ندا عابد در گفت‌وگویی با ایسنا با اشاره به افزایش تعرفه کاغذ و تاثیراتی که بر روند انتشار نشریات خصوصی دارد، اظهار کرد: از همین الان دلنگران انتشار شماره بعد و شماره عید مجله «آزما» هستم و نمی‌دانم که باید چه کنم. اگر ما هم بگوییم دیگر با این شرایط چاپ نمی‌کنیم، به راحتی مشمول ماده ۱۶ می‌شویم که چون منتشر نشدیم، مجوز مجله باطل خواهد شد. این زنجیره به گونه‌ای به هم وابسته است که مجبوریم این ظلم را بپذیریم.
او یادآور شد: ما به صورت ناگهانی با جریان گران شدن کاغذ مواجه شدیم و از آنجا که تمام مطالب این شماره از مجله «آزما» پیشتر آماده شده بود، نهایتاً توانستیم با کم کردن یک فرم از مجله، این شماره را چاپ کنیم؛ هنوز هم نمی‌دانم که باید چطور هزینه‌های آن را پرداخت کنم.
عابد که معتقد است «جریان گران شدن کاغذ، مستقیم اندیشه، فرهنگ و تفکر را نشانه رفته است»، خاطرنشان کرد: اینکه می‌گویند دولت نباید در این مقوله دخالت کند، چون سال‌ها پیش دخالت کرده و یارانه داده است و اوضاع خراب‌تر شد را به شخصه اصلاٌ قبول ندارم. به هر حال باید راه‌حلی برای این مشکل سنجیده شود. هفته گذشته خیابان ظهیرالاسلام کلاً تعطیل بود و همه بنگاه‌ها تعطیل کرده بودند تا گشت‌های تعزیرات نتوانند به انبارهای آنها دسترسی پیدا کنند. این در حالی است که هم گشت‌های تعزیرات هم خود کاغذفروشان خیلی خوب می‌دانستند که انبارهای کاغذ آنجا نیست.
مدیر مسؤول روزنامه «آزما» گفت: بانک مرکزی و وزارت صنعت و معدن و تجارت می‌گویند این مساله به آنها برنمی‌گردد. بنابراین حتماً بنگاه‌ها و افرادی در این جریان منفعتی دارند که این نفع باید با متضرر شدن تعداد زیادی از مجلات، روزنامه‌ها و مدیران و اهالی فرهنگ حاصل شود. یقین بدانید که بنگاه‌های بزرگ مطبوعاتی که الان انبارهایشان پر از کاغذ است و یقیناً نیازی به کم کردن صفحات خود ندارند، متضرر نمی‌شوند و این موضوع فقط شامل حال ناشرهایی بخش متوسط و خصوصی می‌شود.
او با بیان اینکه «مسوولان با این کار می‌خواهند به مردم بگویند که اصلا نیازی نیست شما مجله، روزنامه و مطالب تحلیلی بخوانید»، اظهار کرد: به عنوان یک مطبوعاتی با بیش از بیست سال سابقه انتظار نداشتم که در این شرایط از برخی مسؤولان بشنویم که عصر دیجیتال است و رسانه‌های کاغذی دیگر رسالتی برعهده ندارند. شاید دوستان به همین ترتیب سیاستگذاری می‌کنند، ولی اگر دنبال کتابخوان شدن مردم هستید و آرزو می‌کنید که ای کاش ما هم همچون کشورهای اروپایی در مترو و اتوبوس کتاب بخوانیم، تنظیم قیمت کاغذ اولین کاری است که باید انجام بدهید و همانطور که گران شدن کاغذ یک شبه انجام شد تنظیم قیمت آن هم می‌تواند یک شبه انجام می‌شود. مگر اینکه دست‌های دیگری در کار باشد.
به گزارش ایسنا، یادداشت این شماره از مجله «آزما» به قلم ندا عابد هم با عنوان «شاید وقتی دیگر...» منتشر شده؛ این یادداشت روند تدریجی تبدیل شدن تولیدات فرهنگی به کالاهای لوکس را بررسی کرده است.
در بخشی از این یادداشت آمده است:
«در اکثر جوامع پیشرفته این صاحبان صنایع هستند که برای بخشوده شدن بخشی از مالیاتشان به سراغ ناشران و صاحبان نشریات و روزنامه‌های می‌روند تا هم ژست کمک فرهنگی را به عنوان یک افتخار برای خودشان دست و پا کنند و هم مشمول بخشودگی مالیاتی بشوند و به این ترتیب حداقل اعمال نفوذ در تولید محتوا را هم دارند. و ضمنا بار مالی سنگینی هم از دوش دولت برداشته می‌شود. اتفاقی که در اینجا به شکلی معکوس و کج کردن گردن اهل فرهنگ در برابر صاحبان سرمایه به بدترین شکل ممکن رخ می‌دهد. همین است که در اروپا کتاب چندان گران نیست، نشریات مجانی پشت در خانه‌ها گذاشته می‌شود. در هر محله‌ای یک سالن تئاتر کوچک هست.»
انتهای پیام
نظرات