هوشیار انصاری‌فر و پوریا سوری از حضور در کمیته اجرایی (اتاق فکر) هشتمین جشنواره شعر فجر کناره‌گیری کردند.

هوشیار انصاری‌فر در پی این موضوع به خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: پس از سه جلسه حضور در جلسه کمیته اجرایی جشنواره شعر فجر به این نتیجه رسیدم روندی که در جشنواره شعر فجر در حال طی شدن است روندی نیست که به تحقق مطالبات شاعران مستقل منجر شود؛ به همین دلیل تصمیم گرفتم همکاری خود را با جشنواره شعر فجر ادامه ندهم.

این شاعر افزود: البته در حسن نیت آقای کاکایی (دبیر جشنواره) شکی ندارم، اما از دلایل تصمیمم برای خروج از کمیته اجرایی این بود که پس از مکالمه با آقای کاکایی متوجه شدم هرچند ایشان به صراحت انجام مطالبات ما را غیرقابل تحقق نمی‌داند، در عین حال آن‌ها را واقع‌بینانه نمی‌داند؛ بنابراین با توجه به کلیت روند موجود فکر کردم که حضور ما در جشنواره بیش‌تر به ضرر جشنواره است و به نفع خود ما هم نیست.

انصاری‌فر در ادامه به مصاحبه‌ها و اعلام موضع علیرضا قزوه (عضو شورای سیاست‌گذاری جشنواره شعر فجر) در قبال مطالبات مطرح‌شده برخی از اعضای کمیته اجرایی جشنواره اشاره کرد و گفت: ایشان در هفته‌های گذشته در رسانه‌های مختلف مواضعی را اعلام کرده‌اند که باید از سوی جشنواره شعر فجر پاسخ محکمی دریافت می‌کرد. او در اظهارنظرهایش علاوه بر این‌که به کمیته اجرایی جشنواره توهین کرده، این کمیته را غیرقانونی خوانده است؛ بنابراین انتظار ما این بود که به جای در فشار قرار گرفتن اعضای کمیته اجرایی، آقای کاکایی یا سخن‌گوی جشنواره پاسخ ایشان را می‌داد و طوری رفتار می‌شد که آقای قزوه تعهد خود را به ضوابط جشنواره اعلام کند، نه این‌که سخن‌گوی جشنواره ویرایش سخنان آقای سوری در مصاحبه‌اش با ایسنا را متذکر شود.

او سپس با بیان این‌که با توجه به اتفاقات اخیر و اعلام مواضع آقای قزوه به این ارزیابی رسیده که حضورش در جشنواره مفید نیست، تصریح کرد: ما از اول هم گفتیم که بر سر بودن یا نیودن یک شخص و چاپ شدن یا نشدن یک کتاب دعوا نداریم، بلکه گفتیم باید درباره یک‌سری اصول صحبت کنیم که مهم‌ترین آن‌ها ممیزی است و برداشت‌های مختلفی هم از آن وجود دارد. شخصا معتقدم باید ممیزی برداشته شود، اما انتظار هم ندارم که جشنواره که مسؤولیت عملی هم ندارد، وارد کار شود، ولی در عین حال اگر این جشنواره در این‌باره هیچ اعلام نظری نکند، نمی‌تواند این ظرفیت را برای حضور شاعران مستقل یا دگراندیش برای شرکت در جشنواره فراهم کند.

او افزود: از طرف دیگر این مسأله هم جنبه اخلاقی و هم جنبه عملگرایانه دارد. در جنبه اخلاقی نمی‌توان انتظار داشت فردی مثل آقای قزوه روی گرده ما بنشیند و با نفوذی که در ساختار اداری دارد از ما انتظار همکاری داشته باشند. اما در همین جا وقتی همه چیز به سکوت برگزار می‌شود و ما وارد دعوای اصلی که همان ممیزی است، نمی‌شویم، بنابراین از لحاظ عملی هم نتیجه‌ای برای ما در برندارد.

هوشیار انصاری‌فر با تأکید بر این‌که دیگر عضو کمیته اجرایی جشنواره نیست، اظهار کرد: آقای قزوه و امثال ایشان به برگزاری جشنواره‌ در ابعاد ملی معتقد نیستند و حرف‌شان این است که جشنواره به همان روال دوره‌های پیش به شکل مناسبتی برگزار شود. بنابراین به نظر می‌رسید جشنواره باید در قبال این مسأله اعلام موضع می‌کرد، ولی باز می‌بینیم که آقای آبان، سخن‌گوی جشنواره، اعلام می‌کند که جشنواره امسال نیز در ادامه جشنواره‌های سال‌های قبل است و به همین خاطر معتقدم با این روند ما در این جشنواره‌ دچار بحران اخلاقی هستیم و ادامه حضور ما نتیجه‌ای در برنخواهد داشت.

