فرزاد ادیبی معتقد است، اظهار نظرهای افراد غیرمتخصص در زمینه‌ی طراحی و تصویرگری کتاب، دست طراحانِ گرافیک را برای ارائه‌ی کار حرفه‌ای بسته است.

این طراحِ گرافیک در گفت‌وگو با خبرنگار بخش تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: در بسیاری از انتشارات دولتی فقط یک نفر نیست که درباره‌ی طرح جلد تصمیم می‌گیرد. ممکن است گاهی یک مقام دینی، یک استاد دانشگاه و یا کسی که مدرک علمی بالایی داشته باشد، در این مورد نظر بدهد. این افراد اگرچه در حیطه‌ی تخصص خود صاحب‌نظر هستند و دیدگاه آن‌ها محترم است، اما در زمینه‌ی هنر و گرافیک اطلاعات چندانی ندارند؛ بنابراین با دخالت خود موجب توهین به هنر طراح و ابتذالِ اثر می‌شوند.

او افزود: وقتی یک طراحِ گرافیک، ساعت‌ها انرژی، تجربه و هنر خود را صرفِ یک طرح می‌کند، اما با این دخالت‌ها مجبور می‌شود چندین برابر انرژی طراحی‌اش صرف کند که مدیرانِ کم سواد را آموزش بدهد و به آنها بقبولاند که اثرش دارای عیار هنری است. بهتر است در حوزه‌ی گرافیک به تجربه وتوانِ طراح و عمری که صرف کرده تا به نقطه‌ای از تخصص و تبحر برسد، اعتماد شود.

ادیبی همچنین به وضعیت طراحانِ گرافیک و فعالیت آن‌ها در حوزه‌ی نشر اشاره کرد و گفت: در اینجا دو مسئله وجود دارد، یکی اینکه کسانی هستند که مدعی‌اند طراح هستند، اما این هنر در ذات آن‌ها نیست و فقط تحصیلات و تخصص دارند؛ ناشر هم عنوان و مدرک آن‌ها را باور می‌کند و کار را به آن‌ها می‌سپارد. از طرف دیگر برخی ناشران یا اهل فن را نمی‌شناسند و یا اگر بشناسند، کاری را به آن‌ها سفارش نمی‌دهند، چون کاری که عیار والایی دارد بهای بالایی هم دارد. این بی‌توجهی ناشر، ناشی از مشکلات اقتصادی است و گاهی حق دارد به طراحی کتاب‌ها به عنوان یک بستر فرهنگی نگاه نکند.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: مسئله تنها داشتن تحصیلات آکادمیک نیست. اگرچه تحصیلات آکادمیک هنر را قاعده‌مند می‌کند و به آن نظم می‌بخشد، اما بسیاری از کسانی که در این زمینه دکتری و فوق‌لیسانس هم دارند نمی‌توانند یک کار خوب ارائه کنند. چون گرافیک دارای دو بخش هنر و تخصص است. بخش تخصص آن اکتسابی است و با تحصیلات می‌توان به آن رسید اما برای بخش هنر باید ابتکار و خلاقیت داشت و در ذات شخص وجود داشته باشد.

ادیبی درباره‌ی نحوه‌ی کار خود در طراحی کتاب‌ها گفت: گرافیک ترجمه‌ی تصویری است و در هر ترجمه یک زبان مبدأ، یک زبان مقصد و یک مسیر وجود دارد. با توجه به اینکه من از علومی مثل مباحث فقهی، منطق و ریاضی به عنوان زبان مبدأ، اطلاعاتی ندارم، کمتر کارهایی با این موضوعات به من پیشنهاد می‌شود و بیشتر با شعر وادبیات و هنر مأنوسم و بهتر می‌توانم برای این موضوعات طراحی کنم.

او ادامه داد: پس از پذیرفتن سفارش، موضوع را در ذهن خودم حل می‌کنم و از زوایا و جوانب مختلف به آن نگاه می‌کنم. وقتی موضوع در ذهنم حل شد آن را روی کاغذ پیاده می‌کنم و سپس یکی، دوتا اتود را با رایانه نهایی می‌کنم. سفارش‌دهنده اتودها را می‌بیند و در نهایت روی یک اتود به نتیجه می‌رسیم که در بیشتر مواقع و در 99 درصد سفارشات، خیلی زود این اتفاق می‌افتد.

ادیبی همچنین عنوان کرد: اگر سفارشاتی را بپذیرم که کمتر با زبان آن ارتباط بگیرم، سعی می‌کنم با خالق اثر یا مترجم آن یک گپ‌وگفت تلفنی داشته باشم. این کار به من کمک می‌کند تا بهتر بتوانم با شعر یا داستان ارتباط برقرار کنم و آن را به زبان تصویر برگردانم. گاهی این فهم و درک به حدی است که شاعر شعر می‌گوید آنچه را که من با کلام بیان کرده‌ام تو با زبان تصویر روی کاغذ آورده‌ای. گاهی هم پیش آمده که با شعر و داستان ارتباط برقرار نکرده‌ام و کتاب را برگردانده‌ام.

انتهای پیام