رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری معتقد است: نفایس ملی، فقط شامل بناها و محوطههایی هستند که در فهرست میراث جهانی ثبت شدهاند یا در فهرست انتظار یونسکو قرار دارند.
به گزارش خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مسعود سلطانیفر با تأکید دوباره بر روندی که برای در اختیار گذاشتن بناهای تاریخی به بخش خصوصی در پیش گرفته است، در تعریف نفایس ملی و آثاری که نمیتوان آنها را به بخش خصوصی واگذار کرد، گفت: نفایس ملی در کشور 16 اثر ثبتشده در فهرست میراث جهانی و حدود 50 اثر قرارگرفته در فهرست موقت یونسکو هستند که نمیتوان و نباید آنها را برای بهرهبرداری به بخش خصوصی واگذار کرد و باید با منابع دولتی، آنها را احیا کرد.
وی ادامه داد: بهدلیل کمبود امکانات و منابع، بر سیاست واگذاری بناهای تاریخی به بخش خصوصی تمرکز کردهایم، چون جمع هزینه و تملک داراییهای سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، سالانه به اعتباری حدود یکهزار میلیارد تومان به شرط تخصیص 100 درصدی نیازمند است. در حالی که با توجه به وجود 31هزار اثر تاریخی در کشور، 10 سال زمان برای این اقدام نیاز است؛ اما زمانی که تخصیص اعتبار کنونی را در نظر بگیریم، متوجه میشویم که حدود 100 سال زمان برای حفاظت، مرمت و تملک آثارمان نیاز داریم. به همین دلیل، چارهای بهجز تمرکز بر رویکرد واگذاری بناهای تاریخی به بخش خصوصی نداریم.
معاون رییسجمهور در ادامه با تأکید بر لزوم فراهم شدن بستر قانونی برای انجام این اقدام، اظهار کرد: امروز میتوانیم با نظارت، دخالت، تهیهی طرح توسط کارشناسان سازمان، رعایت استانداردها و تبدیل بناها به اماکن اقامتی، فرهنگی و هنری، این امکان فراهم کنیم.
او تصریح کرد: بسیاری از کارشناسان میراث فرهنگی با مطرح شدن این طرح، نسبت به این موضوع اعتراض کردند و گفتند، مسوولان جدید سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قصد فروش بناهای تاریخی را دارند و دیدگاهش فقط یک دید اقتصادی است. هرقدر آنها این موضوع را بزرگتر کردند، من نسبت به انجام این کار مصممتر شدم، چون معتقدم به جای شعار دادن در مباحث فرهنگی، باید عمل کرد.
معاون رییسجمهور که در آیین گشایش هتل در خانهی قاجاری عامریها در کاشان سخن میگفت، افزود: 24 خرداد سال گذشته، مردم رأی دادند تا آیندهی بهتر و شرایط مناسبتری داشته باشند، مردم رأی ندادند که دولتمردان جدید نیز نسبت به میراث کشور حرص داشته باشند. آنها رأی دادند تا دولت سازندگی و تحولگرا روی کار بیاید و ما مصمم هستیم این رویکرد را با جدیت در عرصهی حفظ و حراست از میراث فرهنگی کشور بهصورت عملیاتی اجرا کنیم و بگوییم حامیان میراث تاریخی کسانی نیستند که شعار میدهند، بلکه کسانی هستند که اجرا میکنند و برای احیای اینگونه مکانها سرمایهی خود را میگذارند.
او با اشاره به توجه زیادی که به صندوق حفظ و احیای بناهای تاریخی در سال 1393 دارد، اضافه کرد: امسال برای صندوق احیا، یک هدفگذاری کمی کردهام و از مدیران کل میراث فرهنگی و گردشگری استانها خواستهام تا این سیاست را داشته باشند تا بتوانیم میراث فرهنگی کشور را بهصورت عملیاتی، جدی و اجرایی، حفظ و حراست کنیم.
به گزارش ایسنا، سیدمحمد بهشتی نیز در این مراسم گفت: 15 سال پیش در سازمان میراث فرهنگی گردشگری برای حل معمای حفاظت از آثار تاریخی به راه حلی دست رسیدیم که هیچ تجربهای در آن نداشتیم و آن کار در ایران بیسابقه بود.
مشاور ارشد رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادامه داد: برای حل معمای حفاظت از بخش قابل توجهی از آثار تاریخی کشور، به راه حلی دست زدیم و مسیری را آغاز کردیم که هرچند در دیگر نقاط دنیا مسبوق به سابقه بود، اما در ایران بیسابقه بود، چون بخش قابل توجهی از آثار کشور راهی بهجز احیا نداشتند، هرچند در مراحل قبلی حفاظت، کارهایی انجام داده بودیم، اما در مقولهی احیا کمتر وارد شده بودیم.
او با تأکید بر اینکه در این مسیر، جریان فعالیت جدید در حوزهی میراث فرهنگی در عین رعایت ارزشهای تاریخی ایران انجام میشد، اظهار کرد: به همت تعدادی از کارشناسان سازمان میراث فرهنگی «طرح پردیسان» آغاز شد. در آن زمان، این طرح در قالب یک آرزو شکل گرفت تا بتوانیم چنین در روزهایی، بازگشایی خانهی عامریها را ببینیم.
بهشتی ادامه داد: هرچند عمر مدیریت من در سازمان میراث فرهنگی به رسیدن به این آرزو نرسید و مدتی ناامید بودیم، اما شرایط جدیدی بهوجود آمد تا برخی بناها توسط بخش خصوصی دوباره احیا شوند. برای ما که آن روز را بسیار دور میدیدیم، امروز روز بزرگی است. امیدواریم این الگو در سراسر کشور نمونه باشد و ما شاهد یک حرکت وسیع در بخش خصوصی با هدایت سازمان میراث فرهنگی باشیم تا بتوانیم تعداد زیادی از آثار تاریخی را که مشمول این حرکت هستند، در چنین وضعیتی شاهد باشیم.
وی تمرکز دولت را بر گردشگری فرهنگی دانست و تأکید کرد: هدف از این نوع گردشگری، ملاقات با کسانی است که شاید در گذشتهها محقق نمیشد. کسانی که امروز بهعنوان یک ایرانی موظفیم آنها را به دنیا معرفی کنیم و سرای عامریها این ظرفیت را دارد و در واقع، امکان این ملاقات فرهنگی را ایجاد میکند.
او سرای عامریها را یکی از حلقههای گردشگری فرهنگی ارزیابی و اضافه کرد: همیشه لازم نیست این گردشگری فرهنگی در خانههای مجللی مانند عامریها رخ دهد؛ میتوانیم گاهی این امر را در خانههای سادهتر نیز محقق کنیم.
انتهای پیام
نظرات