کوروش کمالی سروستانی پس از درگذشت دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی گفت: از زمان شنیدن این خبر ناگوار هنوز در بهت هستم.

مدیر دانشنامه فارس در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیان کرد: پیر تاریخ به تاریخ پیوست. شیوه نوشتنش دل‌انگیز و خواندن آثارش لذت‌بخش بود. صمیمی و ساده و دوست‌داشتنی و مهربان بود.

او افزود: دکتر باستانی در فراق بسیاری از بزرگان سخن گفت و مقاله نوشت. به ایران عشق می‌ورزید و به زادگاهش نگاهی ویژه داشت. تحقیقات ارزنده استاد در زمینه ایرانشناسی در بیش از 60 کتاب و صدها مقاله ثبت شده است. ایرانیان امروز با فقدان استاد، گنجینه‌ تکرارناپذیری از تاریخ و خاطره را از دست داده‌اند.

او تصریح کرد: استاد از «سیر تا پیاز» تاریخ ایران را می‌دانست، بازیگران «کاخ سبز» را می‌شناخت. «تن آدمی» را شریف می‌دانست و هفت را به عنوان نماد عددی مقدس در «خاتون» و «آسیا» و «نای» و «اژدها» و «کوچه» و «آسمان» و «قلم» روایت می‌کرد. در بیش از 10 کتاب، تاریخ و جغرافیا و بزرگان کرمان را ثبت و در 50 کتاب دیگر، تاریخ ایران را به زیبایی روایت کرد. کتاب «تلاش برای آزادی» که نشانه‌ای از نگاه گسترده او به فرهنگ و تاریخ ایران‌زمین بود، در سال 1347 برنده جایزه یونسکو شد.

کمالی سروستانی همچنین خاطرنشان کرد: استاد باستانی پاریزی دانشی‌مردی بود که موشکافانه رسم دانش‌اندوزی را شایسته و بایسته به رهروان این سیر می‌آموخت. پژوهشگری پرشور بود که التهاب کشف و دانستن، کنکاش و یافتن، او را حتی در آخرین روزهای زندگی رها نمی‌کرد. همیشه می‌خواست بداند و بنویسد. کلاه و عصا و عینک و کت و شلوار استاد برای دوستانش خاطره‌انگیز و در ذهن ماندگار است و اگر امروز ایرانیان و پژوهشگران تاریخ و ادب و هنر از حضور انفسی استاد محروم شده‌اند، نام و آثار آفاقی ایشان چون «حضورستان»ش پیوسته در فرهنگ این سرزمین مانا خواهد بود.

او در پایان سخنانش گفت: آنچه برای فرهنگ‌ورانی چون استاد پاریزی اهمیت بیشتری دارد زیستن پس از مرگِ فائق‌شده بر جسم است؛ زیستن در آینده، زیستن در اندیشه و زیستن در تاریخ. و بی‌تردید استاد با آثار و یاد و مهرش در تاریخ این سرزمین ماندگار خواهد بود.

دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی، مورخ، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقی‌پژوه و استاد بازنشسته دانشگاه تهران، صبح امروز 5 فروردین در سن 89 سالگی درگذشت.

انتهای پیام