به گزارش ایسنا، غلامرضا امامی، مترجم و دبیر مجموعه ترجمه آثار جانی روداری در ایران در ویژه‌برنامه «جهان جانی روداری» که به صورت مجازی به همت انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و به مناسبت یکصدسالگی این نویسنده ایتالیایی برگزار شد، با گرامیداشت یاد پیروز ملکی که نخستین کتاب از جانی روداری را با عنوان «کیک آسمانی» به فارسی ترجمه کرد و چنگیز داورپناه برای ترجمه کتاب «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید»، از چاپ چهار کتاب این نویسنده در یکصدمین سالگرد زادروز او خبر داد و اظهار کرد: اگر ادبیات کودکان کارش بخشیدن لذت، شادی، بازی، آگاهی و آزادی به کودکان باشد، جانی روداری قله این ادبیات است و بیهوده نیست که هر ساله در جهان میلیون‌ها نسخه از کتاب‌های این نویسنده که تنها برنده ایتالیایی جایزه جهانی آندرسن است، تجدید چاپ می‌شود؛ نویسنده‌ای که عمر درازی نکرد ولی عرض عمرش گسترده بود.

او همچنین گفت: هرچند در کافه بزرگ رُم مبلی هست که به نشانه نشستن و قصه نوشتن هانس کریستین آندرسن بر آن هنوز پابرجاست، اما جانی روداری با نگاه تازه‌ای که به ادبیات کودکان و نوجوانان بخشید، دروازه تازه‌ای را به روشنی، عشق، صلح، آگاهی و آزادی گشود.

داستان‌های روداری مورد پسند همه سنین است

 در بخش دیگری از این برنامه محبوبه خدایی، مترجم زبان ایتالیایی با ارائه توضیحاتی درباره کتاب‌های جانی روداری گفت: تعدادی از آثار جانی روداری مستقیم از زبان ایتالیایی و تعدادی دیگر از زبانی غیرایتالیایی به فارسی ترجمه شده‌اند که اغلب ترجمه مستقیم از زبان اصلی به نتیجه بهتری منجر خواهد شد.

او با برشمردن نکاتی در خصوص ریزه‌کاری‌های ترجمه با هدف جذب مخاطب و ملموس‌شدن اصل داستان برای او، اظهار کرد: شخصیت‌های داستان‌های جانی روداری همیشه دارای ویژگی‌های ارزنده و مورد پسند همه سنین است و این‌گونه نیست که این داستان‌ها صرفاً مخصوص بچه‌ها باشد و چه بسا که بزرگسالان نیز از مطالعه این قصه‌ها لذت می‌برند.

جانی روداری با نظم تحمیلی مخالف بود

همچنین در این نشست آبتین گلکار، مترجم داستان «چیپولینو» یکی از آثار منتشرشده روداری از زبان روسی به فارسی درباره این اثر گفت: جانی روداری در شوروی آن زمان به ویژه با همین کتاب از شهرت خاصی برخوردار بود؛ به طوری که روس‌ها معتقدند اگر توجه خاص آن‌ها نبود شاید روداری حتی در ایتالیا نیز به شهرت نمی‌رسید.

او با اشاره به مشاهده ترجمه، تبلیغ و ترویج این کتاب توسط یکی از نویسندگان روسی به نام ساموئل مارشاک و ساخت انیمیشنی بر اساس داستان «چیپولینو» با موسیقی حرفه‌ای در روسیه افزود: سال ۱۹۷۳ نیز از این اثر فیلمی ساخته شد که خود جانی روداری نقش نویسنده را در این فیلم بازی کرد و سال بعد هم باله‌ای بر همین اساس ساخته شد.

گلکار با بیان ماجرای سفرهای مکرر روداری به روسیه و درخواست آموزش او به کودکان یکی از شهرستان‌های کوچک این کشور اضافه کرد: محتوای درس‌های جانی روداری به شدت نوآورانه، مخالف نظم تحمیلی و بی‌شباهت به کلاس درس‌های معمول بود و جالب‌تر این‌که یک نویسنده ایتالیایی با همین روش‌ها بهترین ارتباط را با کودکان روس بدون نیاز به مترجم برقرار می‌کرد.

روداری و جک زایپس یک روح در دو بدن از دو نسل‌اند

شهرام اقبال‌زاده نیز در بخش دیگری از ویژه‌برنامه صدسالگی جانی روداری با خوانش بخشی از سخنرانی این نویسنده هنگام دریافت جایزه هانس کریستین آندرسن یا نوبل ادبیات کودکان، گفت: نویسندگان بزرگ تفکر بزرگ و جهانی دارند و چیزی که روداری بر آن تکیه می‌کند تخیل خلاق است و به شدت با نظم ایستای موجود به ویژه در آموزش و پرورش مخالفت دارد؛ چرا که به عقیده او آموزش و پرورش تخیل را در کودکان می‌کُشد.

او روداری و جک زایپس را یک روح در دو بدن از دو نسل دانست که محور مشترک آنان استقلال، تخیل خلاق و توانایی بچه‌ها یعنی بزرگی کودکان را دیدن است و اضافه کرد: روداری می‌خواست بگوید بچه‌ها حق خندیدن و شادی و دسترسی به کتاب دارند؛ او برای کودکان کار می‌نوشت که حق دارند بازی و بهداشت داشته باشند و کار نکنند چرا که بازی کارِ کودک است.

جانی روداری نویسنده ادبیات کودک و نوجوان و روزنامه‌نگار مشهور ایتالیایی متولد ۲۳ اکتبر ۱۹۲۰ و درگذشته ۱۴ آوریل ۱۹۸۰ است. «یکی بود که خودش نبود»، «ماجراهای چیپولینو»، «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید»، «همه چیز با یک تمساح شروع شد»، «جلسومینو در سرزمین دروغگوها»، «فروشگاه ساحره» و... از جمله آثار اوست که به فارسی ترجمه شده است.

انتهای پیام