فرزاد اوجانی در گفت‌وگو با ایسنا درباره نارضایتی برخی از هنرمندان و صنعت‌گران حاضر در نمایشگاه صنایع دستی امسال مبنی بر تفاوت چشمگیر میان سالن اصلی با سایر سالن‌ها، با بیان اینکه «شرایط استاندارد دنیا در نمایشگاه صنایع دستی رعایت شده است»، اظهار کرد: به طور کلی دو نوع ساخت در غرفه‌سازی‌های وجود دارد؛ یک نوع غرفه پیش‌ساخته است که از گذشته وجود داشت و در حوزه صنایع‌دستی نیز اغلب از همین قالب استفاده می‌شود. شکل دیگر غرفه، خودساز است که شرکت‌کننده خودش غرفه‌سازی می‌کند. این مدل هم‌اکنون در سالن‌ ۸ و ۹ نمایشگاه پیاده‌سازی شده است.

او با بیان اینکه «۹۰ درصد نمایشگاه‌های خوب و مطرح با مدل غرفه‌سازی برگزار می‌شود»، خاطرنشان کرد: در حوزه صنایع‌دستی برای اولین بار در سال ۹۳، هنرمندی تصمیم گرفت خودش غرفه‌ای که در اختیار داشت را بسازد. به مرور زمان هنرمندان دیگر نیز به این نتیجه رسیدند که اگر محصولاتشان را زیبا و شکیل و با نورپردازی خوب ارائه دهند، در جذب مشتری بسیار تاثیرگذار خواهد بود.

جانشین دبیر اجرایی سی و دومین نمایشگاه ملی صنایع‌دستی خاطرنشان کرد: امسال دو ماه پیش از برگزاری نمایشگاه به استان‌ها نامه زدیم و درخواست کردیم که متقاضیان غرفه‌های خودساز به ما اطلاع‌ دهند. حتی اگر استان‌ها نتوانستند با هنرمندان ارتباط برقرار کنند، کارشناسان ما به صورت مستقیم وارد عمل شدند. ماحصل این شد که برای ۴ هزار متر مربع متقاضی غرفه خودساز اعلام آمادگی شد. در واقع بخش اول نمایشگاه بیشتر در اختیار شرکت‌هایی است که در حوزه صنایع‌دستی فعالیت می‌کنند و البته هنرمندانی هم هستند که در این بخش حضور دارند یا کسانی که به صورت مشترک غرفه گرفته‌اند.

اوجانی با بیان اینکه «قدرت یک نمایشگاه به حضور شرکت‌کننده‌های آن است»، یادآور شد: طبیعی است میان هنرمندی که در غرفه‌ای ۲۰۰ متری کالای خود را خوب عرضه می‌کند با کسی که غرفه ۱۲ متری دارد و فن تجارت را نمی‌داند، تفاوت است. باید بپذیریم که اگر بخواهیم همیشه در یک نقطه درجا بزنیم، هیچ‌وقت پیشرفت نمی‌کنیم.

او همچنین در پاسخ به این پرسش که اولویت معاونت صنایع دستی حضور هنرمندان و صنعت‌گران  است یا شرکت‌ها و هنرمندانی که از نظر مالی و فروش در جایگاه مناسبی قرار دارند؟، گفت: همیشه باید نیازی در ما باشد که به واسطه آن حرکتی انجام دهیم. ما به برخی از هنرمندان پیشنهاد دادیم که به صورت مشترک به سالن اصلی بیایند، اما قبول نکردند؛ این درحالی است که کار با وجود هزینه‌هایی که داشت، در میزان فروششان بسیار تاثیرگذار بود. امروز نوع ارائه در فروش و بازاریابی محصولات بسیار مهم است و بسیاری از هنرمندان نیز به این نتیجه رسیده‌اند. به همین خاطر است که ۲۴ متر غرفه خودسازِ سال ۹۳، الان به ۴ هزار متر رسیده است.

