این مجری قدیمی صداوسیما که اجرای برنامه «به خانه برمی‌گردیم» را سال‌هاست برعهده دارد، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره وضعیت مجریان تلویزیون و ممنوع‌الکاری برخی از آنها، اظهار کرد: سازمان صداوسیما مثل هر ارگان دیگری یکسری قوانین دارد و به نظرم تلاش می‌کند از همه نیروهای خود استفاده کند. البته شاید برخی از مجریان خودشان نمی‌خواهند با صداوسیما همکاری کنند که بحث دیگری است. به طور کلی تصور می‌کنم بعضی از افراد اهل حاشیه هستند و حاشیه برایشان جذاب است. در صدا و سیما نیز مثل هر ارگان دیگری یک سری قوانین باید رعایت شود. من که بیش از ۲۰ سال است کار می‌کنم اگر یک مقدار از بعضی از قوانین تخطی کنم، به من گوشزد می‌شود. می‌خواهم بگویم من هم باید با قوانین صداوسیما سازگار باشم وگرنه طبیعتا آن امنیت شغلی از دست می‌رود.

این مجری تلویزیون گفت: یک وقتی هست شما عاشق کار رسانه و کار هنری هستید. کار ما همان طور که جذابیت‌هایی دارد، در کنارش سختی‌های خودش را هم دارد. شاید خیلی‌ها فکر کنند اجرای برنامه خیلی آسان است در حالی که اصلا کار آسان و کار هر کسی نیست. شما باید خیلی از خصوصیات اخلاقی، دانش و آگاهی کامل، مطالعه و ساختار میمیک صورت و بدنتان با ساختار تلویزیون هماهنگ باشد که در این کار موفق شوید. در دوره‌ای که ما به تلویزیون وارد شدیم اصلا به این معنا نبود که معلم داشته باشیم بلکه خودمان دنبال کار می‌رفتیم. هر کسی را که می‌پسندیدیم برای خودمان الگو قرار می‌دادیم. صداها را گوش می‌کردیم، اول تقلید می‌کردیم تا صدای خودمان را به دست بیاوریم. شاید آماده نبودن این راه‌ها برای خیلی از خانم‌ها و آقایان مجری این تفاوت را ایجاد می‌کند. چون هر چیزی ساده به دست بیاید ساده هم از دست می‌رود.

امیرشاهی با بیان اینکه تاکنون حاشیه‌ای در تلویزیون برایش پیش نیامده است، گفت: چیزی که در صداوسیما کمرنگ می‌بینم، احترام نابی است که ما در گذشته به اساتیدمان می‌گذاشتیم. به نظرم آن احترام در کنج ذهن برخی‌ها نیست. ولی به هر حال مجریان جوان باید اشتباه کنند، تعلیم ببینند و اشتباهاتشان رفع شود. این عرصه هم مثل عرصه‌های دیگر باید به جوان‌ترها سپرده شود.

او در پاسخ به این پرسش که چه عواملی باعث می‌شود یک مجری در صداوسیما بماند و همیشه اجرا کند؟ گفت: یادم می‌آید خیلی سال پیش من در هفته‌نامه سروش از سوی مردم به عنوان مجری برتر انتخاب شدم. در این نظرسنجی از شهرت به عنوان ویژگی مهم یک مجری یاد کرده بودند. این صاحب‌نامی و حفظ نام خیلی کار سختی است. شما باید بسیاری از نکته‌های ریز را رعایت کنی تا مردم همچنان تو را بخواهند و شما روی آنتن تلویزیون بمانید. در ارتباط با کارم، من واقعا مطالعه می‌کنم، تلاش می‌کنم خودم را به‌روز نگه دارم. این چیزی است که مردم می‌خواهند و فکر می‌کنم سازمان صداوسیما هم مجریانی را که برای مردم حس خوبی ایجاد می‌کنند نگه می‌دارد.

امیرشاهی با بیان اینکه مجریان در مقابل حاشیه باید خودشان را حفظ کنند، گفت: من خودم جزو بی‌حاشیه‌ها بوده‌ام و هیچ‌گاه اجازه ندادم کسی برایم حاشیه درست کند و وارد حریم زندگی‌ام شود و سَرک بکشد. برای همین بی‌حاشیه ماندم. نمی‌دانم که چه دلیل دارد که برخی دنبال حاشیه‌اند. شاید حاشیه دنبال آن‌هاست. من خیلی از حاشیه‌ می‌ترسم و هیچ‌گاه سمت آن نرفتم. سعی کردم همیشه حجاب درونم را که نصیحت پدرم بوده است، حفظ کنم. حجاب نه به چادر است که البته برای آن احترام قائلم و نه ظاهر، بلکه حجاب باوری درونی است که سعی کردم آن را داشته باشم.

این مجری که همچنان در برنامه «به خانه برمی‌گردیم» حضور دارد، در این باره توضیح داد: من در هفته دو روز برنامه «به خانه برمی‌گردیم» را اجرا می‌کنم. از سال ۹۰ دو برنامه در شبکه سلامت داشتم. برنامه «به خانه برمی‌گردیم»‌ هم نزدیک ۲۰ سال است ساخته می‌شود. این برنامه کار نویی در سازمان صداوسیما بود. اغلب برنامه‌های خانوادگی تقلیدی از این برنامه است جز «سیمای خانواده» که سابقه آن بیشتر است. این برنامه یک دایرة‌المعارف سیار است و به همین دلیل هر کدام از آیتم‌هایش خیلی زود تمام می‌شود. من شخصا به عنوان یک مجری قدیمی این برنامه را خیلی دوست دارم؛ مثل یک بچه‌ای می‌ماند که آن را بزرگش کردم.

امیرشاهی که کارش را از رادیو شروع کرده است، درباره همکاری‌اش با رادیو گفت: زمانی که آقای خجسته مدیریت رادیو را بر عهده داشتند، به چندین و چند سال پیش برمی‌گردد که ایشان دستور دادند که افرادی که هم مجری تلویزیون هستند هم گوینده رادیو، یکی را انتخاب بکنند که شامل من هم می‌شد. من هم رادیو را انتخاب کردم و به رادیو برگشتم ولی خود مدیران تصمیم گرفتند که من به تلویزیون برگردم. رادیو خانه اول من است. من سال ۷۳ رادیو وارد شدم و شروع کارم با یک برنامه علمی در رادیو به نام «جهان دانش» بود که آن را گویندگی می‌کردم. به دنبال آن برنامه‌ای به نام «گل گشت» بود که برنامه کاملا ادبی بود که از گروه ادب و هنر آن زمان هر روز به روی آنتن می‌رفت. همچنین برنامه «خانه و خانواده» رادیو را هم اجرا می‌کردم. برنامه دفتر ادب را هم با استاد امیر نوری اجرا می‌کردیم. صد سال ادبیات و هنر را با آقای معینی اجرا می‌کردم.

این مجری تلویزیون در پایان گفت: تلویزیون خانه دوم من است. آن را دوست دارم و نسبت به آن تعصب دارم. جایگاه من به واسطه تجربیاتی که در تلویزیون داشتم می‌تواند جایگاه دیگری باشد اما این جایگاه را به من نمی‌دهند و این تنها گله‌ای است که از سازمان صداوسیما دارم. می‌توانم در بسیاری از بخش‌های اجرایی برنامه صاحب‌نظر باشم و بدرخشم اما این فرصت به من داده نشده است. امیدوارم تجدید نظری در برنامه‌ریزی‌های سازمان انجام شود.

انتهای پیام