محققان دانشگاه موناش در ملبورن نشان داده‌اند که می‌توان از مغناطیس برای ارتقای مهارت‌های اجتماعی افراد مبتلا به اوتیسم استفاده کرد.

به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، یک کارآزمایی بالینی نشان داده که تحریک مغناطیسی مغز می‌تواند به افراد مبتلا به اوتیسم در تعامل اجتماعی کمک کند.

محققان دریافتند که این درمان می‌تواند بخشی از مغز را که در افراد اوتیسمی غیرفعال بوده، ارتقا بخشد.

محققان از پژوهش قبلی در مورد فعالیت کمتر قشر پیش‌پیشانی دورسومدیال(dmPFC) در افراد مبتلا به اوتیسم استفاده کرده بودند.

آنها از شیوه تحریک مغناطیسی مکرر ترانس‌کرانیال استفاده کردند که در آن پالسهای مغناطیسی برای ارتقای فعالیت قشر dmPFC به مغز ارسال می‌شوند.

این بخش از مغز همچنین مسئول درک احساسات و افکار افراد دیگر است.

محققان این کارآزمایی را بر روی 28 بزرگسال مبتلا به سندرم اسپرگر انجام دادند. سندرم اسپرگر یا اختلال آسپرگر نوعی اختلال زیستی- عصبی است که با تاخیر در انجام مهارت‌های حرکتی بروز می‌یابد.وجه تمایز این سندرم از مبتلایان به اوتیسم کلاسیک، حفظ مهارت‌های کلامی و هوش طبیعی است. با این وجود این بیماری جزو بیماریهای طیف اوتیسم شمرده می‌شود.

در این پژوهش، به برخی داوطلبان برای 10 روز 15 دقیقه پالس مغناطیسی وارد کردند. روی سر سایر شرکت‌کنندگان نیز سیم‌پیچهایی قرار داده شده بود اما به آنها پالس وارد نشد.

داوطلبان پیش و پس از درمان در چند آزمایش برای ارزیابی مهارتهای اجتماعی‌شان شرکت کردند. نتایج این آزمایشات نشان داد که بیماران تحت درمان با پالسهای مغناطیسی بطور چشمگیری توانسته بودند مهارتهای اجتماعی خود را ارتقا بخشند.

محققان همچنین دریافتند که افرادی که این تحریک مغناطیسی را دریافت کرده بودند، سطح اضطراب آنها کاهش یافته بود. در مقابل، افرادی که شبه دارو دریافت کرده بودند هیچ ارتقایی نشان ندادند.

علیرغم ارتقا در مهارتهای اجتماعی شرکت‌کنندگان، هیچ کدام از آنها بهبودی در توانایی درک حالت روحی افراد دیگر نشان ندادند.

به گفته محققان، گام بعدی آنها ارزیابی مدت زمانی است که این بهبود دوام خواهد داشت.

انتهای پیام