• سه‌شنبه / ۲۱ آذر ۱۳۹۶ / ۰۰:۱۵
  • دسته‌بندی: گردشگری و میراث
  • کد خبر: 96092010961
  • خبرنگار : 71021

داستان عوارض خروج از کشور

مگر هنوز جنگ است؟

مگر هنوز جنگ است؟

۳۲ سال پیش، دولتِ وقت با توجه به شرایط اقتصادی کشور در زمان جنگ تحمیلی، قانون عوارض خروج از کشور را تصویب کرد، قانونی که قرار بود عصای دست روزهای سخت دولت باشد و ظاهرا پس از گذشته سه دهه، هنوز اراده‌ای برای زمین گذاشتن آن وجود ندارد و انگار کشور در همان شرایط بحرانی به سر می‌برد که نمی‌تواند از این دلبستگی دور شود.

به گزارش ایسنا، دریافت عوارض خروج از ایرانی‌ها پس از شروع جنگ ایران و عراق برای جبران برخی هزینه‌ها به قوانین کشور اضافه شد. توجیهِ آن، کمک به حل بحران اقتصادیِ ناشی از جنگ بود. دولت به موجب قانون مصوب سال ۱۳۶۴ مکلف شد، از هر مسافری که با گذرنامه دولت جمهوری اسلامی ایران به خارج از کشور مسافرت می‌کند، برای بار نخست در هر سال مبلغ پنجاه هزار ریال و برای بار دوم و بیشتر در همان سال برای هر نوبت، مبلغ یکصد هزار ریال به عنوان عوارض خروج‌ از کشور دریافت و به حساب درآمد عمومی کشور منظور کند.

یک جستجوی ساده نشان می‌دهد، ایران تنها کشوری نیست که عوارض خروج (Departure tax) از اتباع‌اش دریافت می‌کند؛ قوانین مختلف در برخی کشورها اجرا می‌شود، گروهی آن را فقط روی بلیت مسیرهای هوایی لحاظ کرده‌اند که محل هزینه‌کردِ آن نیز مشخص است و برخی آن را محدود به مقاصد خاصی دانسته‌اند که یا با آنها زاویه‌ سیاسی دارند و یا تعمدی می‌خواهند حجم سفر به آن منطقه یا کشور را کنترل کنند.

پس از گذشت سه دهه، مردم هنوز نمی‌دانند چرا باید عوارض خروج پرداخت کنند، آن‌هم در شرایطی که هنگام سفر هوایی، عوارض دیگری را روی بلیت هواپیما پرداخت می‌کنند.

از جمله کشورهایی که قانون عوارض خروج را به شکلی متنوع اجرا می‌کنند، می‌توان به استرالیا، انگلیس، اتریش، کامبوج، برونئی، چین، کاستاریکا، بنگلادش، فیجی، مصر، اکوادور، دومینیکن، آلمان، کوبا، هندوراس، هنگ‌کنگ، ایرلند، لبنان، مالزی، مکزیک، جامائیکا، پاناما، فیلیپین، ترکیه و تونس، سریلانکا و تایلند اشاره کرد که عوارض خروج در بیشتر آنها همان مالیاتی است که روی بلیت هواپیما لحاظ می‌شود یا مستقیم به فرودگاه داده می‌شود.  

قانون دریافتِ عوارض خروج در ایران نیز با پایان جنگ تحمیلی همچنان ادامه یافته و هر سال توسط دولت‌های وقت با افزایش نرخ همراه شده، پولی که اگر پرداخت نشود، اجازه خروج از ایران صادر نمی‌شود.

با وجود چنین مداومت و سخت‌گیری در اجرای این قانون، اما همچنان محل هزینه‌کردِ آن در ابهام است. در قانون مصوب سال ۶۴ و یا حتی سال‌های پس از آن - که با اصلاحاتی در معافیت‌ها و تخفیف‌ها همراه شد - نیز هیچ اشاره‌ای به این موضوع نشده است. یعنی مردم پس از گذشت سه دهه، هنوز نمی‌دانند برای چه باید این عوارض را پرداخت کنند، آن هم در شرایطی که هنگام سفر هوایی، عوارض دیگری را روی بلیت هواپیما به فرودگاه پرداخت می‌کنند.

مهمتر آنکه، همزمان با پیشنهاد افزایش ۳ برابری عوارض خروج، برای نخستین‌بار اعلام و مشخص شد ۴۰ هزار تومان از این عوارض قرار است به توسعه زیرساخت‌ها و تاسیسات گردشگری و حمایت از بخش میراث فرهنگی و صنایع دستی اختصاص یابد که طبق اعلام رییس سازمان میراث فرهنگی، این سهم در گذشته ۱۰ هزار تومان بود. اما اینک پرسشی مطرح است، آیا تاکنون این درآمد به دست سازمان رسیده؟ اگر چنین بوده، محل هزینه‌کردِ آن کجا بوده و چرا بخش های خصوصی و اتاق بازرگانی بارها از دولت درخواست کرده‌اند بخشی از عوارض حاصل از خروج را به گردشگری اختصاص دهد؟

علاوه‌بر این، رقمی که «علی‌اصغر مونسان» به عنوان سهم سازمان از این عوارض اعلام کرده، یعنی ۱۶۰ میلیارد تومان حتی به اندازه پول یکی از هتل‌های ۵ ستاره دولتی که چند سالی است برای فروش به مزایده گذاشته شده هم نیست، با چه منطقی قرار است این درآمد که حدود ۱۸ درصد از کل هزینه عوارض می‌شود، کمک‌حال توسعه گردشگری و صنایع دستی و حفظ میراث فرهنگی شود که به سرمایه گذاری های کلان تری برای تحول نیاز دارد؟

