به گزارش ایسنا، علی‌اصغر مونسان رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در این مراسم که صبح امروز (یکشنبه، ۱۵ بهمن‌ماه) در سازمان میراث فرهنگی برگزار شد به صحبت‌های تکراری خود در حوزه صنایع دستی تأکید کرد و این بار نیز به مبلغ ۱۲ هزار میلیارد تومانی که برای اشتغال‌زایی روستایی اختصاص پیدا کرده، طراحی و برندسازی صنایع دستی، فروش فله‌ای محصولات این حوزه و غم صادرات و فروش اشاره کرد.

او همچنین درباره بیمه هنرمندان بیان کرد: حل مشکلات این بخش به دلیل بدهی‌هایی که در این زمینه وجود دارد دشوار است اما قول می‌دهم تمام تلاشم را در این زمینه انجام دهم تا بتوانم حمایت‌های بیشتری داشته باشم. افق پیش رو با آنچه که می‌بینیم برای صنایع دستی امیدوارکننده است.

دست از ما انتقام می‌گیرد

بهمن نامور مطلق معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور نیز بیان کرد: افتخار ما هنرمندانی است که در سایه زندگی می‌کنند اما سایه‌شان بر سر ماست. ما می‌خواهیم از پیران این رشته تجلیل کنیم چون خودمان به آن نیاز داریم و به عبارتی از هویت‌مان تجلیل می‌کنیم.در ادبیات ما پیر به معنای سالخورده نیست بلکه به معنای رهبر است. از نظر لغت، پیر، مرشد محسوب می‌شود. از نظر فرهنگ باستانی نیز پیر، نخستین محسوب می‌شود بنابراین کسی که نخستین کار را انجام می‌دهد پیر است که مفهوم زمان را ندارد. پیران ما خلاق هستند. پیر یعنی کسی که سنت را شکسته و کار تازه‌ای انجام داده است به همین دلیل رهبر و مراد است و اگر بخواهد کاری تکراری انجام دهد هنر محسوب نمی‌شود. پیر کسی است که گذشته را بازسازی کرده است و ما به این دلیل از هنرمندان پیشکسوت خود تشکر می‌کنیم زیرا مبدع بوده و صنایع دستی ما را به‌روز کرده‌اند.

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش بیان کرد: انسان می‌تواند به دو شکل خلاق باشد، یا در حوزه زبان که ادبیات محسوب می‌شود یا در حوزه عمل که صنعت و هنر است. اگر در حوزه درس و عمل به خلاقیت برسد صنعت و هنر انجام داده است. متأسفانه در فرهنگ ما به این موضوع کمتر پرداخته شده است و ما به ارزش دست پی نبرده‌ایم و با حقارت از کار دستی به عنوان کار یدی یاد کرده‌ایم.

معاون صنایع دستی اضافه کرد: امروز کار کردن ارزش اصلی خودش را از دست داده و آن طور که باید به ساختن و خلق کردن توجه نکرده‌ایم زیرا فلسفه درس را نادیده گرفتیم. به همین درس انتقام می‌گیرد و ما از انسان‌های مولد دور می‌شویم و اشتغال‌زایی دچار مشکل می‌شود. انسان سه ویژگی عقلانی، احساسی و کنشی دارد که به بخش کنش کمتر توجه کرده‌ایم. خوبی صنایع دستی این است که این سه ویژگی را با هم دارد و اگر احساس و دل نباشد امکان ندارد که زیبایی کار ما را سحر کند.

نامور مطلق در بخش دیگری از صحبت‌هایش اعلام کرد: اگر بخواهیم بیمه تأمین اجتماعی هنرمندان را حفظ کنیم باید سالی هزار میلیارد تومان به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کنیم و این مبلغ بالایی است. من در این زمینه تلاش زیادی کردم اما متاسفانه نتوانستم بیمه را به سرانجام برسانم. دانشگاه استاد فرشچیان که تمایل داشتند در سازمان میراث فرهنگی راه‌اندازی شود با پیگیری‌های زیاد به نتیجه نرسید. متأسفانه ما در حوزه صنایع دستی مدیریت واحد نداریم و جدایی فرش از صنایع دستی باعث مشکل شده است به همین دلیل آقای مونسان رئیس سازمان نامه‌ای مبنی بر این موضوع به رئیس جمهور فرستاده‌اند.

