اسدالله امرایی معتقد است، چون خواننده‌های کتاب بالغ و رشید هستند، باید ممیزی پیش از انتشار حذف شود و به ممیزی پس از انتشار هم نیازی نیست.
این مترجم در گفت‌و‌گو با خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: انتظارم از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این است که ایشان وزارت خود را بکنند و اجازه بدهند ما هم کار خودمان را بکنیم. بگذارند کارهای ما هم منتشر شود. تنها خواسته ما نویسندگان، مترجمان و اهل ادبیات این است که اجازه بدهند کارهای ما منتشر شود.
او افزود: اساسا ما باید ابتدا درنظر بگیریم کسی که کتاب می‌خواند و اوقات فراغت خود را به خواندن کتاب می‌گذراند، به قدری رشید و بالغ هست که با خواندن یک کتاب از راه به در نشود. اجازه بدهند کتاب‌ها منتشر شود.
امرایی همچنین عنوان کرد: تنها موردی که شاید نظارت بر کتاب قابل قبول باشد، نظارت بر کتاب‌های کودکان و نوجوانان است، آن هم به این دلیل که شاید آن‌ها در مرحله‌ی تمیز نباشند. کتاب‌های ما عمدتا یا در حوزه‌ی ادبیات و یا در حوزه‌ی علوم عقلی و انسانی هستند. مخاطبان این آثار مشخص هستند، به همین دلیل من تصور نمی‌کنم در این عرصه به ممیزی نیاز باشد.
این مترجم در ادامه گفت: به فرض این‌که کسانی با کتابی مخالف باشند، می‌توانند به آن پاسخ بدهند و کتابی در رد آن بنویسند؛ کاری که بزرگان ما در گذشته هم انجام می‌دادند. ممکن است موردی مانند تجربه‌ی چندی پیش به وجود بیاید که شاعری مطلبی نوشته بود که به عده‌ای برخورده بود، اما بعد توضیح داد که منظورش چه بوده و ماجرا حل شد. نباید این‌طور باشد که نگذاریم شاعری حرفش را بزند. سطح ممیزی‌ها در بسیاری موارد به قدری پایین و خنده‌دار است که آدم حیران می‌ماند که کسی که دستور چنین ممیزی را داده، چه فکری کرده است.
امرایی در ادامه درباره‌ی پیشنهاد وزیر ارشاد مبنی بر جایگزینی ممیزی بعد از انتشار با ممیزی پیش از انتشار، گفت: اگر ممیزی را به پس از انتشار اثر موکول کنیم، ممکن است بسیاری از ناشران محافظه‌کار شوند؛ اما خواست کلی من این است که ممیزی پیش از انتشار را بردارند، بعد از انتشار هم نیازی به ممیزی نیست.
او افزود: هر کتابی منتشر شود، عده‌ای آن را می‌خوانند و لذت می‌برند، عده‌ای هم آن را نمی‌پسندند. آن‌ها می‌توانند کتاب بهتری بنویسند، یا به آن کتاب پاسخ بدهند. قرار نیست در حوزه‌ی علوم انسانی و نظری تنها کتاب‌هایی منتشر شود که مورد پسند مسؤولان باشد.
امرایی همچنین درباره‌ی ممیزی در آثار ادبی، عنوان کرد: این کار پایین آوردن سطح ادبیات و نادیده گرفتن شعور خواننده است. بررسی آثار در اصل برای کارهای کودکان و نوجوانان است. امروز وقتی اثری ممیزی می‌شود و به آن اجازه‌ی انتشار نمی‌دهند، یا منتشر می‌شود و بعد از انتشار جلو آن را می‌گیرند، در روز روشن و آزادانه آن را در کنار خیابان می‌فروشند و هیچ اتفاقی نمی‌افتد؛ الا ضایع شدن حق و حقوق پدیدآورنده و ناشر.
او ادامه داد: جلو دانشگاه و جاهای دیگر بساط می‌کنند و همه‌ی کتاب‌هایی را که مجوزشان باطل شده، یا اجازه‌ی نشر نگرفته‌اند، با قیمت‌هایی گزاف می‌فروشند. زحمت را فرد دیگری کشیده، اثری مجوزی گرفته و منتشر شده، حال بعد از انتشار جلویش را می‌گیرند و آن را در کنار خیابان بدون زحمت می‌فروشند، یک ریال هم به صاحب اثر داده نمی‌شود.
امرایی سپس گفت: برخی از ما هنگام ترجمه‌ی آثار حقوق صاحب اثر خارجی را هم رعایت می‌کنیم یا ناشر پول آن را می‌پردازد و یا اجازه می‌گیریم. این انصاف نیست که جلو چاپ یک اثر گرفته شود و آن اثر در کنار خیابان به فروش برسد و حقوق صاحبان اثر نادیده گرفته شود.
او افزود: امیدوارم حذف ممیزی پیش از انتشار اتفاق بیفتد. برای این کار باید قانون اصلاح شود، وگرنه کتابی منتشر می‌شود و بعد چهار جمله از آن را در یک بولتن می‌نویسند و برای فلان شخص محترم در فلان شهر یا فلان نماینده‌ی مجلس می‌فرستند و اعتراض می‌شود.
امرایی همچنین عنوان کرد: ما شاعر و مترجم هستیم و برای به فساد کشیدن جامعه دست به قلم نمی‌بریم. ما در حال زندگی در همین جامعه هستیم و می‌خواهیم برای همین جامعه کار کنیم. ما هم می‌توانیم کتاب‌های‌مان را در خارج از کشور چاپ و افست کنیم و در این‌جا بفروشیم، اما نمی‌خواهیم این کار را بکنیم. ما می‌خواهیم به صورت قانونی کار کنیم.
او سپس اظهار کرد: در شرایط فعلی کتاب خوانده هم نمی‌شود. در جامعه‌ای که نزدیک به 10 میلیون دانشجو دارد، تیراژ کتاب 2000 نسخه و حداکثر 3000 نسخه بوده، حالا به 1000 نسخه و 500 نسخه رسیده که تأسف‌بار است. بسیاری از همین نویسندگان هم مثل خوانندگان آثارشان زمانی که لازم بوده، برای دفاع از کشور تفنگ به دست گرفته‌اند. خواننده‌ی رشید و آدمی که به سن تکلیف و قانونی رسیده، قطعا می‌فهمد باید چه کتابی را بخواند.
انتهای پیام
نظرات