امیر اسمی - طراح پوستر - در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: بدیهی است که هر صنعت، کسب‌وکار و هنری به اقتصاد پویا و قدرتمندی نیاز دارد، اما دلیل نمی‌شود ساده‌ترین راه ممکن را انتخاب کنیم. پوستری از چهره‌ی فلان ستاره که توسط یک نابلد چیده و چاپ می‌شود، کار هنری به حساب نمی‌آید و برعکس، ضد فرهنگ است. می‌توان گفت تمام شاکله‌ی یک فیلم در این مورد مقصر است، اما عوامل احساس مسؤولیت نمی‌کنند و برای‌شان اهمیت ندارد.

او ادامه داد: برای بررسی وضعیت پوسترهای سینمایی، بهتر است به کارکرد آن در دو بازه‌ی زمانی متفاوت اشاره کنم؛ از زمان خلق اثر تا اکران فیلم و همچنین بعد از آن تاریخ که به آرشیو می‌پیوندد و در تاریخ هنر به کار می‌آید. چند وقت پیش نمایشگاهی از آثار موزه‌ی گرافیک با عنوان ۵۰ سال پوستر تئاتر ایران برگزار شد، اما آیا ما می‌توانیم در سال‌ها و دهه‌های آینده، کتابی از پوسترهای فیلم منتشر کنیم یا نمایشگاهی از آن‌ها برگزار کنیم؟ من به این موضوع خوشبین نیستم. ما دیگر پوسترهای ماندگار نداریم. ایده‌ای و خلاقیتی در کارها دیده نمی‌شود. شاید یکی از دلایل آن این است که سینمای ما، به سینمای تجاری تبدیل و سینمای فرهنگی کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر شده است؛ ولی متأسفانه حتی برای همین سینمای تجاری نیز از گرافیک سالم و خلاق بهره نمی‌بریم.

وی گفت: گاهی خبری منتشر می‌شود که پوستر خارجی فلان فیلم ایرانی رونمایی شد و ما پوستری را با معیارهای استاندارد و گرافیک فرهنگی می‌بینیم. با توجه به این‌که فیلم، همان فیلم است و محتوای آن تغییر نکرده، عجیب است که چرا پوستر بین‌المللی آن این اندازه با پوستر داخلی‌اش متفاوت است. آیا در خارج از کشور با مخاطب باشعورتری مواجه خواهیم بود؟ یا فیلم نه‌چندان خوب تجاری‌مان را بزک فرهنگی می‌کنیم؟ این توهین به مخاطب داخلی است. دلیل این رفتار هرچه که باشد، نشان از بی‌مسؤولیتی ما نسبت به جامعه‌ای دارد که گرافیک ناسالم و ضعیف را به آن تحویل می‌دهیم و سطح سواد بصری‌اش را نازل و بعد ادعا می‌کنیم که ما اهل فرهنگ و هنر هستیم!

این طراح پوستر بیان کرد: عده‌ای نیز پاسخ‌شان این است که مشکل مربوط به اقتصاد است و مولفه‌هایی مانند فروش فیلم، هزینه‌ها و تهیه‌کننده دست‌شان را می‌بندد و راه را برای‌شان سخت می‌کند که به نظر، بهانه‌ زنجیرواری است. نمی‌خواهیم یا نمی‌توانیم فاصله‌ و تفاوت توجه به اقتصاد سینما و «برای گیشه کار کردن» را درک ‌کنیم.

اسمی با مقایسه‌ی پوسترهای تئاتر و سینما، گفت: درباره‌ی پوسترهای تئاتر، اوضاع در حال حاضر کمی بهتر است. بیشتر پوسترهای تئاتر جنبه‌ی فرهنگی خود را حفظ کرده‌اند و هنوز آثار قابل تأمل و تفکر طراحی و منتشر می‌شود. هنرمندانی که فعالیت در تئاتر با هر تخصصی را انتخاب می‌کنند، خود می‌دانند که با یک فضای فرهنگی مواجه هستند. امیدوارم پوسترهای تئاتر راه پوسترهای سینمایی را نروند.

انتهای پیام