دکتر بداغ آبادی در گفت و گو با ایسنا با اشاره با راه اندازی رشته تخصصی طب سالمندی از حدود ۷ سال گذشته با توجه به نیاز کشور، اظهار کرد: در حال حاضر حدود ۹ میلیون سالمند در کشور داریم که این رقم در سال ۲۰۳۰ به ۱۴ درصد جمعیت کشور یعنی رقمی نزدیک به ۱۲ میلیون سالمند می‌رسد، این به آن معناست که در سال۲۰۳۰ ما یک کشور سالخورده با حرکت سریع به سمت سالمندی با نیازهای تخصصی این گروه از جمعیت کشور خواهیم داشت.

وی با بیان اینکه با همین دید، رشته طب سالمندی در دانشگاه های علوم پزشکی تهران و ایران راه اندازی شد، گفت: این رشته حوزه های تخصصی مختلفی از جمله داخلی، روانپزشکی، مغز و اعصاب، انواع ‌دمانس و آلزایمر، سکته‌های مغزی، پارکینسون و برخی دیگر از بیماریها را پوشش می دهد.

وی با اشاره به آموزش جامع نگر دانشجویان رشته طب سالمندی، افزود: دانشجویان طی دوره تخصصی طب سالمندی در رشته ها و مراکز مختلفی همچون مرکز قلب به صورت انحصاری آموزش دیده و از رشته های مختلف مانند طب فیزیکی، فیزیوتراپی، کاردرمانی،گفتاردرمانی و غیره آموزش هایی به آنان ارایه می‌شود. همچنین آموزش هایی در حوزه مسائل اجتماعی سالمندی مراکز نگهداری، بیمه و مسائل قضایی سالمندی می آموزند.

این پزشک متخصص با بیان اینکه سالمندان به اقتضای سن، شرایط  و بیماریهای این دوره با چندین  مشکل و مساله درمانی روبرو می شوند، گفت: در کنار آن یک سری مسائل اجتماعی مانند بازتوانی، مشکلات ساختاری و سلامتی در سالمندان بروز می کند که تا پیش از ایجاد رشته طب سالمندی مورد غفلت واقع می شد.

وی با اشاره به ایجاد دید جامع نگر به عنوان یکی از اهداف راه اندازی رشته طب سالمندی، افزود: این رشته تخصصی با هدف حل مسائل دوره سالمندی، بیماری‌های خاص این دوره،  شرایط اجتماعی سالمندان مانند بیمه، تعذیه و چندین معضل دیگر از ۷ سال گذشته راه اندازی و ارایه شد.

وی با بیان اینکه فلسفه ایجاد این رشته تخصصی علاوه بر درمان بیماری های دوره سالمندی، ارتقا و تقویت عملکرد افراد در دوره سالمندی است، اظهار کرد: در این دوره ارتقا و بهبود عملکرد سالمند از سطح پایه تا ابزاری و ایده آل مورد توجه قرار می گیرد. به عبارت دیگر این مسائل اساس برنامه های درمانی در طب سالمندی را تشکیل می‌دهد که طی آن چندین حوزه تخصصی مورد توجه واقع می شود.

بداغ آبادی با اشاره به این حوزه ها، گفت: حوزه‌های شناخت، روان‌شناسی، مود و افکت (یعنی حوزه‌های خلقی)، حوزه‌های اجتماعی، بینایی،‌ شنوایی و تغذیه و حوزه بازتوانی، بیماری‌های طبی، حوزه ایمنی منزل، محیط و شهر(شهر دوستار سالمند، جامعه دوستدار سالمند، پارک دوستدار سالمند) برخی از این حوزه هاست.

وی با بیان اینکه بر اساس این تعاریف "طب سالمندی" تنها یک رشته بهداشتی نیست، اظهار کرد: طب سالمندی رشته ای است که در حوزه های مختلف سلامت، شهری، بیمه‌ای، تغذیه‌ای، ایمنی و حتی حقوق قضایی سالمندی دخالت دارد و همین دید جامعه‌نگر باعث شده که حتی در  کشورهای اروپایی مانند آلمان و فرانسه، رشته طب سالمندی به عنوان چتری بر سر سایر رشته‌های پزشکی مورد توجه قرار گرفته و به عنوان یکی از مهم‌ترین رشته‌های بین‌المللی در سطح دنیا شناخته شود.

این رزیدنت طب سالمندی با انتقاد از توقف پذیرش دستیار در رشته تخصصی طب سالمندی در آخرین جلسه شورای گسترش معاونت آموزشی وزارت بهداشت، اظهار کرد: متاسفانه تصورات اشتباهی در ارتباط با این رشته وجود دارد، به گونه ای که قصد وزارت بهداشت این است که این رشته را در مقطع فوق تخصص ارایه کند. این در حالیست که با این روش هدف اصلی از تاسیس رشته طب سالمندی یعنی ایجاد دید جامعه نگر محقق نمی شود.

