محمد بلوری در گفت‌وگو با ایسنا درباره نحوه‌ انعکاس اخبار و تصاویر مربوط به یک حادثه گفت: در بحث پوشش اخبار حوادث دو مساله مهم وجود دارد؛ اول پوشش حقایق است که خبرنگاران باید حتماً به آن توجه کنند و دیگر پوشش صحنه‌های فجیع است که پوشش آنها هیچ اهمیتی ندارد و تنها باعث ایجاد ناراحتی در جامعه می‌شود. به عنوان مثال در  پوشش حوادثی همچون زلزله یا حوادث جنایی نیاز نیست درباره وضعیت فجیع پیکرهای جان‌باخته صحبتی شود.

او ادامه داد: اما در این میان حقایقی درباره حوادث پیش‌آمده وجود دارد که نباید به هیچ وجه آنها را کتمان کرد. چراکه خبرنگاران نمی‌تواند مصلحت‌اندیشی یا قضاوت کنند و فقط باید اخبار را بدرستی برای مردم نقل کنند. در واقع خبرنگار نمی‌تواند تشخیص دهد که چه خبری بهتر است به دست مردم برسد و چه خبری نه و فقط باید از پوشش صحنه‌های فجیع و ناراحت‌کننده چشم‌پوشی کند. به عنوان مثال یادم است که در پوشش اخبار مربوط به «خفاش شب» برخی از مسئولین می‌گفتند که بهتر است این اخبار منتشر نشود، ولی ما معتقد بودیم انتشار این اخبار به زنان جامعه هشدار می‌دهد تا بیشتر حواسشان را جمع کنند تا این حادثه گریبان‌گیر آنها نشود.

پدر حادثه‌نویسی مطبوعات ایران گفت: در انتشار اخبار حوادث باید از طرح قسمت‌هایی که روح مردم را جریحه‌دار می‌کند، پرهیز کرد؛ برای مثال اگر قتلی صورت می‌گیرد، نباید نحوه‌ی قتل را نوشت یا عکس‌هایی که خواننده را ناراحت می‌کند را نباید منتشر کرد و بهتر تنها به انتشار خبر آن اتفاق بسنده کرد؛ به نظرم باید به همراه اخبار حوادث، نظر چند کارشناس هم نوشته شود؛ اگر این طور باشد برای خواننده خیلی جالب می‌شود، چراکه هم خبر را خوانده‌ است و در جریان این مشکلات و اتفاقات قرار می‌گیرد و هم علت و انگیزه‌های این اتفاقات را متوجه می‌شود.

بلوری با اشاره پوشش خبری حادثه «پلاسکو» یادآور شد: جدا از خبرنگاران و عکاس‌های خبری حاضر در محل حادثه که مشخص بودند، عده زیادی هم که فقط دوربین به دست بودند در  محل حادثه حضور داشتند که به نظرم فقط روند امدادرسانی و آوربرداری را مختل می‌کردند. به طور کلی تمام خبرنگاران حادثه باید بدانند که هیچ کسی حتی خبرنگاران نباید روند کمک‌رسانی را مختل کنند. از طرفی هم باید از همان روز اول اطلاعات از سوی مسئولین در اختیار همه خبرنگاران قرار می‌گرفت و جلساتی برای انها تشکیل می‌شد تا بدرستی در جریان اخبار قرار بگیرند.

او پیش از این در گفت‌وگویی با ایسنا با اعتقاد به اینکه روزنامه‌نگاران حوادث پس از مدتی دو شخصیت پیدا می‌کنند، گفته بود «خبر حوادث مثل کارد آشپزخانه است، هم می‌شود با آن سبزی خورد کرد و هم می‌توان آدم کشت. کارد که تأثیر ندارد، مهم این است که من چطور از آن استفاده می‌کنم. نیاز نیست که برای گزارش یک قتل صحنه‌های شنیع که چطور قاتل کارد را فرو کرد و چطور کشت منعکس شود، ولی از طرفی حقایقی هم هست که نمی‌توان آنها را زیر فرش قایم کرد. یادم است آن زمان مسأله خفاش شب مطرح شد که تاکنون هم ادامه دارد. ماشین‌ها دخترها را سوار می‌کردند و بلا سرشان می‌آوردند. این را نباید بنویسیم؟! اتفاقاً باید نوشت که به خانواده‌ها بگوییم مراقب دخترانتان باشید.»

انتهای پیام