به گزارش ایسنا، ۴۴۶ شیء تاریخی ایران از موزه‌های مختلف کشور حدود چهار ماه است که در نمایشگاه «ایران؛ فرهنگِ کهن بین آب و بیابان» و در موزه و تالار هنر و نمایش جمهوری فدرال آلمان در بُن به سر می‌برند تا بهره‌ای هر چند کوچک از تاریخ ایران به سرزمین ژرمن‌ها نیز رسیده باشد، تاریخی که هر از چند گاهی پایش به این سرزمین باز می‌شود.

جبرئیل نوکنده، مدیر کل موزه‌ ملی ایران، در گفت‌وگو با ایسنا استقبال آلمانی‌ها از این آثار ارزشمند و بعضا نفیس ایرانی در شهر بُن را بسیار خوب توصیف می‌کند و می‌گوید: در ۸۵ روز گذشته از ابتدای افتتاح این موزه در شهر بُن آلمان بیش از ۷۰ هزار نفر از دو بخش نمایشگاه «ایران، فرهنگِ کهن بین آبو و بیابان» و بخش «باغ ایرانی» استقبال کرده‌اند.

به گفته‌ او، براساس آماری که مسئول «موزه و تالار هنر و نمایش جمهوری فدرال آلمان» در بُن اعلام کرده است: «از ۱۴ آوریل تا۲۳ جولای (۱ مرداد) بازدید کننده از نمایشگاه به ۷۷ هزار و ۳۴۵ نفر و تعداد بازدید از باغ ایرانی به ۷۱ هزار و ۸۰۰ نفر رسیده است. در واقع براساس این آمار به طور متوسط ۹۰۰ نفر از این نمایشگاه بازدید کرده‌اند.»

وی با تاکید بر این‌که تعداد بازدیدکنندگان نمایشگاه در شرایطی به این رقم رسیده است که این تالار روزهای دوشنبه هر هفته تعطیل است و می‌گوید: از نظر طرف آلمانی نمایشگاه «ایران، فرهنگِ کهن بین آب و و بیابان» و بخش «باغ ایرانی» یکی از قابل‌توجه ‌ترین و پراستقبال‌ترین نمایشگاه‌ها تا امروز در این تالار در شهر بن بوده است.

نوکنده همچنین در پاسخ به این پرسش که از ابتدای برگزاری این نمایشگاه صحبت‌هایی مبنی بر احتمال انتقال نمایشگاه «ایران، فرهنگِ کهن بین آب و و بیابان» به کشورهای دیگر مطرح می‌شد، بیان می‌کند: تا امروز به صورت صد درصد مطمئن هستیم که این نمایشگاه تا ۲۰ آگوست یعنی پایان مرداد در موزه و تالار هنر و نمایش جمهوری فدرال آلمان در شهر بُن برپاست و پس از آن به طور قطع به ایران باز گردانده می‌شود.

به گزارش ایسنا، ۲۳ فروردین امسال، ۶۳ شیء از محوطه‌ جهانی شوش، ۶۳ شیء از محوطه‌ی ارزشمند جیرفت، ۳۲ شیء از محوطه‌ی تاریخی جوبجی، ۲۰ شیء از محوطه‌ی تاریخی شهداد، ۲۴ شیء از تپه مارلیک، ۲۰ شیء از تپه حسنلو، ۳۱ شیء از محوطه‌ی تاریخی چغامیش، ۱۲ شیء از تپه حصار، ۱۰ شیء از محوطه‌ی جهانی چغازنبیل و چهار پیکرک گلی از شهرستان سراب بخشی از آثار ایرانی در موزه و تالار هنر و نمایش جمهوری فدرال آلمان در شهر بُن به نمایش درآمد.