جایی برای هنرمندان در بهشت زهرا نیست

عبدالمجید شریف‌زاده نبر در چهارمین برنامه تجلیل از هنرمندان پیشکسوتان صنایع دستی و هنرهای سنتی بیان کرد: آنچه از هنرهای سنتی یاد می‌کنیم طی سده‌ها دست به دست منتقل شده است و شناسنامه و فرهنگ ماست. این هنر به سادگی به دست نیامده که آن را به سادگی از دست دهیم. برنامه‌هایی برای آن تدوین شد و شرایطی پیش آمد  که در برخی مواقع دچار ضعف و برخی دیگر قوت شد.

او ادامه داد: بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم آنچه از اصل صنایع دستی باقی مانده بود چیزی جز ظاهر نبود، شرایطی که دوستان مسئولیت آن را پذیرفتند بسیار سخت بود و صنایع دستی از وضعیت نابسامانی برخوردار بود.  شاید برخی دوستان اعلام کنند که در گذشته نمایشگاه‌ها بدون آنکه پولی پرداخت کنند، برگزار می‌شد اما آنچه می‌دیدیم تنها پوسته‌ای بود که با تلنگری می‌شکست و در برخی مواقع هم شکست.

مدیر کل سابق توسعه و ترویج صنایع دستی اضافه کرد: حضور و فعالیت در عرصه‌های بین‌الملل نکته مهمی است که این جایگاه را در سال‌های گذشته از دست داده بودیم تا جایی که حتا حق عضویت در مجامع بین‌الملل را پرداخت نمی‌کردیم و تا پای اینکه کشورمان تعلیق شود، پیش رفتیم اما امروز دوباره جایگاه بین‌المللی خودمان را کسب کردیم و بیشترین شهرهای ثبت جهانی را به خود اختصاص داده‌ایم.

شریف‌زاده با بیان اینکه ویران کردن بسیار ساده و ساختن بسیار دشوار است، گفت: البته بسیاری از کاستی‌ها همچنان پا برجاست و نباید فقط به ثبت شهرهای جهانی اکتفا کنیم بلکه باید شرایط را برای حمایت از این شهرها و هنرمندان آن نیز فراهم کنیم تا بیمه هنرمندان که سال‌ها آن را دنبال کرده اند به سرانجام برسد.

او با اشاره به اینکه باید شرایط انتقال دانش پیشکسوتان صنایع دستی و هنرهای سنتی فراهم شود، افزود: نزدیک به٢٠ سال است که طرح دانشگاه هنرهای سنتی مطرح شده است و به دلایل مختلف به دنبال تأسیس آن هستیم. هنرهای سنتی در مقوله دانشگاهی جا ندارد و این هنر باید به صورت استاد و دانشگاهی آموزش داده شود؛باید اخلاق هنرهای سنتی توسط استادان پیشکسوت به دانشجویان منتقل شود. تأسیس دانشگاه هنرهای سنتی در شورای عالی انقلاب تصویب شد و آقای روحانی نیز آن را به اسم استاد فرشچیان نامگذاری کردند اما متاسفانه هنوز این اتفاق نیفتاده است.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه اندیشمندان و هنرمندان در همه دنیا جایگاه ویژه‌ای دارند، اضافه کرد: در سال‌های گذشته درجه هنری به هنرمندان داده می‌شد اما ای کاش برای حمایت از این افراد فکری می‌شد. در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هیچ برنامه‌ای برای حمایت از پیشکسوتان که درجه هنری دارند، نداریم. شاید تلخ باشد در پاسخ به هنرمندی که می‌پرسد درجه هنری به چه دردی می‌خورد، بگوییم در قطعه هنرمندان بهشت زهرا جایی دارند که متاسفانه امروز آن را هم نداریم  و زمانی که هنرمندی فوت می‌کند می‌گویند ما جایی برای آنها نداریم. فکر نمی‌کنم این موضوع کار دشواری باشد که حداقل هنرمند در انتهای راه روی زمین نماند. امیدوارم شرایط برای حمایت از هنرمندان مهیا شود.

