فرید محسنی فعال حوزه دانشجویی در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه خروج ترامپ از معاهدههای بینالمللی مثل برجام و معاهده پاریس اشتباه بزرگی در سیاست امریکا بود، اظهار کرد: این تصمیمات بیشتر به دلیل تأثیرات بلندمدتی که بر سیاست بینالمللی داشتند، مورد توجه قرار گرفتند. برجام یک معاهده بود برای دست یابی صلح آمیز ایران به انرژی هستهای و شامل تعهدات صریح ایران و ۶ کشور بزرگ بود. خروج ترامپ از این معاهده، علاوه بر اینکه اعتبار آمریکا در نظام بینالمللی را زیر سؤال برد، منجر به تشدید تنشها در منطقه شد.
وی افزود: همچنین، معاهده پاریس که به کاهش گازهای گلخانهای و مبارزه با تغییرات آب و هوایی اختصاص داده شده بود، یکی از پیشرفتهای مهم جهان در حوزه محیط زیست بود. خروج ترامپ از این معاهده، نشان دهنده عدم اهمیتدادن به چالشهای جهانی بود و این تصمیم، اعتقاد بسیاری از کشورها را به نقش آمریکا در حل مشکلات بینالمللی کاهش داد.
محسنی بیان کرد: شخصیت ترامپ در عرصه بینالمللی، به دلیل رفتار غیرقابل پیشبینیاش، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. او به عنوان یک "بازیگر دیوانه" شناخته میشود که در تعاملات بینالمللی اغلب از راهحلهای ناگهانی و غیرمعمول استفاده میکرد. این نوع رفتار میتواند در کوتاهمدت به مزیت تبدیل شود، زیرا دیگر کشورها نمیتوانند رفتار او را پیشبینی کنند و این موضوع میتواند به نفع آمریکا باشد. اما در بلندمدت، این رفتار میتواند منجر به کاهش اعتبار و قابلیت اعتماد آمریکا شود.
وی افزود: علاوه بر این، ترامپ در مذاکرات بینالمللی اغلب از یک رویکرد "بردن یا نرفتن"استفاده میکرد، که این موضوع باعث شده بسیاری از مذاکرات بدون نتیجه به پایان برسد. این نوع رویکرد میتواند به تشدید تنشها و کاهش همکاریهای بینالمللی منجر شود.
به گفته وی،اثرات این نوع رفتار بسیار عمیق است. در اولین مرحله، ترامپ با استفاده از روشهای تحریم و فشار، سعی کرد تا کشورهای دیگر به شرایط آمریکا تسلیم شوند. اما در بسیاری از موارد، این روش موفق نبود. به عنوان مثال، خروج از برجام نه تنها به تشدید تنشها در منطقه منجر شد، بلکه باعث شد که اتحادیه اروپا و دیگر کشورها تصمیم بگیرند به این معاهده پایبند باشند حتی بدون حضور آمریکا.
محسنی بیان کرد: روشهای غیرقابل پیشبینی ترامپ در مذاکرات اقتصادی و تجاری، مانند جنگ تجاری با چین، باعث شد که بسیاری از کشورها شروع به جستجوی شرکای تجاری جدید کنند و از وابستگی آنها به بازار آمریکا کاسته شود. این موضوع در بلندمدت میتواند منجر به کاهش نفوذ اقتصادی آمریکا شود.
این فعال حوزه دانشجویی بیان کرد: ارزیابی این تصمیمات باید از دو زاویه مختلف انجام شود. از یک طرف، ترامپ با استفاده از روشهای خاص خود، در برخی موارد موفق به دستیابی به اهداف داخلی خود شد، مانند افزایش حمایت جمهوریخواهان و حفظ قدرت درون کشور. اما از طرف دیگر، این تصمیمات به طور گستردهای از اعتبار آمریکا در عرصه بینالمللی کاسته شد و منجر به کاهش همکاریهای بینالمللی شد.
وی افزود: علاوه بر این، رفتار "دیوانهوار" ترامپ، در بلندمدت به تضعیف سیستمهای بینالمللی و کاهش اعتماد به مذاکرات بینالمللی منجر میشود. بنابراین، ارزیابی این تصمیمات نیازمند یک نگرش تاریخی و جامع است که هم تأثیرات کوتاهمدت و هم بلندمدت را درنظر بگیرد.
انتهای پیام
نظرات