اوجانی در ادامه در واکنش به نارضایتی برخی هنرمندان از کاهش میزان فروش محصولاتشان در نمایشگاه صنایع دستی امسال، اظهار کرد: این گله‌ها اغلب منصفانه و منطقی نیستند. به هر حال حضور در نمایشگاه همواره با ریسک‌هایی همراه است. ممکن است یک سال نمایشگاه برای فردی خوب باشد و سال آینده خوب نباشد. از طرفی کیفیت کالا، نوع معرفی، قیمت و نوع جنس بسیار اهمیت دارد. ما هنرمندانی داریم که زحمت می‌کشند و کالا تولید می‌کنند، اما نه بر اساس سلیقه‌یابی مشتریان. امروز دیگر تولید مهم نیست، بلکه دوره بازاریابی است؛ یعنی باید بر اساس مشتری، تولید انجام شود. نتیجه هم این می‌شود که برخی اینگونه تصور می‌کنند که هر کالایی که تولید کرده‌اند را «باید» در نمایشگاه بفروشند؛ در حالی که چنین نیست و «باید» را سلیقه مشتری تعیین می‌کند. هنرمندی که با خودش حتی نایلون هم نمی‌آورد که کالا را در آن تحویل بدهد، طبیعی است که مشتری هم نداشته باشد. 

او یادآور شد: به جرأت می‌گویم کسانی که اعتراض می‌کنند همان افرادی هستند که هر سال هم در نمایشگاه شرکت می‌کنند؛ در حالی که چه کسی گفته است که آنها هر سال باید شرکت کنند؟ اگر قرار باشد عدالت برقرار شود نباید این اتفاق بیفتد. اگر هم به این افراد بگوییم نیایید، می‌گویند معاونت صنایع دستی با ما بد است. این در حالی است که مگر چند نفر را می‌توان در نمایشگاهی که سالی یک بار برگزار می‌شود، پوشش دارد. ما ۳۰۰ هزار هنرمند صنایع دستی داریم که اگر بخواهیم نوبت‌بندی کنیم سال‌ها طول می‌کشد همه آنها بتوانند در نمایشگاه شرکت کنند.

جانشین دبیر اجرایی سی و دومین نمایشگاه ملی صنایع‌دستی همچنین در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه معاونت صنایع دستی چه حمایتی از هنرمندان استان‌های مختلف کشور به‌ویژه هنرمندانی که کمتر مورد توجه قرار دارند، انجام می‌دهد؟ توضیح داد: تا پیش از سال ۹۳ سازمان صنایع دستی هزینه اسکان و غرفه هنرمندان حاضر در نمایشگاه را پرداخت می‌کرد، اما از آن سال به بعد این حمایت‌ها قطع شد؛ البته به شخصه فکر می‌کنم وظیفه معاونت صنایع دستی همچنان این است که رسالت‌های خود را در راستای حمایت از هنرمندان ضعیف صنایع دستی انجام دهد. در همین راستا نیز ما هنوز بخش حمایتی استان‌های کم‌برخوردار را داریم. بر این اساس هر سال نزدیک به ۳۰ هنرمندان از این استان‌ها در نمایشگاه شرکت می‌کنند که هزینه غرفه‌ و اسکان را نمی‌دهند و در واقع این حمایت‌ها برای استان‌های کم‌برخوردار قطع نشده است.

اوجانی در پاسخ به این پرسش که معاونت صنایع‌دستی به غیر از فراهم کردن محیط نمایشگاه چه حمایت کلی از هنرمندان انجام می‌دهد؟ بیان کرد: در بسیاری از نمایشگاه‌هایی که توسط بخش خصوصی برگزار می‌شود، هیچ هزینه‌ای برای تبلیغات پرداخت نمی‌شود؛ این در حالی است که معاونت صنایع‌دستی به عنوان یک سازمان دولتی تبلیغات و اطلاع‌رسانی را یکی از اصلی‌ترین رسالت‌های خود می‌داند. این کار را هم از طریق رسانه ملی و هم از طریق تبلیغات محیطی انجام داده است. همچنین به تمام ارگان‌ها و موسسات دولتی کارت دعوت فرستادیم و با معاونان توسعه منابع انسانی دستگاه‌های گوناگون همانند بانک‌ها و شهرداری‌ها نامه‌نگاری کرده‌ایم که خرید خودشان را از نمایشگاه صنایع دستی انجام بدهند.

انتهای پیام