ابوالفضل صفاری ارزیابیاش از برگزاری جشنواره تلویزیونی جامجم و اختصاص بخشی به داوری آثار مستند را اینگونه بیان کرد: دستاندرکاران این جشنوارهها باید از بدنهی مستندسازان باشند تا تداوم یابند؛ در حالی که در این جشنواره اینگونه نیست و بیبرنامگی حاکم است.
این مستندساز در گفتوگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وضعیت تلویزیون در سال 92 را اینگونه توصیف کرد: تلویزیون را بسیار بد دیدم. حدود دو سال است که تلویزیون در رقابت با شبکههای دیگر کم آورده است.
وی ادامه داد: اگر برنامههای مستند حال حاضر را نگاه کنید، مخاطبان خود را از دست دادهاند و این مخاطبان، مخاطبان شبکهها و مستندهای خارجی شدهاند. این جشنواره در این راستا باید یک برنامهریزی درستی انجام دهد اگر میخواهد مخاطب را بازگرداند.
وی با اشاره به اینکه مستندسازهای بسیار خوبی در کشور ما حضور دارند، گفت: اگر برای این مستندسازها هزینه کنیم، چرا خوب نمیشوند، حتی برنامههایشان بهتر از شبکههای فارسیزبان هم خواهد شد اما مشکل اساسی در حال حاضر مدیریت و نبود بودجه است. در تلویزیون ایران مدیری مثل رضا پورحسین را زمانی که تحول ایجاد میکند، برمیدارند!
وی در ادامه با اعتقاد بر اینکه متأسفانه اصلا سرمایهگذاری درخصوص تولید مستندهای جدید انجام نمیدهند، گفت: سالهای 87 و 88 دورهی خوبی بود که در آن بسیاری از مستندسازان آمدند و چه مستندهای خوبی تولید کردند اما اکنون به دلیل مشکلات مالی به مقوله مستند، خیلی پرداخته نمیشود. در حال حاضر آثار خوبی که بیرون از سازمان تولید شده است، بازدهی بیشتری از آثاری دارد که در داخل سازمان صداوسیما ساخته شدهاند.
صفاری تأکید کرد: بسیاری از مستندسازان بیکار هستند.
او به این نکته نیز اشاره کرد که بهترین مستندسازان با ساخت آثار باکیفیت، توانستند جواز خارجی برای خود دریافت کنند اما اکنون این مستندسازها دور شدهاند و به نظر من شرایط کاری که در سازمان وجود دارد از نظر کیفی پایین آمده است.
این مستندساز با اشاره به اینکه امیدوار است جشنواره جامجم باعث شود مدیران به خودشان بیایند، خاطرنشان کرد: یک زمانی تلویزیون با شبکههای داخلی خودش رقابت میکرد اما اکنون با شبکههای بینالمللی رقابت میکند.
صفاری با بیان اینکه برگزاری جشنواره فیالنفسه خوب است، در این زمینه توضیح داد: با برگزاری جشنواره مستندسازان در رقابت قرار میگیرند و در آن موجودی و تواناییهایشان را میسنجند اما ای کاش بتوانند مقایسهای با مستندهایی که پنج سال پیش ساخته شد، داشته باشند تا متوجه شوند که به جلو رفتهاند یا عقب.
او در بخش دیگری از گفتوگوی خود با اشاره به اینکه کارهای فاخری که ساخته شدهاند، به دست فراموشی سپرده شده است و اصلا تلویزیون آنها را پخش نمیکند، گفت: نمیدانم علت این کار چیست و تلویزیون حتی یک بار نشده که بگوید این مستند فاخر چه ارزش خارجی دارد و جایزه بینالمللی داشته است و هیچ رغبتی ندارد این آثار را پخش کند.
صفاری همچنین با بیان اینکه اکنون در تلویزیون بیبرنامگی حاکم است، گفت: چرا باید همیشه اینگونه باشد که سلیقهای عمل شود و مدام تغییر رویکرد صورت بگیرد؛ در حالی که اگر یک جشنوارهای در آن طرف آب برگزار میشود، 50 سال سابقه دارد. به دلیل اینکه کارها و برنامههایشان بدنه محکمی دارد اما اینجا اینگونه نیست.
انتهای پیام
نظرات