کاوش فصل نخست راه شاهی هخامنشی شوش – تخت جمشید به شناسایی 162اثر ،مکان و محوطه باستانی منجر شد.
به گزارش ایسنا، «اسماعیل یغمایی»، سرپرست هیأت کاوش فصل نخست «شناسایی، کشف و مستندسازی بقایای باستانشناختی راهشاهی هخامنشی شوش - تخت جمشید» با اشاره به اینکه محوطههای شناسایی یا مطالعه شده در این برنامه در برگیرنده آثاری از دوران تاریخی و اسلامی است، بیان کرد: بنا به ماهیت فراگیر این بررسی تعدادی محوطه پیش از تاریخی نیز شناسایی و مستند نگاری شدند.
وی افزود: از آثار شناسایی میتوان به 18 پل، 11بند، 5شهر، 14قلعه، دژ و برج دیدبانی، 49 محوطه و تپه باستانی، 4 کاروانسرا، بقایای باستانی 5 جاده سنگفرش و 6 راه شوسه باستانی و شمار زیادی دخمه، استودان، گورهای توده سنگی و گورستان اشاره کرد.
این باستانشناس از جمله اهداف فصل نخست این طرح میتوان به شناسایی، مکانیابی و معرفی منزلگاه، کاروانسراها و اقامتگاههای میان راهی دوران ساسانی - اسلامی بین شوش و بهبهان، مطالعه و بررسی انتقادی متون کهن و استخراج اطلاعات در پیوند با راههای این مسیر و ترسیم چشمانداز باستانشناختی راههای کهن این مسیر در دوران تاریخی اشاره کرد.
او کشف و شناسایی محوطههای هخامنشی در مسیر راه شاهی و تطبیق آن با متون و گل نبشتهها به منظور شناسایی منزلگاه راهشاهی، نقشهبرداری محوطهها و طراحی و مستند نگاری آثار و بقایای معماری و یادمانی دوره هخامنشی درامتداد این مسیر را از دیگر اهداف اجرای این طرح اعلام کرد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی، شبکه جادهای و خبررسانی هخامنشیان یکی از جالب توجهترین و شگفتانگیزترین جنبههای تشکیلات اداری حکومت هخامنشی است. اداره امور این شاهنشاهی گسترده از دره سند در شرق تا سواحل دریای اژه در غرب، از سیر دریا در شمال تا اسوان در جنوب نیازمند سامانه ارتباطی پیشرفتهای بود که در چارچوب آن مراکز مهم اداری، سیاسی، نظامی و بازرگانی در کوتاهترین زمان ممکن با هم در پیوند باشند.
این شبکه ارتباطی که یکی از نخستین سامانههای پیشتاز نامهرسانی جهان به شمار میرود، بر پایه مدیریت کار آمد منابع انسانی، شناخت جغرافیا، ساخت جادهها و تربیت نیروی انسانی و اسب استوار بوده است. وجود شبکه ارتباطی بزرگ مقیاس (سارد –شوش)از دوره هخامنشی در متون کلاسیک یونانی تأیید شده و به نام و فواصل برخی نقاط مهم و تعداد ایستگاه های آن ها هم اشاره شده است.
انتهای پیام
نظرات