این داستان‌نویس و شاعر  در گفت‌گو با ایسنا درباره ارزیابی خود از وضعیت ادبیات در سال جاری اظهار کرد: ادبیات وضعیتی جدا از جامعه ندارد؛ از آن‌جایی که شاهد نوعی انفعال و یأس در حوزه‌های مختلف جامعه هستیم، طبیعتا ادبیات هم دچار این موضوع شده است.  با این‌که نویسنده‌ها فعال شده‌اند و کار خود را انجام می‌دهند اما آن‌چنان که باید در سطح جامعه تأثیرگذار نیستند.

او افزود: این مسئله به معنای این نیست که خواننده کتاب نداریم. مخاطب کتاب‌های عامه‌پسند خیلی زیاد است؛ مثلا کتاب‌های جوجو مویز به نام‌های «من پیش از تو» و «من پس از تو» در تیراژهای زیاد و چاپ‌های مکرر به فروش می‌رود. اگر کتاب‌ها با سلیقه خواننده همسو باشد، خواننده هم داریم.

اکبریانی در ادامه تأکید کرد: انفعال و یأس مانع از این می‌شود که نویسنده بتواند نیاز جامعه و نیاز خواننده خود را برآورده کند بنابراین مردم در سال ۱۳۹۶ هم بیشتر به ترجمه گرایش پیدا کردند. امیدوارم در سال ۹۷ نویسنده‌های داخلی بتوانند این خلأ به‌وجودآمده را پُر کنند و مخاطب بیشتری جذب کنند، که البته بعید می‌دانم.

او سپس بیان کرد: حرکت‌هایی در ادبیات صورت گرفته است؛ مثلا تعداد جوایز بیشتر شده و جوایز نفوذ بیشتری در جامعه پیدا کرده‌اند که همه ‌این‌ها نشان می‌دهد ادبیات ما تا حدودی توانسته در جامعه نفوذ پیدا کند، اما به دلیل انفعال و یأسی که وجود دارد، نفوذ به اندازه‌ای نیست که بتوانیم بگوییم می‌تواند جامعه ادبیات ما را از رکود بیرون آورد.

این داستان‌نویس درباره جایزه‌های ادبی اظهار کرد: جوایز خوب بوده است و من موافق جوایز هستم. به نظرم هرچقدر جوایز گسترش یابد می‌تواند تأثیر بیشتری در عرصه ادبیات داشته باشد. برخی از  جوایز دقیق‌تر بودند و برخی دقت کمتری داشتند؛ اما در مجموع خوب بود.

او درباره بهترین و بدترین خبری که در سال ۱۳۹۶ شنیده است، گفت: به نظرم خبرها به قدری یکسان بوده که خبری بولد نشده‌ است که در ذهنم به عنوان بهترین و یا بدترین باقی بماند.

محمدهاشم اکبریانی در پایان کتاب «عجایب‌نامه» محمدبن محمود همدانی با ویرایش جعفر مدرس صادقی را برای مطالعه پیشنهاد و بیان کرد: اگرچه زبان این کتاب کهن  و سخت است اما بعد از خواندن چند صفحه ذهن عادت می‌کند. به نظرم این کتاب یکی از کتاب‌های خوب کلاسیک است که برای عموم مردم حرف‌های زیادی دارد.

انتهای پیام