سرويس رسانه‌ي ايسنا روزهاي استادان علوم ارتباطات و پيشكسوتان روزنامه‌نگاري را هم‌زمان با برگزاري هجدهمين نمايشگاه مطبوعات و خبرگزاري‌ها، برگزار مي‌كند. در اين راستا، هر روز در سرويس رسانه و صفحه ويژه اين نمايشگاه در سايت خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، به‌نام يك يا چند نفر از استادان يا پيشكسوتان روزنامه‌نگاري كشور نام‌گذاري شده، بزرگداشت مجازي آن‌ها در قالب يك گزارش شامل زندگي‌نامه، شرح فعاليت‌ها و موفقيت‌ها، گزيده‌اي از ديدگاه‌ها، گزيده‌اي از توصيف‌هاي ديگر شخصيت‌ها و نيز منتخبي از عكس‌هاي ايشان منتشر خواهد شد.

سرويس رسانه‌ي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) كه همه‌ساله برنامه‌هاي ويژه‌اي را براي متخصصان علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاري هم‌زمان با برگزاري نمايشگاه بين‌المللي مطبوعات و خبرگزاري‌ها طراحي و اجرا كرده است، امسال نيز اميدوار است در اين حركت - به‌عنوان يكي از برنامه‌هاي اين گروه براي ايام برگزاري نمايشگاه هجدهم - نكوداشت حدود 20 نفر از اين استادان را ترتيب داده، در سال‌هاي آتي نيز اين حركت را از بعد كمي و كيفي، گسترش دهد.

***

دهم آبان، روز «علي‌اكبر فرهنگي»؛

به گزارش سرويس رسانه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دكتر علي‌اکبر فرهنگي متولد سال 1322 در طالقان است. وي پس از اتمام تحصيلات ابتدايي و متوسطه در تهران با اينکه در رشته دندانپزشکي پذيرفته شده بود، بعد از مدتي تغيير رشته داده و وارد رشته مديريت شد.

او تحصيلات ليسانس را در رشته مديريت بازرگاني در مدرسه عالي بازرگاني تهران (1346) و تحصيلات کارشناسي ارشد خود را در رشته جامعه‌شناسي دانشگاه تهران (1348) و دوره عالي مديريت بازرگاني را در دانشگاه تهران (1351) پشت سرگذاشت.

وي دوره دکتري ارتباطات را در دانشکده ارتباطات دانشگاه اوهايو، دکتري مديريت را در مدرسه علوم رفتاري کاربردي و رهبري آموزشي آمريکا و فوق دکتراي ارتباطات سازماني خود را در همان کشور (1362) به پايان برد.

فرهنگي که تحصيلات و تحقيقات خود را با هدايت و راهنمايي جمعي از برجسته‌ترين اساتيد ارتباطات و مديريت از جمله پرفسور راجرز، پرفسور کراسکي، پروفسور کراول و پروفسور گوير گذرانده بود با وجود شرايطي که براي اقامت و کار در مراکز علمي و دانشگاهي بزرگ آمريکا داشت به واسطه علاقه عميق به ايران و تاريخ درخشان ايران در سال 1362 به کشور بازگشت و بعد از بازگشايي دانشگاه‌ها فعاليت‌هاي آموزشي خود را در کشور پي گرفت.

وي که از سال 1350 عضو هيات علمي دانشگاه‌هاي مختلف در داخل و خارج کشور بوده، بنيانگذار رشته مديريت رسانه در دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامي در مقطع دکترا است.

حاصل تلاش‌هاي علمي او در قالب حدود 18 جلد کتاب و افزون بر 60 مقاله پژوهشي - ترويجي در نشريات داخل و خارج کشور به دانشجويان و دانش‌پژوهان عرصه مديريت و ارتباطات عرضه شده است.

اين استاد دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامي که سابقه تدريس دروس ارتباطات در دانشگاه اوهايو آمريکا و مدرسه عالي بازرگاني، مدرسه عالي مديريت گيلان (لاهيجان)، دانشگاه الزهرا(س) را نيز در کارنامه خود دارد، علاوه بر تدريس در دوره‌هاي مختلف کارشناسي، کارشناسي ارشد و دکتري، فعاليت‌هاي آموزشي، مشاوره‌يي و پژوهشي پيگيري در سازمان‌هاي تخصصي متعدد از جمله مرکز آموزش مديريت دولتي (بيش از 20 سال)، سازمان مديريت صنعتي (بيش از 25 سال)، مرکز آموزش‌هاي ديپلماتيک وزارت امور خارجه، مرکز آموزش وزارت نيرو، دانشکده علوم استراتژيک، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي داشته است.

از جمله دروس آموزشي وي نيز به موارد زير مي‌توان  اشاره كرد: در مقطع کارشناسي، ارتباطات سازماني، روابط کار در سازمان، روش تحقيق پيشرفته، زبان خارجي 2، سازماندهي و اصلاح تشکيلات روش‌ها، سمينار مسائل اداري ايران، سيستم‌هاي اداري تطبيقي، سيستم‌هاي اداري تطبيقي، مديريت توسعه، مديريت منابع انساني، مقدمه‌اي بر تئوري سازمان و مديريت و هم‌چنين در مقطع کارشناسي ارشد.

