شاید اتفاق افتاده باشد که هنگام نگاه کردن به یک گزارش تصویری یا باز کردن صفحه‌ی حوادث یک روزنامه، ناخواسته با صحنه‌ای دلخراش مانند جسد یک انسان یا یک صورت اسید‌پاشی‌شده روبه‌رو شوید، در حالی که تمایلی به دیدن آن ندارید.

حجت‌الله سپهوند در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: محدودیتی برای انتشار عکس در رسانه‌ها وجود ندارد، هر رسانه‌ای برای خود چارچوبی دارد که توسط مخاطبانش تعیین می‌شود. نشریاتی هستند که صرفا به انتشار عکس‌های تکان‌دهنده و خشن می‌پردازند، این نشریات، نشریات خاصی هستند که در تمام دنیا هم وجود دارند.

او با بیان این‌که انتشار عکس از مرگ یک انسان، خوشایند نیست، ادامه داد: در بسیاری از مواقع، انتشار همین عکس‌ها می‌تواند در روند اطلاع‌رسانی و کمک‌رسانی تأثیرگذار باشد چون احساسات مردم را بیشتر تحریک می‌کنند.

وی با اشاره به این‌که در قوانین بین‌المللی هم ممنوعیتی برای انتشار این نوع تصاویر وجود ندارد، بیان کرد: عکس در راستای آزادی رسانه‌ها، یکی از ابزارهای مهم برای نشان دادن یک رویداد است و تنها چیزی که در این زمینه عامل بازدارنده به‌شمار می‌آید، صاحبان رسانه‌ها هستند چون نمی‌خواهند ارتباط شان با مخاطب لطمه ببیند.

او گفت: دلیل ایجاد کردن محدودیت توسط صاحبان رسانه، آسیب ندیدن روحیه‌ی مخاطبان با دیدن این نوع تصاویر است. در غیر این صورت، چاپ کردن عکس یک جسد در صفحه اول یک روزنامه، کار پیچیده‌ای نیست و منع قانونی هم ندارد.

سپهوند با اشاره به این‌که یکی از ضعف‌های حرفه‌ی عکاسی در چند سال اخیر، به‌وجود آمدن عکاسان غیرحرفه‌یی است، معتقد است: این عکاسان دوران گذار عکاسی را طی نکرده‌اند و به تعبیری یک شبه عکاس شده‌اند. بنابراین تعهد حرفه‌یی برای خودشان قائل نیستند. به‌طور مثال، در زلزله‌ی بم هزاران عکس منتشر شد، اما خود عکاسان از تهیه‌ی عکس‌های منزجرکننده خودداری کردند و معتقد بودند انتشار عکس‌های منزجرکننده، هنر نیست بلکه هنر آن است که وخامت اوضاع به‌صورت حرفه‌یی نشان داده شود.

او درباره‌ی تفاوت عکس «تلخ ماندگار» و عکس «منزجرکننده» گفت: عکس تلخ ماندگار، عکسی است که مخاطب روی آن تأمل می‌کند و تأثیر فراوانی روی مخاطب می‌گذارد؛ اما عکس منزجرکننده، عکس است که از قطع دست و پا و جسد، بدون نگاه عکاسانه تهیه شده که از ماندگاری و تأثیرگذاری کمی برخوردار است و مخاطب ترجیح می‌دهد به آن نگاه نکند.

این عکاس اضافه کرد: وقتی حالت انزجار در ذهن مخاطب ایجاد شود، تصاویر تأثیرات خود را از دست می‌دهند. بنابراین باید عکس‌هایی تولید شوند که مخاطب به آن فکر کند، عکسی که مخاطب از آن عبور می‌کند موفق نیست.

انتهای پیام