هرچند از حدود ۳۰میلیون نفر گردشگری که سالانه به ترکیه می‌آیند، سال پیش ۵۰۰هزار نفر به قونیه و آرامگاه مولانا سفر کردند، اما قونیه با آن مشخصه‌های نسبتا ایرانی، حالا بهار زیبایی را تجربه می‌کند. این روزها علاوه بر این‌که سفر به قونیه نسبت به دیگر نقاط ترکیه هزینه‌ی کمتری دارد، وضعیت شهر هم تغییرات زیادی داشته است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در ترکیه، بهار که از راه می‌رسد سرمای سخت از قونیه رخت می‌بندد. شهری در ۲۷۰ کیلومتری جنوب آنکارا که با قطار تندرو در مدت ۸۰ دقیقه، پایتخت به آنجا وصل می‌شود و اتوبوس‌ها حدود سه ساعت راه پیش روی‌شان است.

علاوه بر دهه‌ی آخر آذرماه هر سال که با مراسم و بزرگداشت ویژه‌ای برای حضرت مولانا همراه است، از اواخر فروردین تا اوایل مهرماه با توجه به هوای مطبوع و روزهای پرگردشگر ترکیه، حجم توریست در قونیه افزایش می‌یابد.

وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه اعلام کرده است در سال ۲۰۱۲ حدود دومیلیون نفر گردشگر به قونیه آمدند و حدود ۵۰۰هزار نفر از آن‌ها، گردشگران خارجی بودند.

مسوولان محلی قونیه و وزارت فرهنگ و گردشگری به‌دنبال دست‌یابی به بیش از ۱۰میلیون نفر گردشگر در سال ۲۰۲۳ میلادی هستند؛ اما گشت و گذار در شهری که یک شاعر ایران‌الاصل و پرآوازه‌ی فارسی زبان در آن آرام گرفته و از نظر نوع گردشکری تا حدود زیادی مانندبرخی محل‌های زیارتی ایران است، چگونه آغاز می‌شود؟

راه‌های پر پیچ و خم جنوب

فرودگاه تقریبا محقر قونیه در ۱۸ کیلومتری شهر واقع شده، به‌جز ایام خاص مراسم بزرگداشت مولانا، بیشتر گردشگران ترک و غیرترک از راه‌های زمینی خود را به این شهر مذهبی می‌رسانند. با وجود حدود یک‌میلیون مسافری که از طریق این فرودگاه سالانه جابه‌جا می شوند، همچنان ترجیح با مسافرت زمینی به این شهر است.

استانبول اصلی‌ترین شهر ترکیه، حدود ۸۰۰ کلیومتر با قونیه فاصله دارد و گردشگران این شهر، سفری حدود هشت ساعته را برای رسیدن به قونیه پیش رو دارند.

مدیر یک آژانس مسافرتی در محله‌ی «چانکایا»ی آنکارا به خبرنگار ایسنا گفت: بلیت رفت و برگشت سفر استانبول به قونیه، با اتوبوس حدود ۱۲۰ لیر ترک (حدود ۲۵۰هزار تومان) هزینه دارد و با هواپیما حداقل ۲۷۰ لیر.

حسن یلماز ادامه داد: بیشتر گردشگران خارجی برای سفر به قونیه، به آنکارا می‌آیند و از اینجا، زمینی یا با قطار تندرو راهی قونیه می‌شوند. در مجموع، گردشگران حاضر در استانبول کمتر به سمت قونیه می‌آیند.

اما هزینه‌ی هتل‌ها در قونیه چگونه است؟ یلماز توضیح داد: هتل‌های لوکس شهر، چیزی حدود ۱۵۰ لیر برای یک شب اقامت برای دو نفر می‌گیرند؛ اما حتی هتل‌های ۶۰ لیری هم در شهر پیدا می‌شوندد که کیفیت نازلی دارند.

بلیت رفت و برگشت سفر ۸۰ دقیقه‌یی قطار تندرو آنکارا به قونیه حدود ۸۰ لیر برای مسافران هزینه دارد، ولی با حدود ۵۰ لیر تفاوت، این مسیر را می‌توان با اتوبوس‌های خیلی راحت، به سمت سرزمین مولانا پیمود.

گشت و گذار در آرامگاه ستاره ادب پارسی

قطار هر دو ساعت یک‌بار به سمت قونیه راه می‌افتد. قطار تندرو همین دو سال پیش در دولت اردوغان افتتاح شد و از جمله دستاوردهایی است که حزب حاکم میان مردم نسبتا مذهبی قونیه به آن فخر می‌ورزد.

اگر با قطار 7:30 دقیقه‌ی صبح، پایتخت را به سمت قونیه ترک کنید، اول وقت و حدود ساعت ۹ در قونیه خواهید بود. ایستگاه قطار در مرکز شهر توقف می‌کند و بلوار روبه‌روی ایستگاه مستقیم به موزه و مقبره‌ی مولانا می‌رسد. قونیه از جمله شهرهای مذهبی ترکیه است که حدود یک‌میلیون و 100هزار نفر جمعیت دارد و در سال‌های مختلف با مشکل آب روبه‌رو بوده است.

