سيمين دانشور كه روز گذشته (پنج‌شنبه، 18 اسفندماه) از دنيا رفت، نخستين زن داستان‌نويس تاريخ ادبيات معاصر ايران و نويسنده‌ي «سووشون»، از پرخواننده‌ترين رمان‌هاي فارسي، است. به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سيمين دانشور هشتم ارديبهشت 1300 در شيراز به دنيا آمد. نخستين‌ زن داستان‌نويس ايران كار نوشتن را از دهه‌ي 20 خورشيدي آغاز كرد. آن‌ سال‌ها با مقاله‌نويسي براي راديو تهران و روزنامه ايران نوشتن را آغاز كرد و نخستين مجموعه‌ي داستانش را سال 1327 به نام «آتش خاموش» به چاپ رساند.

او تحصيلات ابتدايي و دبيرستان را در مدرسه‌ي انگليسي مهرآيين انجام داد و در امتحان نهايي ديپلم شاگرد اول شد. سپس براي ادامه‌ي تحصيل در رشته‌ي‌ ادبيات فارسي به دانشکد‌ه‌ي ادبيات دانشگاه تهران رفت و سال 1328 با مدرک دکتري ادبيات فارسي از دانشگاه تهران فارغ‌التحصيل شد.

عنوان رساله‌ي دانشور، «علم‌الجمال و جمال در ادبيات فارسي تا قرن هفتم» بود. اين رساله را با راهنمايي فاطمه سياح و بديع‌الزمان فروزانفر نوشت. سال 1331 با دريافت بورس تحصيلي به دانشگاه استنفورد رفت. دو سال در رشته‌ي زيبايي‌شناسي تحصيل کرد و در اين دانشگاه نزد «والاس استنگر» داستان‌نويسي و نزد «فيل پريک» نمايش‌نامه‌نويسي را فراگرفت.

دانشور از سال 1338 تا 1358 استاد دانشگاه تهران بود و به تدريس تاريخ هنر پرداخت.

فاطمه سياح، استاد دانشور، در دانشگاه از مشوقان جدي اين نويسنده در سال‌هاي آغاز فعاليتش بود. در همان‌سال‌هاي دانشگاه است كه در راه سفر به شيراز سال 1327 با جلال‌ آل احمد آشنا مي‌شود و سال 1329 با هم ازدواج مي‌كنند. زندگي مشترك اين دو نويسنده تا شهريور 1348 و درگذشت آل ‌احمد ادامه پيدا مي‌كند. رمان معروف «سووشون» دانشور در همان سال مرگ آل ‌احمد منتشر مي‌شود.

اين داستا‌ن‌نويس و مترجم عصر روز گذشته (پنج‌شنبه، 18 اسفند) پس از يك دوره‌ بيماري در نودسالگي در خانه‌اش از دنيا رفت.

از جمله تأليف‌ها و ترجمه‌هاي سيمين دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش» (‌1327)، «سرباز شكلاتي» برنارد شاو (1328)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (1331)،‌ «بئاتريس» از شنيتسلر و «رمز موفق زيستن» از ديل كارنگي (1332)، «كمدي انساني» ويليام سارويان و «داغ ننگ» از ناتانيل هارتون (1334)، «شهري چون بهشت» (1340)، «سووشون» (1348)، «بنال وطن» از آلن پيتون (1351)، «به كي سلام كنم؟» (1359)، «غروب جلال» (1360)، «ماه عسل آفتابي» (داستان‌هاي ملل مختلف) (1362)، «جزيره‌ي سرگرداني» (1372)، «شناخت و تحسين هنر» (مجموعه‌ي مقالات) (1375)، «از پرنده‌هاي مهاجر بپرس» (1376)، «ساربان سرگردان» (1380) و «انتخاب». انتهاي پيام