی است. مورد سوم به استفاده از تکنیک های آرمیدگی نظیر تکنیک های تنفسی، موسیقی، ذهن آگاهی و ... باز می گردد و می تواند بسیار مفید باشد.

استفاده از خودگویی مثبت، انتقال خشم به طریقی که تاثیر منفی در عملکرد نداشته باشد و استفاده از عادت های عملکردی، دیگر راهکارهای مفید برای ورزشکاران برای کنترل خشم است.

انتهای پیام