به گزارش ایسنا، مرحوم سید علی اکبر ابوترابی فرد در سخنانی محرمانه در میان آزادگان می‌گوید: «برادران عزیز! ما اساس کار را با دفاع از حقوق مردم و رسیدن به یک صلح نهایی شروع کردیم و امروز در جهت ادامه این عقیده، شما باید صبر را پیشه خود کنید همان طور که در گذشته بوده است و اگر ما صبر و امید را از دست بدهیم تمام زحماتی که در گذشته کشیده‌ایم بی‌ثمر خواهد ماند و این امری است که در جلوی دید مردم ایران خواهد بود. آن‌ها از ما انتظار صبر دارند؛ همان طور که در گذشته صبور بوده‌ایم. آن‌ها از سختی‌های ما مطلع هستند.
تحمل سختی‌های گذشته ما مانند کار کشاورزی است که در زمستان انجام گرفته و الآن بهار است و انتظار کشت خود را داریم. سختی‌های زمستان گذشته است و وعده بهار در پیش است و امیدوار که این بهار برای اسرا و بشریت سرشار از نعمت باشد. به جای بی‌ثمر بودن بکوشیم تا دارای اندیشه‌های مثبت و کارساز باشیم و لازم است که مستقیماً به فکر یکدیگر باشیم و بر ما است که در حال حاضر خدمات خودمان را به برادران اسیرمان و در آینده به مردم ایران تقدیم داریم و این بسیار مهم است که هرگونه خدمتی که از ما ساخته است برای برادرانمان انجام دهیم.
برادران باید کار خوب انجام دادن را به عنوان یک وظیفه بدانند و اگر خوبی کردید انتظار خوبی متقابل را نداشته باشید. خوبی کنید، اگرچه ممکن است در مقابل، بدی ببینید و با تکرار و استمرار خوبی و کار خوب است که زندگی، بنای محکمی پیدا می‌کند و خوب عمل کردن اثر خود را خواهد گذاشت، همان طوری که استمرار آب، سنگ را سوراخ خواهد کرد. اگر ما به فکر یکدیگر باشیم موقعیت را به بهترین شکل درخواهیم آورد و برعکس با سهل انگاری، این موقعیت را ازدست خواهیم داد.
فکرهای بیهوده و نابه‌جا و بی‌مورد یا افکاری که در جهت اصلاح نباشد، مانند حرکت در شن‌زار است که هر چه بیش‌تر حرکت کنیم، بیش‌تر فرو خواهیم رفت و در جا خواهیم زد. برای دور ماندن از افکار بیهوده به وظیفه خطیرمان در جامعه و خدماتی که باید در آینده به مردم داشته باشیم، فکر کنیم و در هر حال، حاضر در خدمت برادرانمان باشیم. با داشتن چنین فکری است که ما مثبت خواهیم بود و در این شرایط کنونی زندگی بهتری خواهیم داشت و برای روز آزادی، آماده و مهیا می‌باشیم و آن‌هایی که با ایجاد مشکلات باعث ناراحتی و فشار برای خود شوند، در موقع رفتن و تعویض، تأسف خواهند خورد.
درباره ایام محرم و عاشورا باید بدانید که در کل، مجموعه‌ای از دستورات اسلامی وجود دارد که اجبار و دستور است و بعضی دیگر اجباری نیست و هر کس باید بداند که عاشورا و مراسم آن برای به وجود آوردن یک روحیهٔ خوب و نهایتاً احیای روحیه معنوی در انسان است که این مراسم را باید برحسب اقتضای محیط انجام دهیم و جهان آزاد، با محیط اسارت هم فرق دارد و می‌توانیم این مراسم رابه شکل کوچک‌تری برگزار نماییم؛ زیرا مهم‌تر از همه چیز برای ما رفاه جامعه در اسارت می‌باشد که می‌توانیم بیش‌ترین استفاده را از آرامش و عدم کشمکش و تشنج ببریم و با تثبیت آرامشِ اردوگاه، خود را برای روز تعویض که ان‌شاءالله نزدیک است، آماده نماییم و همیشه شرایط محیط را در نظر بگیریم و به این مسأله توجه داشته باشیم که هیچ کس حق ابراز وجود و منیت ندارد که بگوید دوست دارم و می‌خواهم این کار را انجام بدهم.
اسارت شانس همکاری و همیاری با دیگران را به شما می‌دهد. اگر این شانس را از دست بدهید در آخر اسارت، تأسف خواهید خورد.
باید بدانیم که حتی در اسارت شانس رشد کردن وجود دارد و مطمئن باشید که حتماً لحظه آزادی را که خداوند برای ما مقدر کرده است، فرا خواهد رسید و امیدواریم که این لحظه هرچه زودتر فرا رسد. ان‌شاءالله! خدا نگه‌دار همه‌تان!
منبع: «منشور پاکی و خدمتگزاری، صفحات ۱۱۶۷ -۱۱۶۹ »
انتهای پیام
نظرات