پروفسور پرویز کردوانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: در گذشته در دشت قزوین در عمق 35 متری سطح زمین به آب می‌رسیدند ولی با افزایش برداشت آب، این ارتفاع به 250 متر رسیده و مسئولان در حال تدوین برنامه هستند تا با اعمال روش‌هایی این کمبود را جبران کرده و تا 20 سال آینده در 30 متری به آب، دست پیدا کنند ولی همچنان در شهرها برای مصرف بی‌رویه آب، اقدامی انجان نشده است.

وی ادامه داد: در روستاها درب چاه‌های غیرمجاز را می‌بندند که این غیرمنطقی است چراکه مسئولان طی دهه‌های گذشته عنوان کردند هر چه می‌خواهید چاه بزنید و از آب استفاده کنید ولی هیچ آموزشی برای استفاده مردم از آب صورت نگرفت.

این استاد دانشگاه اعلام کرد: از سال 1347 تاکنون 750 هزار چاه در کشور حفر شده است که 650 هزار چاه از این تعداد غیرمجاز است.

وی اضافه کرد: در حال حاضر تأکید روی صرفه‌جویی در بخش کشاورزی است و در چاه‌ها را می‌بندند اما باید این نکته را در نظر گرفت که از یک حلقه چاه 12 خانواده ارتزاق می‌کنند و با بستن 6000 چاه غیرمجاز در استان قزوین حدود 70 هزار خانواده شغل کشاورزی خود را از دست می‌دهند لذا باید پیش از بستن این چاه‌ها برای سرپرستان این خانوارها شغل جایگزین ایجاد کرد و سپس در چاه‌ها را بست.

کردوانی عنوان کرد: این نکته را باید متذکر شد که متأسفانه برخی از مسئولان به فکر کاهش منابع آبی نیستند و فقط به درآمدزایی فکر می‌کنند درحالی‌که برای درست مصرف کردن مردم باید مکانیزمی ازجمله جریمه اعمال شود تا مصارف آب در خانه‌ها نیز مدیریت شود.

کردوانی اظهار کرد: لوله‌کشی آب در ایران به سال 1328 بازمی‌گردد و می‌توان عنوان کرد که حدود 30 تا 40 درصد لوله‌ها فرسوده شده‌اند و این امر موجب هدررفت 30 درصد آب‌ها می‌شود.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه دولت باید برای فرهنگ‌سازی و آگاه‌سازی جامعه هزینه کند، توضیح داد: تقریباً تمامی شهرهای ایران با کم‌آبی و کاهش ذخایر سفره‌های زیرزمینی مواجه هستند و با برنامه‌های موجود نمی‌توان این مشکل را مدیریت کرد و باید مدیران چاره‌ای برای این امر اتخاذ کنند چراکه اگر مصرف آب مدیریت نشود در سال‌های آتی شاهد نزاع بر سر آب خواهیم بود.

انتهای پیام