پرسش دیگر آنکه کارشناسان گردشگری و حتی ذی‌نفعان این تصمیمِ دولت آن را مطرح کرده‌اند، آن است که آیا در زمان طرح این پیشنهاد، جامعه هدف مورد بررسی قرار گرفته‌اند؟

صرف نظر از آمار دانشجویان، کارگران و تاجران، طبق آخرین اعلام سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بیشترین سفر ایرانی‌ها در یک سال گذشته به کشورهای ترکیه، عراق، امارات، جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان بوده است که میانگین هزینه‌ی سفر آنها حدود ۲ میلیون تومان برای هر نفر است که این خود گویای سطح درآمدی قشری است که بیشترین مسافران خروجی کشور را در برمی‌گیرد و یقینا تصمیم دولت برای افزایش سه برابریِ عوارض خروج، که آن را «مشارکت عمومی برای توسعه گردشگری» نامیده، جامعیت این قشر را تحت تاثیر قرار می دهد، نه آن هایی که به گفته سخنگوی دولت، دارندگی و برازندگی دارند.

گزارش از: سمیه حسنلو

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۰۹:۰۵

اینجانب از نمایندگان محترم بخصوص نمایندگان محترم استان فارس می خواهم که با این مورد مردانه مخالفت کنند چون ابتدای محرومیت مردم از حد اقل حقوقشان می باشد

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۰۹:۲۶

تا انجا که یادمان می اید کسانی که اوضاع مالی بهتری نسبت به اکثریت جامعه دارند معمولا خیلی سخت تن به پرداختن وجهی میدهند . دولتهای ماهم تا حالا که هیچکدامشان حریف انها نشده اند . برای همین است که دولتها همیشه راه بی دردسر را انتخاب میکنند . یعنی هرقدر جا داشته باشد از طبقات متوسط به پایین بگیرند , میگیرند . وهرقدر هم که بشود در هزینه کردن برای انها طفره رفت , میروند یا مدام به تاخیر می اندازند . حالا ببینیم عاقبت این فقره (عوارض خروج از کشور) چه میشود

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۰۹:۵۶

در عرض 20 روز سه میلیون زائر بخاطر اربعین از کشور خارج بشه و دولت از این همه مسافر بی نصیب بمونه ..... دست دولت تو جیب مردم هست

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۰:۱۰

بسیار صحیح و تحلیل درستی هست از ایسنا. متاسفانه نگاه درستی سخنگوی دولت به مردم این کشور نداشتند وقتی گفتند دارندگی و برازندگی. امیدوارم به روزهایی که برای کسب رای به این شهر و آن شهر می رفتند فکرکنند و یادشون بیاد که همین مردم دارنده و برازنده ایشون رو بر صندلی سخنگویی دولت نشاندند.

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۱:۵۰

متاسفم. داریم مثل کره شمالی میشیم

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۱:۵۸

در امد حاصل از ان احتمالا یرای باز سازی سوریه است

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۲:۱۷

گزارش‌تون اون بخش که درباره تاریخچه عوارض خروج بود جالب بود اما ای کاش همون خط و تا پایان می‌امدید نه این‌که تا انتها همش تیکه و طعنه بندازید ... این که دیگه گزارش نیست تیکه نامه است!!!

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۲:۳۰

با سلام ..لطفا شماره پیامکی را جهت نظرسنجی اعلام بفرمایید ..تا به دلتمردان ثابت شود همگان مخافن

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۳:۰۵

یکی از بزرگترین اشتباهات دولت،بجای اینکه مردم را تشویق به سفر کنند،مانع و سنگ اندازی میکنند،بقول معروف آب اگر یکجا بماند میگندد.

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۳:۳۰

گل گفتین

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۱۹:۲۱

به این موضوع اضافه کنید عدم پرداخت بدهی های دولت به بخش خصوصی خصوصا بهداشت و عمران و عقب ماندگی حقوق کارمندان دولت و البته بی توجهی عجیب به بخشهای آسیب پذیر هرچند که صدا و سیما اصرار دارد آتش سوزی در امریکا مهار نشده و امریکاییان خیلی بدبخنتد!! واقعا اگر جنگ است بگویند ملت تکلیف خود را بدانند

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۱ ۲۱:۵۲

من 15 سال است در خارج از کشور زندگی می کنم و دوست ندارم پاسپورت کشور مقیم بگیرم و دو تابعیتی شوم. از طرفی اگر همین طور با پاسپورت ایرانی ادامه بدم در طول سال باید حداقل یک میلیون تومان عواض خروج بدهم. اقا من مقیم خارج هستم و چرا پول زور بدهم. من اگر در اروپا به سیاحت بپردازم هزینه هواپیما از هزینه عوارض ایران کمتر است. یعنی من اگر به سواحل زیبای فرانسه بروم هزینه من کمتر است. شما با این قانون دفع توریست می کنید. توان جذب خارجی ها را که ندارید ایرانی ها هم که سالی یکی دو بار به ایران می امدند را ناراضی می کنید. این هم هزینه داشتن پاسپورت ایرانی

avatar
۱۳۹۶-۰۹-۲۲ ۰۰:۰۲

هر نماینده ای باید مخالفت کند اولا بحث دویست هزار تومن امروز فردا میشود ۵ میلیون - در ثانی استکبار جهانی دستاویزی پیدا میکند برای قیاس ما با حکومتهای دیگر مثل کره شمالی پس یک نه بزرگ الزامی است بخصوص که معلوم نیست اساسا کجا میرود در امدهای حاصله

avatar
۱۳۹۶-۱۲-۰۹ ۰۷:۳۳

ای کاش این پولها لااقل خرج مردم کشور خودمون میشد ولی افسوس