به گزارش ایسنا، «مسجد جامع خرمشهر» سنگر مقاومت و ایثار مدافعان خونینشهر سال ۱۳۸۶ با حضور کاروان راهیان نور، به عنوان نخستین اثر ملی دفاع مقدس ثبت و از تابلوی آن با شماره ثبت ۱۱۰ پردهبرداری شد.
این مسجد در دورههای مختلف از آغاز انقلاب اسلامی تا کنون نقش مهمی در ایجاد حرکتهای مردی داشته است. در حقیقت این بنای مذهبی دژ محکم رزمندگان اسلام است که از در و دیوارهای آن شاخصههای جهاد، ایمان و تقوا موج میزند.
مسجد جامع قلب خرمشهر جای دارد. با آغاز جنگ عراق علیه ایران،مهمات و تجهیزات نظامی درون این پایگاه دینی در میان مردم و مدافعان تقسیم میشد. علاوه بر این،مسجد خرمشهر محل امدادرسانی به مجروحان دفاع از شهر بود و دشمن نیز که به واسطه ستون پنجم و جاسوسهایش از این موضوع آگاهی داشت بارها و بارها این بنای مقدی را مورد آماج گلوله توپ و تیرهایش قرار داد.
به طوری که همچنان آثار خراش گلوله و ترکشها بر پیکر این بنا که بیش از ۱۵۰ سال از عمر آن میگذرد باقی مانده است. با این حال آنچه که این مسجد را اعتبار و افتخار بخشیده است نه عمر آن، بلکه سرگذشت پرحماسه آن است. این مسجد چهارم آبان ماه سال ۱۳۵۹ با سقوط شهر به دست نیروهای بعثی عراق افتاد و مدافعان پس از اینکه شهر کاملا تصرف شد از پشت پل خرمشهر به اندوه نشستند. در جریان همین تصرف بود که شهید «محمد جهانآرا» آن جمله معروف خود را بیان کرد. «بچهها اگر شهر سقوط کرد آن را دوباره فتح میکنیم، مواظب باشید ایمانتان سقوط نکند.»
اما فرماندهان و رزمدگان هم قسم شدند تا این مسجد که قلب مقاومت ملت ایران بود را آزاد کنند. در نهایت خرمشهر پس از ۳۴ روز مقاومت در برابر دشمن و اشغال ۵۷۵ روزه آن، طی ۲۵ روز عملیات، در ساعت ۱۱ صبح روز سوم خرداد ۶۱ آزاد شد.
عصر روز آزادسازی خرمشهر جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان در مقابل مسجد جامع خرمشهر به رزمندگان گفت: «همه عزیزان ما که تا امروز در خونشان غوطهور شده و به شهادت رسیدهاند برای حفظ اسلام عزیز بوده است. هرچند داغ فراقشان جگر ما را سوزاند، اما خدا را شکر که بالاخره توانستیم امروز با آزادی خرمشهر قلب اماممان را شاد کنیم.»
انتهیای پیام
نظرات