به گزارش ایسنا، این سه فیلم کوتاه و مستند، از ساختههای هوشنگ میرزایی، به بخش مسابقهی هفتمین جشنوارهی فیلم مستند «کالچر آنپلاگد» هند راه پیدا کردند.
طبق اعلام دستاندرکاران این فیلم؛ جشنوارهی بینالمللی فیلمهای مستند کالچر آنپلاگد فیلمهای بخش مسابقه را در کشورهای هند و اندونزی و نیوزیلند به نمایش میگذارد و همچنین فیلمها بصورت آنلاین در دسترس مخاطبان این جشنواره قرار میگیرند.
این جشنواره دارای بخشهای موضوعی است و در هر بخش با موضوعات جنگ و جقوق بشر و موضوعات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، فیلمهایی را از سراسر جهان با شعار «ترویج فیلم؛ ترویج آگاهی» به نمایش میگذارد.
فیلم مستند «چیزی شبیه چشمهایم» دربارهی زندگی عبدالواحد اسماعیلپور، نوجوان سقزی است که در هفتسالگی یک مین خنثی نشده پیدا میکند و به تصور اینکه اسباب بازی است، با سنگ روی مین میکوبد و انفجار آن باعث قطع شدن دست و نابینا شدن هر دو چشمش میشود. اوبا کمک گرفتن از حس لبهایش بریل خوانی را یاد گرفت.
داستان فیلم مستند «با خدا می رقصم» دربارهی زندگی پیرمرد نابینایی است که از راه خیاطی امرار معاش می کند و از طریق خیاطی توانسته باغ زیبایی بخرد و از روحیهای شاد برخوردار است.
فیلم مستند «تفتان» نیز درباره زندگی پیرمردی زاهدانی است که توانسته با سنگریزههای دور ریختنی موجود در سنگبریها، سیزده هکتار بیابان خشک را تبدیل به یک مجتمع بزرگ تفریحی و رفاهی کند.
این فیلمها که در بخشهای مختلف موضوعی جشنوارهی کالچر آنپلاگد انتخاب شدهاند، پیش از این نیز در جشنوارههای معتبر داخلی و خارجی حضور داشته و جوایزی کسب کردهاند.
به گزارش ایسنا، پیش از این در همین جشنواره که هشتمین سال برگزاریاش را سپری میکند، آثار محمد شیروانی نیز به نمایش درآمده و این جشنواره هرساله توجه ویژهای به سینمای مستند ایران دارد. این جشنواره که بصورت آنلاین نیز برگزار میشود، از سال 2008 تاکنون 64 میلیون نفر بازدید کننده از 39 هزار شهر دنیا داشته است.
مخاطبان این جشنواره عمدتاً از فعالان انسانشناسی، مردمشناسی، محققان و دانشمندان رشتههای گوناگون علمی و تحقیقاتیاند که با اهداف فرهنگی و پژوهشی فیلمهای این جشنواره را دنبال میکنند.
انتهای پیام
نظرات