وی افزود: زمانی دید جامعه نگر در فارغ التحصیلان رشته طب سالمندی ایجاد می شود که دانشجوی پزشکی عمومی مستقیما وارد رشته طب سالمندی شده و خمیر مایه‌اش از همان ابتدا در این تخصص شکل بگیرد، به عنوان نمونه اگر فارغ التحصیل رشته روانپزشکی به عنوان دانشجوی فوق تخصص طب سالمندی پذیرش شود، به دلیل شکل گیری معلوماتش در حیطه روانپزشکی، توجه خاصی به حوزه تغذیه، حوزة شناخت و برخی دیگر از نیازهای دوره سالمندی نداشته و مثلا بخش اعظم توجه خود را بروی افسردگی در سالمندان متمرکز می کند. در همین راستا تخصص و سیستم تفکری یک متخصص داخلی نیز اجازه تمرکز او بروی بیماریها و مسائل تخصصی سالمندی را نمی دهد.

وی با بیان اینکه فوق تخصصی کردن رشته طب سالمندی مشکلات را چندبرابر می کند، گفت:

حتی در خارج از کشور که تخصص روانپزشکی سالمندی وجود دارد، روانپزشکان اجازه ورود به این رشته را ندارند، بلکه فارغ التحصیلان طب سالمندی وارد این رشته شده و تخصص روانپزشکی سالمندی می گیرند. بنابراین اقدام اخیر وزارت بهداشت برای حذف تخصص طب سالمندی "سورنا را از سر گشاد آن نواختن است".

وی با انتقاد از حذف رشته تخصصی طب سالمندی در وزارت بهداشت، اظهار کرد: متاسفانه برخی افراد با بهانه های غیرمنطقی و غیرمستند، رشته طب سالمندی را با ادعای مفید و کاربردی نبودن، حذف کردند.

وی با بیان اینکه بر اساس مصوبه اخیر شورای گسترش، پذیرش دستیار طب سالمندی متوقف شده است، گفت: بر اساس این مصوبه تنها متخصصین داخلی می توانند در فلو طب سالمندی پذیرش شده و در این مقطع ادامه تحصیل دهند، این مساله مصداقی از وارونه‌پیمایی وزارت بهداشت است که متاسفانه مانند برخی تصمیم ها از جمله ادغام دانشگاه های ایران و تهران عواقب زیادی به دنبال خواهد داشت.

دکتر بداغ آبادی ادامه داد: با توجه به حرکت کشور به سمت سالمندی، این تصمیم جزو حیاتی‌ترین تصمیمات اشتباه وزارت بهداشت است. چراکه فوق تخصص ها نمی توانند به تنهایی پاسخگوی نیاز بیش از ۲۶ میلیون سالمند کشور در آینده باشند.

وی با اشاره به جایگاه والای فوق تخصص ها در سیستم درمان کشور، عنوان کرد: نمی توان مسائل کل سالمندان کشور را به این تعداد محدود فوق تخصص سپرد.

به اعتقاد وی، نه تنها توقف حیطه تخصص طب سالمندی کاری نادرست است، بلکه باید در کنار آن MPH سالمندی را نیز گسترش داده، برای پزشکان عمومی پودمان های مرتبط برگزار کرده و در کنار تمام اینها فوق تخصص داخلی طب سالمندی نیز ایجاد شود تا از تمام توان خود برای رفع نیاز و حل بحران سالمندی در سالهای آینده استفاده کنیم.

این رزیدنت طب سالمندی در ادامه توقف پذیرش دانشجو در آزمون دستیاری طب سالمندی را پاک کردن کل صورت مساله عنوان کرد و گفت: این مساله برخلاف برنامه سیاستگذاری جامعه، سند ملی سالمندی و سند توسعه کشور است چراکه تمام اینها در جهت توجه به بحران سالمندی سالهای آینده کشور برنامه ریزی شده بود.

دکتر بداغ آبادی در ادامه با اشاره به تضییع حقوق فارغ التحصیلان رشته تخصصی طب سالمندی با مصوبه اخیر وزارت بهداشت، اظهار کرد: افراد با شرکت در آزمون دستیاری برای زندگی، شغل و آینده خود هدف گذاری و برنامه ریزی می کنند، در آن زمان نیز دانشجویان رشته طب سالمندی با بررسی و تحقیق و با توجه به نیاز آینده کشور به تخصص سالمندی این رشته را انتخاب کردند.

 وی با بیان اینکه پس از مدتی اعلام شد که قرار بود این رشته برای ۴ سال پایلوت باشد، گفت: مطمئنا اگر این مساله از ابتدا در دفترچه اعلام می شد، هیچ‌کس این رشته را انتخاب نمی‌کرد.

دکتر بداغ آبادی در خاتمه تاکید کرد: وزارتخانه در قبال فارغ التحصیلان طب سالمندی مسئول است و باید پاسخگو باشد.

انتهای پیام