خدایش رحمت کند

به عنوان فرزند آقای منوچهر سلیمی، مهمترین نکته ای که از دوران طولانی فعالیت ادبی پدرم به یاد دارم، تمرکز ایشان بر روی جمع آوری افسانه های عامیانه مردم ایران است. زمانهایی که برای مسافرت به شهرها و روستا ها میرفتیم، شب نشینی ها زمان مناسبی بود برای راه اندازی ضبط صوت فیلیپسی که در این پویایی همواره دستیار ایشان بوده تا صدای فرهنگ انسان را از زبان شیرین خاطره ها ماندگار کند. حتا در زمان های ماموریت کاری هم، شب ها فرصت مناسبی بوده که با کمک و همیاری آن ضبط صوت به جمع آوری این میراث ارزشمند ادامه دهند. در این راستا پژوهشهای انجام گرفته توسط ایشان به جهت بررسی تشابهات موجود بین افسانه های ایرانی و افسانه های خارجی نقطه ی عطف بسیار مهمی است که بیانگر وابستگی ریشه ای بین فرهنگ ها و قوم ها ی مختلف انسان بر روی زمین است. ارج نهادن به داشته ی با ارزشی که دانستن آن میتواند مهم تر ازاختلافات ساده و کم اهمیت بین انسانها در جهان باشد. این در حالی است که در این مسیر به علت آشنایی و فعالیت های کاری ایشان در فضاهای مشابه ادبی و فرهنگی، دست نوشته های متعددی را به فضای ادبی از طریق روزنامه و مجله هدیه نمودند. و از آنجایی که حیاتی ترین بخش هر جامعه کودکان و نوجوانان جامعه است، این بخش نیز مورد توجه ایشان قرار گرفته بود و در کنار تمرکز بر روی جمع آوری و پژوهش افسانه های عامیانه ایرانی کتابهایی برای کودکان و نوجوانان نیز به انتشار رساندند. با امید به انتشار کامل و بسیار زود مجدد تمامی جلدهای افسانه های عامیانه ایرانی و دسترسی همگانی به آن، برای همه سر افرازی آرزو داریم و برای پدرمان رحمت و آرامش. امروز با درد فراوان با او بدرود می گوییم و به دیار باقی او را بدرقه میکنیم ولی هدیه همیشه ماندگار دستاورد زحمتهایش، خاطره انگیز لحظات شیرین گوش سپردن به میراث فرهنگ ارزشمند انسانی از زبان مادربزرگ و پدربزرگهاست. به عنوان خانواده سلیمی و خانواده افسانه های عامیانه ایرانی از همه بسیار سپاسگذاریم. از طرف خانواده سلیمی بابک سلیمی شنبه اول شهریور 1399، لارناکا. قبرس

با سلام. دورد بر روح پر فتوح مرد بزرگ ادبیات کودک ایران. متاسفم از اینکه همانند دوران و سالهای گذشته،ایشان بعد از وفاتشان دیده شدند. ناگفته نماند که چندی پیش به همت جناب عمو زاده خلیلی برای ایشان مراسم بزرگداشتی گرفته شد که البته در حد توان ایشان اما در خور شان والای استاد منوچهر سلیمی نبود. افسوس از فقدان ایشان اما نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق وچه عشقی والاتر از به عشق کودکان روحت شاد عموجان