اميرالمومنين(ع) مي‌فرمايند: " ترك گناه آسانتر از توبه بوده و كسي كه از جهنم مطالبات و لذات نفساني خود را رهاند، حريت و آزادي خود را تثبيت كرده است."

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، توبه شرايطي دارد كه تحقق آن چندان آسان نيست، توفيق توبه، راه‌يابي به منزل پذيرش، اطمينان از آمرزش و مصونيت از لغزش دوباره است. به عبارتي ديگر، توبه گردنه صعب‌العبوري است كه هر كسي موفق به عبور از آن نمي‌شود. وليكن ترك گناه، پا گذاشتن روي نفسانيات و حركت در مسير حق و صراط مستقيم است كه مقدمات خاصي چون توبه را لازم نداشته و با چشم پوشي از معصيت و نافرماني به خودي خود حاصل مي‌شود. البته هميشه گفته شده است كه "پيشگيري كردن آسان‌تر از درمان است". در رابطه با گناه هم همين طور بوده و "گناه نكردن" بسيار ساده‌تر از توبه و زدودن آثار گناه از دل و دين آدمي است.

حجت‌الاسلام والمسلمين محمدتقي سبحاني‌نيا معاون فرهنگي دانشكده علوم حديث در گفت‌وگو با خبرنگار دين و معارف اسلامي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، تصريح كرد: اميرالمومنين علي(ع) كسي را كه از هواي نفسش خلاص مي‌شود را آزاده دانسته‌اند. زيرا فردي كه درگير نفسانيات است به نوعي در بند اين هوس‌ها و لذات دنيوي درآمده و زماني كه با ترك گناه خود را از اين هوي رها سازد، آزادي خود را به دست آورده است.

وي با اظهار اينكه كسي كه خود را درگير نفسانيات مي‌كند در واقع انسانيتش را فدا كرده است، افزود: انسانيت ما به عقلمان است و درصورت ناديده گرفتن آن به حيواني مبدل خواهيم شد كه تنها به دنبال لذات خود است. در حالي كه اگر به دنبال اين تمايلات زودگذر دنيوي نباشيم از اسارت نفس اماره رها شده و به آزادي دست مي‌يابند.

سبحاني‌نيا با بيان اينكه معمولا گناهكاران دو دسته هستند، تاكيد كرد: ‌برخي افراد از روي جهل و ناداني مرتكب معصيت مي‌شوند كه اگر اين مساله برخاسته از ناداني آنها باشد، مقصر است. ولي اگر در جهل خود تقصيري نداشته و شرايط آگاهي برايش فراهم نشده باشد، جاهل قاصر بوده و خطاهايش هم به عنوان معصيت محسوب نمي‌شوند.

وي در ادامه گفت: برخي فكر مي‌كنند بعد از انجام گناه فرصت ترك و توبه خطاي خود را پيدا خواهند كرد، در حالي كه معلوم نيست حتما چنين فرصتي داشته باشد و يا لزوما توبه آنها بخشيده شود، علاوه بر اين توبه كردن بسيار دشوارتر از وسوسه نشدن است.

اين مدرس علوم حديث و اخلاق خاطرنشان كرد: ما همواره ميان دستورات عقل و نفس خود هستيم و برخي تبعيت از نفس اماره را در پيش گرفته و اسير نفس مي‌شوند. حتي اگر بعد از خطا كردن توبه كرده و گناهشان را ترك كنند با فرض اينكه توبه آنها مقبول حق تعالي شود، باز هم مثال او مانند لوح سفيدي است كه هيچ چيز بر روي آن نوشته نشده ولي بعد از مدتي خطوط سياهي بر روي آن نقش مي‌بندد و هر چه تلاش كند تا آنها را پاك كند باز هم اثرات آن به جا خواهد ماند. لذا روح آدمي هم مانند لوح سفيدي است كه در صورت انجام معصيت تيره خواهد شد.

انتهاي پيام