پیشکسوت فوتبال ایران گفت: در این سال‌ها نتوانستیم مربی جوانان و امید تربیت کنیم، مشکل عمده ما مربی نیست بلکه کسانی هستند که مربی انتخاب می‌کنند و بالای سر کار هستند.

حسن‌ حبیبی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایسنا، گفت: باید دید که چرا در این مدت نتوانستیم چند مربی تربیت کنیم که تیم‌ها را هدایت کنند. مربیان فعلی هم که به خاطر حب و بغض‌ها و ندانم‌کاری کنار گذاشته می شوند.

وی گفت: من اصلا موافق مربی خارجی نیستم چون معتقدم اکثر آن‌ها با زد و بند بر سر کار می‌آیند. اما با این حال اگر یک مربی خارجی می‌آید، باید از توانایی‌های او بهره ببریم.

حبیبی درخصوص مسائل فرهنگی زلاتکو کرانچار - گزینه قبلی سرمربی‌گری تیم ملی امید – گفت: مشکل فرهنگی کرانچار به خودش مربوط است و یک مسئله شخصی است. اگر او مربی خوبی است، باید فارغ از این قضایا از توانمندی او استفاده کنیم.

پیشکسوت فوتبال رد شدن کرانچار را ناشی از تسویه حساب‌های مدیران ورزشی کشور دانست و گفت: کشمکش بین این سازمان‌ها نهایتا به جوانان این مملکت و غرور ملی آن‌ها لطمه می‌زند.

حبیبی در عین حال صلاحیت مدیران وزارت ورزش را بالاتر از فدراسیون دانست و گفت: اگر قانونی داریم، باید در چارچوب قانون عمل کنیم.

وی درباره انتخاب مربی برای تیم ملی امید گفت: مشکل عمده ما مربی نیست چرا که در حال حاضر مربیان داخلی پتانسیل لازم برای هدایت تیم را دارند. مشکل اصلی کسانی هستند که مربی انتخاب می‌کنند و بالای سر کار هستند. ما با این وضع داریم پتانسیل مربیان را از بین می‌بریم چون مدیرانی که روی کار هستند، کار بلد نیستند و درست عمل نمی‌کنند. اگر آن‌ها کاربلد باشند و خوب انتخاب کنند، می‌توانند از مربیان داخلی کار بکشند، وگرنه وضع به همین منوال خواهد بود و پول بیت‌المال و مردم را به مربیان خارجی و دلال‌ها می‌دهیم.

حبیبی درباره انتخاب سرمربی امید از میان گزینه‌های خارجی یا ایرانی به ایسنا گفت: در شرایط فعلی و با توجه به نزدیک بودن زمان اردوی تیم امید و بازی‌ها، باید از مربیان توانمند ایرانی استفاده کنیم اما مشکلی که وجود دارد این است که مربیان داخلی در مقایسه با خارجی‌ها دستمزد ناچیزی دریافت می‌کنند و ترجیح می‌دهند در تیم‌های باشگاهی فعالیت کنند اما قطعا آرزوی همه آن‌ها کار کردن در تیم ملی است.

پیشکسوت فوتبال گفت: متاسفانه در این سال‌ها نتوانستیم به قدر کافی مربی برای تیمهای ملی جوانان و امید تربیت کنیم و در سال‌های قبل حداقل 6-5 مربی داشتیم که می‌توانستند تیم را اداره کنند. مربیان باشگاه‌ها هم اکثرا ایرانی بودند و موفقیت ایرانی‌ها هم بیشتر از خارجی‌ها بود. خارجی‌هایی که همه در دنیا به نام بودند نه مثل مربیان خارجی که الان می‌آیند.

انتهای پیام