نوع این نمایش در طراحی ویترین و دکور نمایشگاه بسیار حائز اهمیت بود، در واقع ۴۴۶ قلم شیء ایرانی را در چهار دوره‌ی تاریخی و هر بخش را با چهار رنگ براساس اقلیم دوره‌های مختلف تقسیم کرده‌اند، مولتی مدیا از تاریخِ باستانی محوطه‌هایی مانند جیرفتِ باستانی، شهداد، شهرسوخته، تپه حصار، جوبجی، مارلیک، زیویه و توضیح دوره‌ها در هر بخش به سه زبان آلمانی، انگلیسی و فارسی روی دیوارهای موزه نقش بسته‌اند، به خصوص آثاری که برای نخستین‌بار به نمایش درآمده‌اند، جزو جدانشدنی این موزه‌ و دیگر موزه‌های شهر بُن هستند.

دقیقا مانند تبلیغات و بنرهایی که بیشتر در خیابان موزه و حتی در برخی مراکز شهر بُن مانند بخش مرکزی و برخی ایستگاه‌های مترو برگزاری این نمایشگاه را تبلیغ می‌کنند.

برای ورود به موزه و تالار هنر و نمایش جمهوری فدرال آلمان در بُن، بازدیدکنندگان باید از دو دستگاه گیت بازرسی بدنی و وسایل شخصی باید گذشت و  کیف‌های همراه را در صورت تمایل به صندوق امانات سپرد و در غیر این صورت لباس‌های اضافه روی دست‌ را باید پوشید و کوله پشتی یا کیف‌تان را که ممکن است از پهلو یا پشت به ویترین‌ها ضربه بزند، جلوی بدن آویزان می‌کنند.

در هر تالار دست‌کم سه تا چهار نیروی راهنما و نگهبان در هر تالار قدم می‌زنند و مراقب هر حرکت غیرایمنی هستند و البته نیازی به توضیح راهنما برای آثار به نمایش درآمده نیست، چون به اندازه‌ی کافی توضیحات روی دیوارها، کاتالوگ‌ها و مدیاهای منتشر شده در فضای نمایشگاه اطلاعات کافی و چه بسا بیش از اندازه‌ای از آن‌چه که تمایل دارید درباره‌ی نمایشگاه و حتی ایران بدانند را منتشر می‌کند.

توجه به نوع قرارگیری این آثار در ویترین‌های موزه نیز خود قابل توجه است. ساخت پایه‌های پلاستیکی محکم و شبیه به فلز برای نگه‌داشتن جام‌ها و مجسمه‌های کوچک یا ساخت پایه‌های پلاستیکی شبیه به کوله برای پیکره‌ سه مرد نشسته که توسط «فرزاد گشایش» در موزه ملی ایران تعبیه شد و حتی طرح بازسازی و تعیین طرح محتوایی ویترین‌های موزه و حتی استفاده از مهندسان ایرانی در ساماندهی فضای موزه‌ای و همچنین بهره‌گیری از ایده‌های «حسین مقصودی»، مهندس ایرانی دیگر که ویترین‌ها و فضاهای موزه‌ای را تعبیه کرد و حتی برای نمایش آثار متعلق به دوره‌های مختلف تاریخی با استفاده از طرح یک مجسمه به نمایش درآمده در همین نمایشگاه، سقفی متفاوت برای تعدادی از آثار همان دوره تعبیه کرد.

نوع توجه به هر کدام از آثارِ به نمایش درآمده در موزه متفاوت است، اما بیشترین تفاوت را می‌توان در نمایش مجموعه آثار جوبجی دید، دکوری شبیه به اتاق شاهزاده ایجاد کرده‌اند و ویترینی در وسط قرار گرفته که در آن زیورآلات و اثار این مجموعه‌ی ارزشمند و نفیس به نمایش درآمده‌اند، نام این مجموعه را «شاهزاده ایرانی» گذاشته‌اند.

»باغ ایرانی، تصویری از بهشت» بخش دیگری از نمایشگاه ایران است، نمایشگاهی که آجرهایش را از مراکش تهیه کردند؛ در قدم نخست فقط یک دیوار کاهگلی به چشم می‌خورد، اما کافیست وارد شوید، نمونه‌ ساده‌ی بازسازی شده از یک باغ ایرانی که معرفی‌اش به آلمانی‌ها قرار است یکی از بخش‌های مهم در فستیوال تابستانی موزه‌های بُن باشد.

انتهای پیام