به گزارش ایسنا، به نقل از  روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مرتضی حصاری، سرپرست ایرانی هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه سفالین با اعلام این خبر، از سفال‌های معروف به لبه واریخته، سفال‌های گلدانی شکل، ظروف دسته دماغی (پرنده‌ای)، سینی بانشی، سفال دو رنگ و چند رنگ به عنوان مهمترین یافته های شاخص این دوره فرهنگی نام برد.

این باستان شناس هدف این فصل کاوش را شناخت کامل‌تر اوضاع اجتماعی و اقتصادی محوطه دانست و افزود: در این فصل از کاوش و مطالعات میدانی شناخت بیشتر وضعیت ریخت‌شناسی محوطه در دوره‌ی آغاز ایلامی که قسمتی از دوره آغازشهرنشینی ایران در منطقه ورامین و پیشوا را نشان می دهد توسط هیئت مشترک ایرانی- آلمانی مورد تاکید ویژه ای می گیرد.

حصاری با اشاره به تهیه  نمونه‌های مختلف محیطی برای آزمایش های گوناگون جغرافیایی افزود: در دوره‌ مورد پژوهش، شاهد پیشرفت فناوری در بسیاری از صنایع،  هنر و نیز شیوه‌های مدیریتی و نظارتی منابع آن هستیم.

کاهش گسترده تپه سفالین به دلیل خانه سازی

سرپرست ایرانی هفتمین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه سفالین با اشاره به قرارگیری تپه سفالین با وسعتی حدود 20هکتار در شمال‌شرق شهر پیشوا و جنوب استان تهران گفت: هم‌اکنون از گستره این تپه به‌ دلیل فعالیت‌های خانه‌سازی به‌شدت کاسته شده است.

او افزود: از نظر زمین‌شناسی محوطه‌ی باستانی سفالین بر روی بخشی از تپه‌های طبیعی منطقه قرارگرفته و آثاری از لایه‌های دوره هولوسن پیشین را در خود جای داده است .

او با اشاره به قرارگیری این محوطه در قسمت شرقی دشت حاصلخیز ورامین و طبقه بندی آن از نظر مطالعات باستان‌شناسی در حوزه فرهنگیِ مرکز فلات ایران گفت: شکل گیری این محوطه مانند تپه شغالی ، چالتاسیان و دیگر محوطه های این منطقه از الگوی مجاورت به رود خانه (شعبه های جاجرود) و دسترسی آسان به آن بهره می برد.

انتهای پیام