نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی مردمانی را می شناسم، که ترجمان گویای واژه ی عشقند. نه در افسانه های دور ، در همین نزدیکی ها، در همین سرزمین، در همین روز و روزگار. آنان که تهور و شجاعت، ایستادگی و پایمردی، جوانمردی و علم ، بردباری و از خودگذشتگی را توامان دارند. آنان که در دشوارترین شرایط، حافظان بهداشت و سلامت این سرزمینند. در زمانی که جهت حفظ سلامت جامعه، دوری از اجتماعات توصیه می شود، آنان در نزدیکترین فاصله با بیماران نفس می کشند. گاه حتی با کمترین امکانات محافظتی. بر بالین بیماران حاضر می شوند، دم مسیحایی خود را بر او می دمند و با دستان شفا بخش خویش تب بیمار را فرونشانده و عرق از پیشانیش می زدایند. با من بگو کدامین نیرو بجز عشق، می‌تواند آنان را چنین خستگی ناپذیر، بی باک‌و متهور ، سرشار از پایمردی و ایستادگی در میدان نبرد با بیماری نگاه دارد؟ اينجانب بعنوان يكي از كاركنان بهداشت و درمان كشور، در مبارزه با هجوم اين مهمان ناخوانده، شاهد تلاشهاي بي وقفه و جانفشاني هاي تمامي كاركنان وزارت بهداشت، دانشگاه هاي علوم پزشكي سراسر كشور، شامل مديران، كارشناسان، كارمندان، نيروهاي بهداشتي- درماني، خدماتي، كارشناسان آزمايشگاه ها، پرستاران فداكار، كه همگي با تخصص و شجاعت و از خودگذشتگي به انجام وظيفه خطير خويش پرداخته اند، بوده ام و از صميم قلب از همگي ايشان سپاسگزارم. با اميد پيروزي تخصص، تعهد، پشتكار و اتحاد و همدلي بر هر عاملي كه تندرستي و آسايش مردمان پاك سرزمينمان را به خطر اندازد. پیمان طالبی پور، کارشناس مرکز سلامت محیط کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی