موزیکویدئوی «سالهای رنگی» در حالی منتشر شده که آهنگساز این اثر میگوید: درست است که ساخت موزیکویدئو برای یک قطعهی موسیقی برداشت ذهنی مخاطب را از آن قطعه محدود میکند، اما برداشت از قطعهی «سالهای رنگی» آزاد است.
حمیدرضا آفریده در گفتوگو با خبرنگار سرویس موسیقی ایسنا، اظهار کرد: آلبوم موسیقی «سالهای رنگی» سال گذشته از من منتشر شد و حالا تصمیم گرفتم، موزیکویدئویی را هم برای آن منتشر کنم. «سالهای رنگی» قطعهای است که برای سازهای کمانچه، قانون و پرکاشن نوشته شده است. با دیدن این تصاویر، مخاطب با فضای ذهنی آهنگساز مواجه میشود که در قالب یک موسیقی بیکلام به او عرضه شده است.
این نوازندهی کمانچه دربارهی دلیل ساخت موزیکویدئو روی این قطعهی موسیقی ایرانی، توضیح داد: در این دوران که جوانان کمتر سراغ موسیقی ایرانی و بویژه بخش بیکلام آن میروند و حتی کمتر کسی است که برای خریدن این موسیقی به فروشگاه مراجعه کند، شاید بد نباشد که اثر با المانهای تصویری همنشین شود و مخاطب را با خود همراه کند. این به دیده شدن بیشتر موسیقی هم کمک میکند. مثل قطعهی «چرا رفتی» که وقتی با موزیکویدئو همراه شد، خیلی بیشتر از سایر قطعات آلبوم مورد توجه قرار گرفت.
وی بیان کرد: این روزها، فعالیت در زمینهی موسیقی ایرانی هیچ برگشت مالی برای صاحبان اثر ندارد و شاید اگر فعالان این عرصه به موزیکویدئو رو بیاورند، به موسیقی سنتی هم کمک کنند.
آفریده دربارهی مقاومت آهنگسازان موسیقی ایرانی در راستای همراه شدن با موزیکویدئو نیز اظهار کرد: خیلی از اهالی موسیقی ایرانی، فضای ذهنی خاصی دربارهی جایگاه موسیقی ایرانی دارند و حصاری دور این موسیقی کشیدند و آن را شایستهی احترامی ویژه میدانند. غافل از اینکه این حصار، مردم را از موسیقی ایرانی زده کرده است.
او معتقد است: آهنگسازان موسیقی ایرانی هم باید با این فضا و شرایط همراه شوند. جلو نرفتن و درجا زدن حکایت کسی است که بخواهد در زمانهی امروز در غار زندگی کند. وقتی امکانات برای ارائهی اثر وجود دارد، ما هم باید از آن برای انتقال کارمان به مخاطب استفاده کنیم.
آفریده دربارهی موزیکویدئوی سالهای رنگی نیز گفت: این اثر به کارگردانی ندا هاشمیان تولید شده و در آن، برداشت ذهنی خودم از این قطعه که یک برداشت اجتماعی است به تصویر میکشد. البته مخاطب در برداشت از موسیقی آزاد است.
انتهای پیام
نظرات