این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا درباره وضعیت تبلیغ کتاب‌ها و کتابخوانی در رسانه‌ها و تبلیغات شهری اظهار کرد: از تیراژ کتاب‌ها می‌توان فهمید که یا اصلا تبلیغاتی برای کتاب وجود ندارد یا اگر هست، بی‌اثر است؛ یعنی تاثیری در جذب مخاطب ندارد.
او سپس تعدد عناوین، کتاب‌سازی، پایین آمدن سرانه مطالعه و وضعیت اقتصادی را نیز از دیگر عوامل موثر بر تیراژ پایین کتاب‌ها دانست و افزود: تبلیغات شاید الزاما به معنای فروش نباشد اما معرفی کتاب و دیده‌شدن آن تقریبا جایی در صنعت نشر ندارد و کتاب‌هایی هم که پرفروش می‌شوند یا به‌خاطر اسم نویسنده است، یا به‌خاطر اسم ناشر، یا به‌خاطر حرف‌هایی که دهان به دهان منتقل می‌شود اما به نظر من، بحث تبلیغات و معرفی برای کتاب، به عنوان یک چیز مستقل جایگاهی در صنعت نشر ندارد.
شهریار زمانی در ادامه با بیان این‌که کتاب دارد جایگاه خود را در جامعه از دست می‌دهد، گفت: در مقطعی از زمان کتاب‌خوان بودن یک ارزش تلقی می‌شد. اما حالا کتاب حتی در بین افراد دانشگاهی و باسواد هم خیلی جایگاهی ندارد. چون در صداوسیما هم بحث جذب مخاطب و درآمدزایی را مدنظر قرار می‌دهند، هر طور نگاه می‌کنند می‌بینند نه خود نویسنده‌ها خیلی ویترین خوبی برای جذب مخاطب هستند و نه نشر از نظر اقتصادی می‌تواند به اقتصاد صداوسیما کمکی کند. برای همین، تبلیغات کتاب جایگاهی ندارد و خیلی به آن بها داده نمی‌شود. ممکن است به صورت پراکنده بعضی کارها دیده شود، ولی در مجموع بحث معرفی کتاب، چه در صداوسیما و چه در سایر رسانه‌ها جایگاه قابل قبولی ندارد.
او همچنین بیان کرد: در دو سه دهه اخیر مجلاتی که کتاب را معرفی و نقد می‌کردند هم حذف شده‌اند. مگر الان چند مجله وجود دارد که به طور تخصصی کار کتاب انجام دهد؟ حتی در رسانه‌ها هم چند روزنامه بخشی از مطالب‌شان را به کتاب اختصاص می‌دهند؟ (البته روزنامه‌ها هم دیگر آن‌چنان مخاطبی ندارند) در مجموع همه این عوامل بر این موثر است که کتاب در این جایگاه پایین فعلی قرار بگیرد.
زمانی در عین حال اهمیت دادن به پیشنهاداتی در این زمینه را بعید دانست و گفت: شاید نویسندگان بتوانند با استفاده از فضای مجازی با مخاطبان ارتباط بگیرند یا حتی نویسندگان آثار یکدیگر را در این فضا معرفی کنند و ... تا شاید کتاب از این وضعیت بیرون بیاید. اما بعید می‌دانم به صورت ساختاری اتفاقی بیفتد که معرفی کتاب جزئی از مولفه‌های رسانه‌ها قرار بگیرد.
این نویسنده در پایان پیشنهاد کرد تا ایسنا ضمن انجام این مصاحبه‌ها، برنامه‌هایی همچون برگزاری میزگرد را نیز برای بررسی تخصصی‌تر این موضوع از ابعاد مختلف در روند کار قرار دهد.
انتهای پیام
نظرات