او همچنین گفت: البته من در حسن نیست دوستان بخصوص آقای کاکایی شک ندارم و دوست دارم ایشان کار متفاوتی انجام دهند و به اعتبار ایشان هم بود که به کمیته این جشنواره رفتم، ولی متأسفانه ما در روش‌ها اختلاف داشتیم، البته امیدوارم من اشتباه کرده باشم.

این شاعر گفت: ما درخواست اعلام موضوع نسبت به ملغا کردن سانسور را داشتیم، چون همه می‌دانیم ملغا کردن سانسور در ید قدرت جشنواره نیست، اما جشنواره‌ای که می‌خواست خارج از ساختارهای موجود برگزار شود، نمی‌توانست در این مورد بدون اعلام موضع به کار خود ادامه دهد. این اعلام موضوع می‌توانست رسمی یا نمادین باشد. شکل نمادین این اعلام موضع می‌توانست تجلیل از شاعرانی مثل سیمین بهبهانی و احمد شاملو باشد تا با اعتبار از بقیه شاعران مستقل برای شرکت در جشنواره دعوت کنیم.

انصاری‌فر ادامه داد: همچنین ما درخواست ملاقات شاعران با مسؤولان وزارت ارشاد را داشتیم تا درباره برخی از موضوعات و برای رسیدن به نوعی تفاهم بحث کنیم، اما وقتی همه این مطالبات که یکی دیگر از آن‌ها پی‌گیری کتاب‌های توقیف‌شده شاعران بود، مسکوت می‌ماند و چون ما هم به اعتبار شخص خود به این جشنواره نیامده‌ایم، نمی‌توانیم ادامه همکاری‌ داشته باشیم، چون نمی‌توانیم بدون در نظر گرفتن مطالبات جریان‌های مستقل شعری که ما عقبه آن‌ها هستیم در این جشنواره حضور داشته باشیم. با این حال برای جشنواره و آقای کاکایی آرزوی موفقیت می‌کنم.

پوریا سوری نیز در متن ارسالی‌اش به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نوشته است: «حضور رسمی اینجانب در یک جلسه به عنوان مهمان و در دو جلسه به عنوان عضو کمیته اجرایی یا همان اتاق فکر جشنواره شعر فجر، تجربه بسیار خوبی بود که ظرفیت‌های وزارت فرهنگ و ارشاد را به عنوان متولی دولتی فرهنگ، برای اینجانب از همیشه بیش‌تر مشخص کرد. البته در این میان عدم وجود ظرفیت در میان اطرافیان پرشمار و ذی‌نفوذ این وزارت‌خانه را نیز بیش از پیش آگاهی یافتم و دانستم که دوره کفن‌پوشی و هماوردطلبی برخی ماهی‌گیران آب‌های گل‌آلوده - با وجود به پایان رسیدن دولت دهم - هنوز تمامی نیافته است.

باری با توجه به طرح برخی مطالبات از سوی اینجانب و جناب هوشیار انصاری‌فر به عنوان ایده‌هایی برای اعتمادسازی میان جریان‌های شعر مستقل و دولتی، و بحث‌هایی که پیرامون این ایده‌ها درگرفت، اینجانب پس از رصد مواضع افراد داخل و بیرون جشنواره به این نتیجه رسیده‌ام که ضرورت خاص دیگری برای ادامه حضورم در جلسه کمیته اجرایی وجود ندارد و از همین‌رو به وسیله این مکتوب، خروج خود را از کمیته اجرایی (اتاق فکر) و همین‌طور جشنواره شعر فجر اعلام می‌دارم.

پر واضح است چنان‌چه این جشنواره به عنوان پیشانی شعر وزارت ارشاد بتواند آن ایده‌های حداقلی و محدود - یا دیگر ایده‌هایی را که از آن دست ارائه می‌شود- به جریان بیاندازد، حضور کوتاه‌مدت اما حداکثری بنده، ثمره‌ای مثبت - هرچند اندک - داشته است و اگر اعضای کمیته اجرایی به این نتیجه برسند که پیگیری کتاب‌های سانسورشده، دلجویی و عذرخواهی وزارت‌خانه از شاعران مستقل (غیردولتی)، بزرگداشت مختاری‌ها و بهبهانی‌ها و سایر ایده‌هایی از این دست، کار این جشنواره نیست و یا باید در کانال‌هایی دیگری پیگیری شود، مسلما خروج بنده، به ساکنان «اتاق فکر» در برگزاری همگراتر و همدلانه‌تر جشنواره کمک بهتری خواهد کرد.

به هر رو برای جناب کاکایی که باتدبیر، صبور و آینده‌نگر هستند و از صمیم قلب آرزوی برگزاری جشنواره‌ای چندصدایی و همه‌نگر را دارند، آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم سایر اعضای کمیته اجرایی هم ایشان را در این راه یاریگر باشند.»

انتهای پیام