به گزارش خبرنگار ایسنا از بُن، به دنبال برگزاری نمایشگاه «ایران؛ فرهنگِ کهن، بین آب و بیابان» در تالار و موزه هنر نمایش فدرال آلمان، در نشست خبری که به منظور معرفی ایران و این نمایشگاه برگزار شد، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به معرفی این نمایشگاه و بخش کوچکی از تاریخ ایران پرداخت.

طالبیان در سخنانی با بیان این که این نمایشگاه هنر و تاریخ ایران یعنی از هزاره هفتم پیش از میلاد تا دوره هخامنشی را در برمی‌گیرد، گفت: برای نخستین‌بار است که در کنار یک نمایشگاهِ موزه‌ای، آثار جهانی ایران به ویژه باغ‌های ایرانی نیز معرفی می‌شوند.

او با تاکید بر این که ایرانی ها از شهر «بُن» خاطرات خوبی دارند، توضیح داد: دو محوطه جهانی «شهرسوخته» و «شوش» در این شهر در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیدند، همچنین از سه نمایشگاه برگزار شده ایرانی در کشور آلمان، دو نمایشگاه در شهر بُن برگزار شدند.

وی برگزاری نمایشگاه «ایران؛ فرهنگ کهن بین آب و بیابان» در تالار «موزه و تالار هنر نمایش جمهوری فدرال آلمان» را تحت تاثیر ثبت جهانی بیابان لوت و قنات‌های ایرانی در اجلاس ۲۰۱۶ یونسکو دانست و بیان کرد: گرچه از حدود سه سال گذشته  بحث برگزاری این نمایشگاه مطرح و پیگیری های آن انجام می‌شد، اما جهانی شدن این دو پرونده در انتخاب نام این نمایشگاه بی‌تاثیر نبود.

او این اتفاق را نشان‌دهنده سرزمین مردم ایران است و با بیان این که ایران دو کوه مهم البرز و زاگرس را دارد که بین آن‌ها جزایری مستقل‌اند و جزئیاتی از محیط زیست ایران در خود دارند، افزود: با وجود کامل بودن جوامع در آن زمان، آنها با یکدیگر با صلح در ارتباط بودند، این نشان می‌دهد تنوع تاریخی و فرهنگی ایران بسیار اهمیت دارد.

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به حضور اقوام مختلف در ایران که همیشه با صلح کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، ادامه داد: جنگ‌ها در طول تاریخ از درون کشور نبودند، همیشه یکی  خارج از کشور باعث این نوع اتفاقات می‌شد، چون ایران همیشه یک کشور مصالحه‌جو و صلح‌طلب بود.

باغ ایرانی تا آلمان رسید

او در این نشست خبری همچنین به بیان این که موضوع و چیدمان نمایشگاه با کیفیت مناسب انجام شده، اظهار کرد: نمایشگاه «بهشت ایرانی» در کنار نمایشگاه اصلی، به اندازه‌ای اهمیت دارد که همه جنبه‌های فرهنگی ایران در مینیاتور، فرش و همه تصاویر هنری و نقاشی را در آن گنجانده‌اند. در واقع آن یک عنصر فرهنگی با کیفیت در میان آثار ایرانی است، هرچند یک باغ نقلی است که حال و هوای باغ ایرانی را دارد، در واقع از بیرون یک دیوار گلی است، اما از داخل بهشتی ایرانی است.

طالبیان همچنین به کلمه پردیس برگرفته از دوره هخامنشی اشاره کرد و گفت: این کلمه از باغ کوروش در پاسارگاد می‌آید و باغ ایرانی را به ما نشان می‌دهد، مانند باغ «شازده ماهان» در کرمان. آنجا آب، رودخانه و چشمه وجود نداشته‌اند، اما ایرانی‌ها با خلق قنات، و انتقال آب از دوردست‌ها و پرستاری طبیعت و انتقال خاک خوب به ان منطقه، این باغ را ایجاد کردند، این تجربه‌های تاریخی درون گرا  از باغ کوروش باغ‌های دیگر را در آینذده ایجاد می‌کند.

وی با بیان که یک ایرانی اکوسیستم خلق می‌کند، ادامه داد: این تعریف سرزمین و سخت‌کوشی ایرانیان در زمین است. اگر باغ ایرانی را با باغ ایتالیایی مقایسه کنید، در باغ ایتالیایی همه چیز از ابتدا دارند؛ اما در باغ ایرانی اینطور نیست، ایرانی ها تهدید را به فرصت تبدیل و محیط‌زیست را ایجاد کردند، به همین دلیل فرهنگ ایران، مقاوم و صلح‌طلب است و می‌خواهد فرهنگ را ایجاد و از فرصت‌ها استفاده کند، بنابراین همیشه دوست دارد با جهان ارتباط داشته باشد، درست مانند ایران امروز.

اشتراکات فرهنگی ایران و آلمان ادامه‌دار است

او تاکید کرد: بیش از ۵۵ سال است که آلمان و ایران با یکدیگر همکاری‌های فرهنگی دارند. این همکاری‌ها به دلیل یک‌سری اشتراکات فرهنگی است که به صورت متقابل و پایدار بوده و امروز نیز با مراکز و بنیادهای فرهنگی المان همکاری‌های فراوان علمی و فرهنگی برگزار می‌شود، که البته این نمایشگاه حاصل یکی از همین همکاری‌هاست.

انتهای پیام