بسم الله الرحمن الرحیم

«اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین»

«خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنی و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم به نگاهداری خودت ای نگه‌دار ترسناکان. »

به گزارش ایسنا،حجت‌الاسلام و المسلمین علوی تهرانی در تبیین دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان می‌گوید:

خواسته‌های روز دوازدهم ماه مبارک رمضان
1️⃣ - مزین شدن به پوشش و عفاف
2️⃣ - پوشیدن جامه قناعت و کفاف
3️⃣ - حرکت به سوی عدل و انصاف
4️⃣ - ایمن بودن از هر امر ترسناک

«اللّٰهُمَّ زَیِّنِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَالْعَفافِ»
عفت، اجتناب از چیزی است که سزاوار و شایسته نیست.
اجتناب از حرام، اجتناب از درخواست کردن از مردم، اجتناب از طمع‌ورزی در دنیا، از مصادیق عفت است.

عالمان علم اخلاق عفت را گاهی به مفهوم عام تعریف می‌کنند. می‌فرمایند زندگی‌تان بر اساس خواسته‌هایتان نباشد بلکه بر اساس نیازتان باشد. چون خواسته ما حد و مرز ندارد. زندگی به دور از افراط و تفریط و میانه‌روی در خواسته‌ها.

 گاهی نیز عفت را به مفهوم خاص آن تعریف می‌کنند که کنترل غریزه جنسی است.
یعنی پاک‌دامنی پیشه کردن و دور بودن از آلودگی‌های جنسی.

عفاف در دعای امروز به حسب ظاهر به همین معنا است. لذا برای رعایت پاک‌دامنی و عفت، لازم است سَتر رعایت شود. سَتر به معنی پوشیده بودن هر انسانی اعم از زن و مرد است.

در سوره نور آیه  ۳۰ می‌فرماید: به مردان با ایمان بگو دیده فرو نهند و پاک‌دامنی ورزند.
 در آیه ۳۱ این سوره می‌فرماید: و به زنان با ایمان بگو دیدگانه خود را فرو بندند و پاک‌دامنی ورزند.

پاک‌دامنی یک دستور است نه توصیه. لازمه اش سَتر است که داشتن نوعی پوشش و چارچوب است.

«وَاسْتُرْنِی فِیهِ بِلِباسِ الْقُنُوعِ وَالْکَفافِ»
انسان زیاده‌طلب خلق شده است. زیاده‌طلبی در حرص به دنیا، مسیر و انتخاب غلط آدمی است. زیرا از ناحیه خداوند و پیامبر اساساً رویِ خوشی نسبت به دنیا وجود ندارد.

حضرت رسول (ص) فرموده‌اند : «الدُنْیا حُلْمٌ» (دنیا خوابی آشفته است که انسان خواب آن‌را می‌بیند)

قناعت، صفت مقابل حرص است. قناعت شیوه عاقلان و راه و رسم کسانی است که به خودشناسی رسیده‌اند. راهِ به دست آوردن عزت و طریقِ اصلاح نفس است.

امام صادق (ع) فرمودند: به آنچه خداوند قسمت تو کرده است قانع باش.
راضی بودن به قسمت ما در دنیا، همان قناعت است که ثروت تمام نشدنی است.

در حدیث اگر از چیزی که منش دائمی انسان است تعبیر شود، آن را به صورت "لباس" بیان می‌کنند.

قناعت در دنیا یعنی آنچه برای زندگی کافی است تا تمام شئون زندگی اداره شده و آبروی انسان حفظ شود را داشته باشیم. در دعای امروز خصیصه اکتفا نمودن به قدرِ احتیاج به صورت همیشگی و عمومی را از خداوند می‌خواهیم و درخواست می‌کنیم که این صفت برای ما مانند لباسی باشد.

 «وَاحْمِلْنِی فِیهِ عَلَی الْعَدْلِ وَالْإِنْصافِ»
با انصاف زیستن و به عدل زندگی کردن کار سختی است. اگر عدالت در جامعه‌ای ظهور پیدا کند، آن جامعه سعادتمند است.
عدالت، رعایت حقوق دیگران و عطا نمودن حق هر صاحب حقی به اوست.

جامعه‌ای بر محور عدالت است که قانون‌گرایی در تعاملات افراد مختلف آن جامعه حاکم است. برای تحقق عدالت، قانون باید شفاف و جامع باشد یعنی تمام نیازهای جامعه را شناخته باشد. اِعمال آن باید همراه با قاطعیت باشد. مبارزه با متخلفین جدّی و بازدارنده از تخلف باشد.

کسی به عدالت رفتار نمی‌کند مگر آنکه عدالت را دوست داشته و سعادت جامعه برایش مهم باشد. لذا نه منافع افراد و احزاب مهم است و نه ملاحظات دیگر.
در سوره نحل آیه ٩۰ می‌فرماید: خداوند به دادگری و نیکوکاری فرمان می‌دهد.

قاعده طلایی انصاف این است: «آنچه را برای خود می‌پسندی برای دیگران بپسند و آنچه را بر خود نمی‌پسندی برای دیگران نیز نپسند.»

«وَآمِنِّی فِیهِ مِنْ کُلِّ مَا أَخافُ»
  انسان در طول زندگی همواره با اموری مواجه است که برای او خطر و آسیب دارد و بسیار از آن می‌ترسد.
اموری که می‌تواند موفقیت‌های او را تهدید کند و سعادت او را از بین ببرد. در نگاه توحیدی هیچ‌کس جز خداوند نمی‌تواند ضرر را از انسان دفع کند.
در سوره انعام آیه ۱۷ و ۱۸ می‌فرماید: و اگر خدا به تو آسیب و گزندی برساند، کسی جز او برطرف کننده آن نیست، و اگر به تو خیری برساند [حفظ و دوامش فقط به دست اوست]؛ پس او بر هر کاری تواناست. اوست که بر بندگانش چیره و غالب است.

«بعِصْمَتِکَ یَا عِصْمَةَ الْخائِفِینَ»
از همین جهت ایمنی از هر ترسی را فقط باید از خداوند طلب کرد که او بهترین نگهدارنده انسان از هرگونه ترس و هراس است.

حجةالاسلام و المسلمین #علوی_تهرانی