مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی گفت: برای کوچک کردن عرصه‌ هر اثر تاریخی، باید کمیته‌ ثبت و حریم آثار تاریخی درباره‌ آن به اجماع برسد، این قضیه درباره‌ «سینگر» نیز صدق می‌کند.

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، مدتی پیش خبر رسید هشت نفر از اعضای شورای فنی استان تهران سندی را امضا کردند که بر مبنای آن در عرصه‌ی اثر تاریخی و ثبتی «سینگر» امکان ساخت‌ و ساز را فراهم می‌کرد، اقدامی که بسیاری از کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند در کنار غیرمجاز بودن این اقدام، امکان تکرار آن در دیگر بناهای تاریخی کشور را فراهم می‌کند.

اما برای انجام این اقدام، نخستین اتفاقی که ضروری به نظر می‌رسد، کوچک کردن عرصه‌ این اثر تاریخی است،‌ اقدامی که برای عملی کردن آن باید نخست مجوزش از شورای ثبت و حریم آثار تاریخی گرفته شود.

فرهاد نظری، مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی در این زمینه به خبرنگار ایسنا گفت: برای تغییر عرصه‌ هر بنای تاریخی، درخواست آن نخست باید به معاونت میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برود تا دستور آن برای بررسی در کمیته‌ی ثبت و حریم آثار تاریخی بررسی شود و در صورت اجماع اعضای کمیته و قانع کننده بودن دلایل تغییر عرصه، این اتفاق در قالب صورت‌جلسه، ابلاغ شود.

او با تاکید بر این‌که برای ثبت یک اثر تاریخی، عرصه‌ آن اثر ثبت می‌شود اظهار کرد: حریم هر اثر تاریخی را پس از ثبت آن اثر هم می‌توان تعیین و ابلاغ کرد.

وی اضافه کرد: دلایل کافی برای یک‌پارچه بودن عرصه‌ی اثر سینگر وجود دارد، همچنین در نقشه‌های پرونده‌ی سینگر نیز کوشک و ساختمان‌های اطراف قرار دارد، با این وجود اگر منظور ساختمان‌های پشت بنای تاریخی «سینگر» در انتهای حیاط نبود، نقشه‌های آن را ارائه نمی‌دادند.

انتهای پیام