ملیحه نامنی که اولین پژوهش پیرامون اکوتوریسم کودک را انجام داده است در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: یونسکو افراد دارای نیازهای ویژه را به 4 دسته تقسیم بندی کرده است که یکی از افراد با نیازهای ویژه، کودکان هستند. باید اشاره کرد که در کشورهای پیشرفته، کودکان محور ِ توسعه به‌شمار می‌روند، در حالی که ما برای کودکان خود حتی جایگاهی در محیط‌های اجتماعی تعریف نکردیم.

این کارشناس ارشد اکوتوریسم کودک به مفاهیم اصلی اکوتوریسم اشاره و بیان کرد: حفاظت از مردم بومی و جامعه محلی، حفاظت از حیات وحش و گونه های جانوری و گیاهی که از سوی ما تحت تاثیر قرار می‌گیرند، حفاظت از فرهنگ مردم و یادگیری از اصلی‌ترین مفاهیم آن هستند.

وی با اشاره به این که یادگیری کودکان بر اساس تجربه است، افزود: اگر این تجربه همراه با لذت باشد، منجر به یادگیری می شود و در واقع ما در سنین کودکی خود چیزی را یاد گرفتیم که از آن لذت بردیم و در واقع، اکوتوریسم نیز بر پایه تجربه از طبیعت است که این دو مقوله بسیار با یکدیگر همپوشانی دارند.

نامنی گفت: بهترین نوع گردشگری برای کودکان، اکوتوریسم است، زیرا تحقیقات ثابت کرده است که کودکان هیچ چیز را به اندازه طبیعت دوست ندارند و نوعی طبیعت‌دوستی همراه با ترس در آن ها وجود دارد و این عشق درونی کودک، موجب شناخت و لذت او می‌شود. علاقه به محیط زیست و حیات وحش در کودکی موجب می‌شود که آن‌ها در سنین نوجوانی نسبت به مسایل محیط زیستی دغدغه‌مند شوند و نسبت به طبیعت و حیوانات حساس‌تر باشند.

کارشناس اکوتوریسم کودک گفت: پژوهش ها نشان داده است که کسانی می‌توانند طبیعت‌گردی با رویکرد پایدار داشته باشند که در کودکی تجربه آزادانه سفر به مناطق بکر را همراه با حفاظت و مراقبت از محیط زیست داشته باشند.

وی با تاکید بر این که باید زیرساخت‌های آن فراهم شود که  کودک به راحتی بتواند با محیط ارتباط برقرار کند، افزود: متاسفانه کودکان تاکنون خیلی نادیده گرفته شدند، چنانکه می‌بینیم در نگرش های علمی در زمینه اکوتوریسم و کودک به گروه‌هایی مانند زنان، معلولان، سالمندان و ... توجه شده است، اما سهم کودکان، از این پژوهش‌ها بسیار اندک است.

نامنی با بیان اینکه ارتباط مستقیمی بین مدرسه طبیعت با اکوتوریسم وجود دارد، تصریح کرد: در مدرسه طبیعت، آموزش و معلم معنایی ندارد، نام آن، مدرسه طبیعت است اما کودکان در آن آموزش نمی‌بینند و صرفا بر اساس تجربه شخصی خودشان چیزی را از طبیعت، حیوانات و کودکان دیگر یاد می‌گیرند.

وی با بیان این که در مشهد و اطراف آن سه مدرسه طبیعت فعال هستند، گفت: معمولا کودکان در سنین سه تا 11 سال در شیفت صبح به مدرسه طبیعت می‌روند.

کارشناس ارشد اکوتوریسم کودک با اشاره به این که کودکانی که در کودکی با حیوانات بازی می‌کنند ارتباط اجتماعی قوی‌تری در بزرگسالی خواهند داشت، بیان کرد: در مدرسه طبیعت باید و نبایدی وجود ندارد و کودکان بر اساس تجربه خود و وجود ایمنی و امنیت موجود در محیط به مراحل رشدی خود دست خواهند یافت.

وی تاکید کرد: برگزاری تورهای اکوتوریسمی برای کودکان می تواند بستر مناسبی برای رشد کودکان و زیر ساختی برای آینده اکوتوریسم باشد که باعث می شود این کودکان در بزرگسالی به عنوان گردشگران پایدار، فعالان اکوتوریسم و حافظان میراث طبیعی و .... علاوه بر لذت بردن از مواهب و میراث ملموس و ناملموس بتوانند به عنوان حافظان آن و اکوتوریست هایی دغدغه‌مند در جامعه موثر باشند.
انتهای پیام