از جمله کتاب‌هاي تاليف شده از سوي وي، کارآفريني (مفاهيم ‏‎-‎‏ نظريه‌ها ‏‎-‎‏ مدل‌ها وکاربردها )‏‎ ,‎‏تاليف و تصنيف‏‎ ,‎‏موسسه کار و تامين اجتماعي ‏‎-‎‏ سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ وارشاد اسلامي ‏‎1386، مديريت استراتژيک بازار‏‎ ,‎‏ترجمه‏‎ ,‎‏پيام پويا‏ ‎1385، روشهاي تحقيق در علوم انساني‏‎,‎‏تاليف و تصنيف‏‎,‎ ‏پيام پويا‏ 1384، نظريه‌پردازان و مشاهير مديريت‏‎ ,‎‏تاليف و تصنيف‏‎ ,‎‏نشر فرانديش ‏‎ 1378، مديريت رفتار سازماني‎ ,‎‏ترجمه‏‎ ,‎‏پيام پويا ‎‏1384، مديريت فشار رواني(استرس)‏‎ ,‎‏تاليف و تصنيف‏‎,‎‏گسترش‏ 1378، فرهنگ علوم اجتماعي‏‎,‎‏ترجمه‏‎ ,‎‏مازيار‏ ‎‏1376، ارتباطات غيرکلامي‏‎,‎‏null‏‎,‎‏دانشگاه آزاد اسلامي‏‎‏1375، اصول مديريت(2 جلد)‏‎,‎‏ترجمه‏‎ ,‎‏مرکز آموزش مديريت دولتي، چاپ‏ ‎1373، ارتباطات انساني‏‎,‎‏null‏‎,‎‏رسا، چاپ1373 است.

تبيين نظري مقوله عدالت سازماني براساس نظريات يورگن هابرس‏‎ ,‎‏ارائه وتبيين مدل انگيزشي مبتني بر معنويت کارکنان، نقش فرهنگ سازماني در مديريت رسانه مطبوعات، چشم انداز ‏‎-‎‏ رسانه ‏‎ -‎‏و ساخت اجتماعي واقعيت‎، شناخت وتاثير واقعيت مجازي در ارتباطات نوين انساني، چشم‌انداز ‏‎-‎‏ رسانه و ساخت اجتماعي واقعيت، روابط عمومي و توسعه، نقش روابط عمومي در بهينه‌سازي تصميم‌گيري‌هاي مديريت، رسانه‌هاي جمعي و نقش آن‌ها در ساختار اجتماعي واقعيت‎ هم برخي از مجموعه مقالات نگاشته شده توسط اين استاد دانشگاه است.

***

به اعتقاد علي‌اكبر فرهنگي، جدايي بين رشته‌هاي مديريت و ارتباطات کاملاً محسوس و ملموس است و برخلاف کشورهاي پيشرفته صنعتي غربي که از اين دو در کنار هم خوب بهره‌برداري مي‌کنند، در ايران اينها تقريباً به صورت جدا در نظر گرفته شده‌اند.

او درباره اينكه توانمندسازي در علوم مديريت و ارتباطات چه جايگاهي دارد و به‌طور کلي چه مفهومي از آن در ذهن متبادر مي‌شود؟ مي‌گويد: توانمندسازي يعني ايجاد شرايط مناسبي که افراد بتوانند توانايي‌هاي خودشان را آن‌طور که بالقوه هست، به بالفعل تبديل کنند. به تعبيري ديگر، من مي‌گويم توانمندسازي ايجاد سازوکارهايي است که انسان‌ها بتوانند هستي خويش را به راستي برسانند. يعني اگر ما هر انساني را يک هست و موجود بدانيم، اين موجود مي‌خواهد هميشه خودش را به اثبات برساند و آن چيزي را که در درون دارد و آن توانايي‌هايي را که در وجودش دارد، به منصه ظهور برساند.

او ادامه داده است: منتها متأسفانه هميشه در اجتماعات سازوکارهايي شکل مي‌گيرد که اين سازوکارها مانع مي‌شوند اين اتفاق رخ بدهد. در توانمندسازي در ابعاد مختلف ارتباطات و مديريت تلاش مي‌کنيم بياييم اين مسائل را مورد توجه قرار بدهيم و کاري کنيم که افراد بتوانند خودشان را کاملاً عرضه کنند و نشان بدهند و موانع اجتماعي يا فرهنگي که ممکن است فرا راه آنها قرار بگيرد را کمتر کنيم يا اصلاً بتوانيم از سر راه برداريم تا فرد بتواند خودش را کاملاً بروز بدهد. بنابراين تلاش‌هايي که دانش مديريت و ارتباطات مي‌کنند اين است که يک شناخت عميق و دقيق از جامعه و انسان‌ها پيدا کنند و بعد بگويند چگونه مي‌توانيم با ايجاد سازوکارهاي مناسب اين انسان‌ها را در اين جامعه به خصوص توانا کرده و از آنها کارهاي بيشتري را طلب کنيم.

فرهنگي درباره رابطه توانمندسازي با موضوع توسعه انساني نيز اشاره کرده است: رابطه خيلي زيادي دارد. اصلاً شايد بتوانيم بگوييم توسعه انساني بخش عمده‌اش به توانمندسازي کشيده مي‌شود. از دهه 1990 سازمان ملل متحد معيارهاي توسعه را روي معيارهاي انساني گذاشت. همه اين معيارها در نهايت کاناليزه مي‌شد به سمتي که فرد توانايي پيدا کند خودش را به درستي نشان دهد و توانايي بالقوه خودش را به بالفعل تبديل کند.

انتهاي پيام