بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

«اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ وَآوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِکَ یا إلَهَ العالَمین. »

«خدایا موفقم دار در این ماه به همراهی کردن با نیکان و دورم دار در آن از رفاقت با اشرار و جایم ده در آن به وسیله رحمت خود به خانه قرار و آرامش به معبودیت خود ای معبود جهانیان. »

خواسته‌های روز شانزدهم ماه مبارک رمضان

 مرا به هماهنگی و همراهی با ابرار موفق بدار.
 مرا از دوستی با بدان دور نگه‌دار.
 با رحمت خویش مرا در دارالقرار منزل و پناه ده.

«اللّٰهُمَّ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوافَقَةِ الْأَبْرارِ»
دوستی مسئله‌ای با اهمیت است چرا که تأثیر دوست ناگهانی و ملموس نیست بلکه تأئیر آن تدریجی است. لذا به راحتی نمی‌توان دوستی درست را از نادرستِ آن تشخیص داد. به همین خاطر دوستی از مقوله انتخاب و گزینش است و نباید بدون ملاک فردی را به عنوان دوست انتخاب نمود یا به طور تصادفی کسی را به عنوان دوست گرفت.

از آنجا که پیوندهای دوستی در قیامت مورد سؤال است بنابراین اولین درخواست امروز این است که با ابرار و نیکان همراهی و هماهنگی داشته باشیم.

ابرار یک مقا معنوی است که به عده‌ای مانند صالحین، متقین، محسنین و... عنایت می‌شود. یعنی بعضی از انسان‌ها آنقدر در معنویت و خیرخواهی و دلسوزی به دیگران پیشرفت می‌کنند که صلاحیت گرفتن این مدال را پیدا می‌کنند که برخی آرزوی بودن با آنان را دارند.

در سوره آل‌عمران آیه ۱٩۳ می‌فرماید: پروردگارا، گناهان ما را بیامرز، و بدی‌هایمان را از ما محو کن، و ما را در زمره نیکوکاران بمیران.

به چه کسانی ابرار گفته می‌شود؟
ابرار به انسان‌های شایسته و ممتازی گفته می‌شود که همواره به تکلیف خود عمل می‌کنند و از ناپاکی‌ها احتراز می‌جویند و دیگران را هم به خوبی‌ها و پاکی‌ها دعوت می‌کنند.

«وَجَنِّبْنِی فِیهِ مُرافَقَةَ الْأَشْرارِ»
برخی از دوستی‌ها در قیامت انسان را نادم و پشیمان می‌کند.
 در سوره فرقان آیات ۲۸ و ۲٩ می‌فرماید: ای وای، کاش من فلانی را [که سبب بدبختی من شد] به دوستی نمی‌گرفتم، بی‌تردید مرا از قرآن پس از آنکه برایم آمد گمراه کرد.

شر به معنای بد و اشرار به معنای بدان است.
به دو نمونه شرّ الناس در قرآن توجه کنید:
 در سوره انفال آیه ۲۲ می‌فرماید: قطعاً بدترین جُنبندگان نزد خدا، کرانِ [از شنیدن حق] و لالانِ [از گفتن حق] هستند که [به کلام حق] نمی‌اندیشند!
 در سوره انفال آیه ۵۵ می‌فرماید: یقیناً بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که کافرند و [به سبب لج‌بازی و عنادشان] ایمان نمی‌آورند.

«وَآوِنِی فِیهِ بِرَحْمَتِکَ إِلیٰ دارِ الْقَرارِ»
دار القرار همان سرای آخرت است که جاودانگی و ابدیت از خصوصیات آن است.
امام باقر (ع) فرمودند: آخرت خانه ثبات است و دنیا خانه نابودی و زوال است.
حضرت زین‌العابدین (ع) در حدیثی فرمودند: سخت‌ترین اوقات زندگی انسان سه وقت است؛ ... و وقتی که در برابر خداوند متعال می‌ایستد...

قیامت و آخرت نام‌های مختلفی دارد:
یوم الحسرة به معنی روحسرت و تأسف.
یوم التغابن، روز آشکار شدن کسانی که مغبون‌اند.
یوم الثقیل، روز سنگین.
یوم الیم، روز دردناک.
یوم العصیر، روز پرمشقت و سختی.
و تعابیر دیگر که همه حکایت از سختی آن روز می‌کند. حکایت از آن می‌کند که هر شخصی نیاز به پناه‌گاه دارد چون (زَلْزَلَةُ السّاعَةِ عَظیمٌ) زلزله روز قیامت بزرگ است.

«بِإِلٰهِیَّتِکَ یَا إِلٰهَ الْعالَمِینَ»
پناه رو قیامت باید، سایه‌سار رحمت خداوند جهانیان است.
انتهای پیام