نگاه اول، حکایت از حال و هوای نزدیک این شهر به ایران دارد؛ زن‌های محجبه، مغازه‌ها و بازارهایی به سبک برخی شهرهای ایران و صمیمیت مردم. بیشتر گردشگرها ابتدا به سمت مقبره‌ی مولانا و بازدید از موزه می‌روند. از ایستگاه قطار تا مقبره ۲۰ دقیقه پیاده راه است. شهر نسبتا کم‌جمعیت، اما خیابان‌ها باریک و پرترافیک است. قدم‌زنان که به مقبره نزدیک می‌شویم بر جمعیت مردم در حال گذر افزوده می‌شود. دست‌فروش‌ها هم کسب و کار خوبی دارند. ۳۰۰ متر مانده به مقبره‌ی مولانا رنگ سبز گنبد چشم را نوازش می‌دهد، مانند بسیاری از مکان‌های توریستی ترکیه چیزی حدود پنج لیر ورود به موزه و مقبره هزینه دارد.

روزهای معمولی فرصت مطلوبی برای زیارت است؛ اما یکی از نگهبان‌های موزه به خبرنگار ایسنا گفت: آخر هفته‌ها خیلی شلوغ می‌شود. گاهی مجبوریم ورود بازدیدکنندگان را تا زمان خروجی عده‌ای دیگر، متوقف کنیم.

فضای داخل عمارت، خانه‌های قدیمی مناطق مختلف ایران را تداعی می‌کند. بنای بزرگ و اصلی که به‌صورت موزه در سمت غربی قرار دارد و حجره‌های کوچک که متعلق به شاگردان و مریدان مولانا بوده و حالا به نمایش اشیای آن دوران اختصاص یافته است.

با یکی از راهنماهای حاضر در مقبره همراه می‌شوم. از آمدن مولانا و شرایط زندگی در قونیه می‌گوید و به شمس تبریزی می‌رسد؛ یار غار حضرت مولانا. در موزه‌ی اصلی میان خط نوشته‌های فارسی که لحظه‌لحظه تداعی وطن ما است، لباس‌ها و وسایل منسوب به مولانا را هم به‌نمایش گذاشته‌اند؛ کشکول‌ها و کلاه‌های مدور، نوشته‌هایی به فارسی و عربی روی دیوارها. دقیقه‌های زیادی میخکوب می‌شوید.

سمت شرقی محوطه حجره‌ها و آشپزخانه قرار دارند. یکی از راهنماها توضیح می‌دهد که برای ورود به درس‌ها و نشست با حضور مولانا ابتدا شخص را یک‌ماه در آشپزخانه نگه می‌داشتند و از او می‌خواستند که از خوردن برخی چیزها خودداری کند، اگر سربلند از کنترل شکم بیرون می‌آمد آن‌وقت اجازه‌ی ورود به درگاه را پیدا می‌کرد. حوض کوچکی پر از سکه برای طلب حاجت هم از دیدنی‌های موزه است.

سرنوشت شمس

حداقل یکی و دو ساعتی گشت معمولی برای مهم‌ترین جاذبه‌ی قونیه زمان نیاز است. از موزه‌ی مولانا که خارج شوید در ۱۰۰ متری ضلع غربی آن، مسجدی قرار دارد که گفته می‌شود نزدیکان مولانا، شمس تبریزی را داخل چاه آن انداخته‌اند. مسجدی زیبا که ۵۰ نفر در آن به نماز جماعت ایستاده‌اند. برای فاتحه هم مردمی می‌آیند و می‌روند.

علاوه بر موزه‌ی مولانا هفت موزه‌ی دیگر هم در قونیه وجود دارد؛ آن‌ها اما به جذابیت موزه و مقبره‌ی مولانا نیستند؛ اما قدم زدن عصرگاهی در خیابان‌های قونیه حال و هوایی دارد. بیشتر خیابان‌ها در حال تعمیر و بازسازی‌اند. چند هتل جدید در شهر ساخته شده‌اند و حزب حاکم با توجه به پایگاهی که در این شهر دارد، دست به اقدامات مهمی از جمله بهبود سیستم آب‌رسانی شهر زده است.

پایان گشت و گذار در قونیه علاوه بر به همراه داشتن تندیس و شمایل‌هایی از مقبره‌ی مولانا، به خوراکی‌ای ختم می‌شود که مزه‌ای مشابه «شکرپنیر» ایرانی دارد. راستی قبل از ترک قونیه، کباب‌های چرب آنجا را امتحان کنید، البته اگر حاضرید برای‌شان حدود ۱۵ لیر پرداخت کنید.

انتهای پیام