این فیلمساز که فیلم‌های «جیب‌برها به بهشت نمی‌روند»، «سفر جادویی» و «من زمین را دوست دارم» را با بازی این بازیگر، کارگردانی کرده بود در گفت‌وگوی با ایسنا بیان کرد: خیلی متاسفم از اینکه آدم‌های استخوان‌داری که بخشی در سینما و بخشی در تئاتر هستند و سال‌ها و دهه‌های زیادی را صرف کردند و از خودشان آثار زیادی به جا گذاشتند؛ آنطوری که معمولا رسم این روزگار است در زمان حیاتشان به آن میزانی که استطاعت و شایستگی داشتند، جایگاهی کسب نمی‌کنند.

او افزود: محب اهری یکی از آن‌هایی بود که قبل از اینکه خودم وارد عرصه سینما شوم، یادم می آید جزء یکی از افراد موفق به خصوص در میان تئاتری بود و طبعا خیلی ناملایمات برایش پیش آمد که این ناملایمات در جاهایی بر روی مسیر کاری‌اش تاثیر گذاشت. او از نسلی بود که خیلی زیادتر از حد ظرفیتش تلاش می‌کرد و خیلی مواقع این تلاش‌ها به آن جایی نرسید که باید می‌رسید.

داودی گفت: من محب اهری را از خیلی سال‌ها دور می‌شناختم، یعنی از زمانی که در تلویزیون کار می‌کردم و او به عنوان یکی از بازیگران پرکار در تئاتر صحنه‌ای و تلویزیونی حضور داشت. شاید یکی از دلایلی که در یکی از نقش‌های اصلی «جیب برها به بهشت نمی‌روند» او را انتخاب کردم و بعد هم سعی کردم به شکلی ارتباطم را با او را ادامه دهم همین موضوع بود. او از کسانی بود که در هر دو وجه سینما و تئاتر قابلیت‌های خود را می‌شناخت و همچنان معتقدم به آن جایگاهی که شایسته‌اش بود و خیلی‌ها بعدا با شایستگی و بدون شایستگی بر آن تکیه زدند، نرسید.

این فیلمساز با بیان اینکه "در چنین مواقعی فقدان هنرمندانی که در عرصه طنز فعالیت می‌کردند، بیشتر احساس می‌شود" بیان کرد: دقیقاً همین طور است و تصور می‌کنم یک نوع مرثیه‌ای است که تا وقتی به واقعیت نپیوندد کسی متوجه اهمیت آن نمی‌شود. من بارها این مسئله را نه برای خودم بلکه برای کل سینمای کمدی مطرح کرده‌ام که سینمای کمدی آن ارج و قرب لازم را در تمام این دهه‌ها نداشته است. شاید یک جور گرایش عمومی دولتی از ابتدای انقلاب وجود داشته است که انگار خندیدن مکروه یا شاید برای خیلی‌ها حرام است و کسانی که در این زمینه کار می‌کنند، طبعا متهم و بعد محکوم هستند که در دایره بسته سیر کنند و نتوانند از این دایره خلاص شوند. 

داودی در پایان گفت: وقتی آدم‌هایی مثل محب‌اهری از دایره خارج می‌شوند تازه متوجه می‌شویم که پُر کردن جای‌شان و جای نقش‌هایی که می‌توانست ایفا کند با آدم هایی که مایه و تجربه و ظرفیت کاری آنها را ندارند، چقدر سخت می‌شود.

حسین محب اهری 26 دی ماه بر اثر بیمارستان سرطان درگذشت.

انتهای پیام