در آینده از نفت و تخم مرغ نمی‌گویند

‎حسین یاوری مدرس دانشگاه نیز گفت: هنرهای سنتی، حافظ هویت، آداب و رسوم و فرهنگ ما هستند و دینداری و مرام و معرفت را در جامعه ترویج می‌دهند. این هنرها نقش مهمی در ایجاد درآمد و اشتغالزایی دارند و باید توجه جدی در زمینه حفظ و آموزش صنایع دستی و هنرهای سنتی وجود داشته باشد اما افسوس که به این هنرها آن گونه که باید و شاید پرداخته نمی شود.

‎این مدرس دانشگاه به این که سال ۲۰۰۳ میلادی، یونسکو به میراث معنوی پرداخت اشاره و بیان کرد: صنایع دستی، بخش مهمی از این میراث هستند اما ما تا سال ۲۰۱۰ از توجه به هنرهای سنتی و ثبت و ضبط آن غافل بودیم و پس از آن خواستیم، قصور و کوتاهی خود را شتابان جبران کنیم.

‎این استاد دانشگاه گفت: هر زمان اقتصاد تک محصولی ما یعنی نفت و گاز دچار مشکل شده به هنرهای سنتی فکر کرده‌ایم و من خوشحالم که صادرات فرش ما در سال جاری به ۳۰۵ و صادرات صنایع دستی مان به ۲۳۷ میلیون دلار رسیده است.

‎یاوری به ضرورت راه‌اندازی دانشگاه هنرهای  سنتی اشاره و بیان کرد: از سال ۱۳۶۱ تاکنون، هنرهای سنتی به سیستم آموزش عالی ما راه پیدا کرده‌اند اما هنوز نتوانسته‌ایم یک دانشگاه مستقل داشته باشیم. وقتی پای حرف به میان می‌آید همه راه‌اندازی چنین فضایی را ضروری می‌دانند اما در عمل حمایتی نمی‌کنند.

‎او اظهار کرد: یادمان باشد در آینده از نفت، گاز و تخم مرغ و فولاد نمی‌گویند بلکه ایران را با شعر و ادبیات و هنرهای سنتی می‌شناسند. پس ما باید سهم صنایع دستی را در اشتغالزایی مشخص کنیم و چاره و تدبیری برای برطرف شدن مشکلات هنرمندان چون بیمه و وام و اعتبارات دیگر در نظر بگیریم.

علی حاجی شیزری مدیرکل توسعه و ترویج صنایع دستی نیز این برنامه را یکی از آخرین اقدامات خود در بخش توسعه و ترویج صنایع دستی عنوان کرد و به عبارتی با معاونت صنایع دستی خداحافظی کرد.

در چهارمین برنامه تجلیل از هنرمندان پیشکسوت صنایع دستی و هنرهای سنتی از نرگس احمدی‌نیا  (رشته گلیم‌بافی)، کریم محمدی (نساجی سنتی)، پریزاد سلیمانی (نخ‌ریسی)، علی فعال‌پور (مسگری سنتی)، عبدالله حلاج رضایی (نمدمالی)، گل‌محمد غریب‌زاده، گوطلا کایدخورده (کپوبافی)، محمدباقر برکت (سفال و سرامیک)، محمدعلی پهلوان شمس (چرخ‌کاری)، زهرا میوه‌چی (رودوزی سنتی)، نبی ردکا (رنگرزی سنتی)، کبری خلیلی (کاربافی) و نوروز رسولی (تراش شیشه) تقدیر و تجلیل شدند.

انتهای پیام