در بلژیک، هرچه به شمال نزدیک‌تر می‌شویم، غلبه بر زبان و فرهنگ هلندی است و در جنوب، همه‌چیز رنگ و زنگ فرانسوی دارد. بروکسل، پایتخت این کشور نیز مرکز جامعه‌ی فرانسویان بلژیک است.

بلژیک را بیشتر با سه چیز می‌شناسند؛ یکی ماهیت فرانسوی (مانند ماهیت آلمانی اتریش)، دیگری شکلات بلژیکی و دست آخر، مقر اصلی بیشتر نهادهای اتحادیه‌ی اروپا. از این رو می‌توان گفت که این شهر، قلب تشکیلاتی اتحادیه‌ی اروپا است.

بروکسل به نواحی ساحلی اقیانوس اطلس نزدیک است؛ به همین دلیل هوای آن اقیانوسی و کم‌ثبات است. تقریبا در 200 روز از سال هوا بارنی است؛ تا جایی که میزان بارش آن‌را از لندن و پاریس هم بیشتر می‌دانند. رطوبت هوا، دمای شهر را سردتر می‌کند و در اثر متغیر بودنش هم ممکن است در وسط تابستان، با رگبار باران غافلگیر کند.

مترو بروکسل خیلی سال نیست که راه‌اندازی شده اما تراموای آن قدمت بیشتری دارد. علاوه بر حمل و نقل، هزینه‌ی اقامت و خوراک را هم در بروکسل، به‌نسبت، بالاتر از خیلی از مقصدهای گردشگری اروپا می‌دانند.

بروکسلِ مرکزی حدود صد هزار نفر جمعیت دارد اما کلانشهر بروکسل را دو میلیون نفری می‌دانند. این فراوانی یعنی هنگام عبور و مرور و گشت‌وگذار در این شهر، ملیت‌ها و حتا رنگ‌ها و نژادهای مختلفی قابل مشاهده هستند.

نام تیم فوتبال باشگاه اندرلخت، درواقع برگرفته از یکی از محله‌های بروکسل است و ژان کلود وندوم (فرانکی) ورزشکار و هنرپیشه‌ی فیلم های رزمی نیز از مشاهیر این شهر معرفی می‌شود.

بروکسل نیز مانند بیشتر پایتخت‌ها و شهرهای مهم اروپایی، یک مرکز شهر سنگفرش‌شده دارد که بافت قدیمی و گردشگری آن را تشکیل می‌دهد. گراند پالاس بلژیک منطقه‌ای است که همچنان خانه‌ها و قصرهای قرن هفدهمی را در خود دارد.

قصر سلطنتی بروکسل، قصر سلطنتی لاکن و موزه‌ی سلطنتی هنرهای زیبای بلژیک، از جاذبه‌های مشهور بلژیک هستند. همچنین مجسمه‌ی کوچک مانکن پیس و سازه‌ی مدرن اتنومیموم، از نمادهای این شهر به‌شمار می‌روند.

میدان بزرگ سابلون و چند پارک، قلعه و موزه‌ی دیگر، از جمله پیشنهادهایی هستند که برای بازدید، به گردشگران بروکسل توصیه می‌شوند.

علیرضا بهرامی – ایسنا

انتهای پیام